Globalnie i Lokalnie

Niech z czeluści piekieł bestie wyciągają ku nam szpony…

05/01/2015

1037 Wyświetlenia

0 Komentarze

6 minut czytania

Niech z czeluści piekieł bestie wyciągają ku nam szpony…

10 lipca 2013 r. grupa patriotów bez zgody ambasady Rosji spróbowała własnymi siłami usunąć pomnik NKWD w Katowicach na pl. Wolności. Moskale uniemożliwili realizację tego zamiaru. Zatrzymano kilka osób, a Zygmunta Miernika bestialsko pobito. Ale to Polaków Moskale oskarżyli o napaść. Mimo, lub właśnie dlatego, że sam pomnik usunięto w maju 2014 r.

Proces Adama Słomki, Mariusza Cysewskiego, Pawła Daniłowicza i Zygmunta Miernika ruszył w czerwcu 2014 r. Przewodniczy pan sędzia Michał Fijałkowski (sygn. III K 1128/13)[1]. Sąd postanowił wyprawić Cysewskiego, dziennikarza z KPN, na badanie psychiatryczne. Decyzję tę dziennikarz zaskarżył.

Oto przebieg rozprawy odwoławczej 5 sierpnia 2014 r. Sąd Okręgowy w Katowicach w składzie: pani sędzia Barbara Baj (Przewodnicząca), pani sędzia Joanna Siegoczyńska, pan sędzia Dariusz Guzdek.

Z treści wokandy zdaje się wynikać, że od godziny 10.30 do 11.10 tego dnia ten trzyosobowy skład sądu rozpoznał 12 spraw.

Zażalenie sąd odrzucił. Najprawdopodobniej, gdyż nie informował o tym skarżącego ani ustnie, ani pisemnie. Dalszy ciąg tej afery poznał on więc via facti – z wezwania do wyznaczonych przez sąd biegłych (Wolny Czyn informował już o tym tutaj[2]).

Komentarz. Dwanaście spraw od 10.30 do 11.10 – jedna co 3,5 minuty… Ale trzeba przyznać że szybkość spada – ich Maschinegewehry były szybsze.

Represje psychiatryczne są dziś w Polsce bez porównania częstsze od tych w Związku Sowieckim. Z naszych szacunków wynika – niestety margines błędu jest ogromny – że np. w 2010 r. prokuratura w Zabrzu na wynagrodzenia biegłych przeznaczyła 1/3 budżetu, jest to więc podstawowy środek represji karnej, częstszy niż kara pozbawienia wolności. Redakcja „Wolnego Czynu” jako jedyna (!) w Polsce kierowała do prokuratury pisemne pytania prasowe i wnioski o dostęp do informacji publicznej, próbując ustalić zasięg represji i liczbę ofiar. Na próżno. Statystyki te są do dziś ściśle tajne, jak przystało na hitlerowskie „społeczeństwo otwarte”.

Represje psychiatryczne są nielegalne. Gwałcą podstawowe prawa obywatelskie i prawa człowieka (więcej o tym: tutaj[3]). Już samo „badanie psychiatryczne” to rodzaj przesłuchania – lecz w odróżnieniu od przesłuchania na policji, nie sporządza się protokołu, wyklucza się obecność obrońcy, itd. „Badanie” to siłą rzeczy również akt „traktowania nieludzkiego i poniżającego”, z naruszeniem Art. 3 Europejskiej Konwencji Praw Człowieka i Podstawowych Wolności, obowiązującej również sowiecką „Polskę”. „Opinie” „biegłych” są co do zasady warte tyle, co raport Anodiny, Millera, Laska… Komisji Burdenki – opinie te zamawia bowiem wyłącznie prokuratura i sąd, z pogwałceniem prawa do obrony i zasady równości stron (Art. 6 § 3 „d” i 6 § 1 EKPCz).

Polska nie odzyska wolności bez zbrojnego powstania i bez wymierzenia sprawiedliwości dzisiejszym zbrodniarzom.

Mariusz Cysewski

RELACJA FILMOWA: prawdziwe relacje z represji psychiatrycznych – tylko u nas!

http://www.youtube.com/watch?v=DhiW-h7UX2w” frameborder=”0″ allowfullscreen>