Wielka Środa

Jeden z Dwunastu, imieniem Judasz Iskariota, udał się do arcykapłanów i rzekł: „Co chcecie mi dać, a ja wam Go wy-dam”. A oni wyznaczyli mu trzydzieści srebrników

Jeden z Dwunastu, imieniem Judasz Iskariota, udał się do arcykapłanów i rzekł: „Co chcecie mi dać, a ja wam Go wy-dam”. A oni wyznaczyli mu trzydzieści srebrników. Odtąd szukał sposobności, żeby Go wydać.
W pierwszy dzień Przaśników przystąpili do Jezusa uczniowie i zapytali Go: „Gdzie chcesz, żebyśmy Ci przygotowali Paschę do spożycia?”
On odrzekł: „Idźcie do miasta, do znanego nam człowieka i powiedzcie mu: «Nauczyciel mówi: Czas mój jest bliski; u ciebie chcę urządzić Paschę z moimi uczniami»„. Uczniowie uczynili tak, jak im polecił Jezus, i przygotowali Paschę.
Z nastaniem wieczoru zajął miejsce u stołu razem z dwunastu uczniami. A gdy jedli, rzekł: „Zaprawdę powiadam wam: jeden z was Mnie zdradzi”.
Zasmuceni tym bardzo, zaczęli pytać jeden przez drugiego: „Chyba nie ja, Panie?”
On zaś odpowiedział: „Ten, który ze Mną rękę zanurza w misie, on Mnie zdradzi. Wprawdzie Syn Człowieczy odchodzi, jak o Nim jest napisane; lecz biada temu człowiekowi, przez którego Syn Człowieczy będzie wydany. Byłoby lepiej dla tego człowieka, gdyby się nie narodził”.
Wtedy Judasz, który Go miał zdradzić, rzekł: „Czy nie ja, Rabbi?” Mówi mu: „Tak jest, ty”

Judasz prawdopodobnie długo zastanawiał się czy udać się do arcykapłanów?. Być może myśl ta rodziła się ona w nim od chwili, gdy po raz pierwszy stwierdził, że działalność Jezusa nie spełnia jego oczekiwań.

Mamy duże oczekiwania wobec innych, które są uzależnione od stopnia bliskości , od tego czy bardziej kogoś kochamy Im ktoś jest nam bliższy, im bardziej kogoś kochamy, tym więcej mamy wobec niego oczekiwań. I tym więcej mamy pretensji, gdy rzeczywistość okazuje się tak bardzo różna od tego, czego się spodziewaliśmy. Gdy ludzie, na których nam zależy, wyżej stawiają własną autonomię, własne prawo do stanowienia o sobie, niż szczerą troskę o nich.

Podobne odniesienia  występują w naszych relacjach z Panem Jezusem , jednakże – co znamienne – ma to miejsce tylko w jedną stronę, tu mamy do czynienia  z oczekiwaniami  jedynie po stronie człowieka. Ze strony Boga występuję nadzieja i pomimo że człowiek nie spełnia Jego woli, Bóg nie przestaje kochać.

 Oczekiwania człowieka wobec Boga są inne , Spotykamy wielu ludzi, których spotkało jakieś nieszczęście,jakiś trud, ludzi zbuntowanych , ludzi z pretensjami , obrażonych na Jezusa. Dlaczego?. Ponieważ spotkało nas coś czego sobie nie zaplanowaliśmy, bo trudy życia są zbyt duże, bo Bóg nie realizowane naszych planów. Ale takie myślenie obraca się przeciwko nam i skutki są dla nas często tragiczne.

Jezus, Boży Syn, Bóg-człowiek, nie spełnił oczekiwań Judasza Iskarioty. Judasz miał własną wizję wydarzeń. Miał własne wyobrażenie roli Jezusa, poszczególnych Apostołów, własnej roli. Tymczasem plan Chrystusa okazał się radykalnie sprzeczny z planem Judasza. Dlatego Judasz poczuł się uprawniony do interweniowania. Dlatego zadał arcykapłanom pytanie: " Co chcecie mi dać, a ja wam Go wydam”.