Wojna…tylko kiedy?

Szacunki dwóch wojen światowych plus ofiary komunizmu , nazizmu i pomniejszych konfliktów na przestrzeni XX wieku są szacowane na 150 -180 MILIONÓW ISNTNIEŃ LUDZKICH..

     Jako ,że temat w dzisiejszych czasach wydaje mi się aktualny chciałbym napisać kilka słów na temat..wojny. Wojny jako konflikcie zbrojnym, oraz wojny jak mawiał von Clausewitz jako " kontynuacji polityki przy użyciu innych środków". Pierwsze co pewnie musielibyśmy zdefiniować to to czy istnieją wojny dobre i złe, sprawiedliwe i niesprawiedliwe? Osobiście uważam  że tak, są wojny sprawiedliwe przykładem tego może być kazda wojna obronna lub wojna o odzyskanie suwerenności. Jednak pomijając te dwa przypadki generalnie wojna to zło i niesprawiedliwość. Z taką tezą chyba nikt nie będzie polemizował. Ale dlaczego właśnie wiek XX tak bardzo obfitował w krwawe konfikty? Mało kto uzmysławia sobie fakt korelacji , iż w  minionym stuleciu dokonaliśmy w historii rodzaju ludzkiego dwóch bezprecedensowych rzeczy. Mianowicie zrobilśmy ogromny skok technologiczny jak i wymordowaliśmy najwiekszą ilość ludzi! Szacunki dwóch wojen światowych plus ofiary komunizmu , nazizmu i pomniejszych konfliktów na przestrzeni XX wieku są szacowane na 150 -180 MILIONÓW ISNTNIEŃ LUDZKICH. Dla zobrazowania tej liczby to tak jakby przez sto lat , codziennie wyludniło się miejscowość z 5000 mieszkańców!! 

     Dla wszystkich którzy zadają sobie pytanie właściwie dlaczego doszło do tak masowej zagłady, próbując znaleźć jakieś polityczne czy też ekonomiczne przyczyny od razu chciałbym powiedzieć, że jesteście w ślepym zaułku. Odpowiedź dlaczego to się dokonało jest tylko jedna.. ponieważ było to możliwe z czysto technologicznego i logistycznego punktu widzenia. Tak moi drodzy tylko i wyłącznie z tego powodu, wszystkie inne uzasadnienia są tylko pewnego rodzaju alibi dla tego co się stało. Piszę o tym tylko z jednego powodu,sytuacja geopolityczna początku XXI w. bardzo przypomina sytuację z początków XX wieku, a co potem się działo wszyscy wiemy. No cóż ja nadal jestem optymistą, chociaż pozbawionym złudzeń.

Ps.

Jako ilustracja tego posta posłużył mi obraz Grzegorza Nawrockiego