W imię Allaha?

Współczesna historia mordów dokonywanych we współczesnej Europie w imię Allaha jest trochę starsza, niż nasza niepodległość.

Luty 1989

Przywódca religijny Iranu, ajatollah Chomeini, nakłada fatwę na pisarza Salmana Rushdie. Jego książka „Szatańskie wersety” jest obrazą Proroka i dlatego każdy muzułmanin ma obowiązek go zabić.
Rushdie ukrywa się na terenie różnych krajów. Tymczasem muzułmanie demonstrują w całej Europie, domagając się jego śmierci. Ginie japoński tłumacz książki, włoski natomiast jest ciężko ranny.

Listopad 2004

Pochodzący z Maroka Holender, oczywiście muzułmanin, morduje reżysera Theo van Gogha. Jego występek polegał na tym, że umieścił wersety z Koranu na nagich ciałach kobiet, co następnie sfilmował.

Wrzesień 2005

Słynna sprawa karykatur Mahometa, jaką zamieścił duński dziennik “Jyllands-Posten”. „Demonstracje wybuchają dopiero po kilku miesiącach, ale za to są celowo organizowane w krajach europejskich i muzułmańskich. W krajach arabskich rozpowszechniane, są obok prawdziwych karykatur także trzy fałszywki – żeby podgrzać nastroje.
W Pakistanie demonstrowało 12 tysięcy kobiet, domagając się między innymi powieszenia rysowników i wydawców gazet zamieszczających karykatury; w Nigerii spalono 11 kościołów. Ambasadorzy krajów islamskich żądają od władz duńskich ukarania gazety (czego rząd duński w demokratycznym kraju nie może zrobić, ale i tak Arabia Saudyjska odwołuje ambasadora z Danii). Są groźby śmierci pod adresem dziennikarzy, pismo i jego ekipa dostają ochronę policyjną..W geście solidarności niektóre pisma europejskie przedrukowują karykatury, m.in. robi to „Charlie Hebdo”.
W grudniu 2010 policja zatrzymuje czterech terrorystów, którzy mieli zamiar napaść na redakcję “Jyllands-Posten” i zabić jak najwięcej osób, podrzynając im gardła. W dzień Nowego Roku 2010 do domu jednego z rysowników, Kurta Westergaarda, wdziera się uzbrojony w siekierę imigrant z Somalii. Westergaadrowi, który schronił się w zbudowanym specjalnie na taką okazję „bezpiecznym pomieszczeniu”, nic się nie stało, napastnika pochwycono; skazany został na 9 lat więzienia po czym ma zostać wydalony do Somalii…”*

Sierpień 2007

Organizacja Państw Islamskich żąda od Szwecji ukarania rysownika Larsa Vilks. Al Ka’ida wyznacza nagrodę 150.000,-$ za jego głowę.
„W 2009 aresztowano 10 osób ( w tym 3 w USA), które przygotowywały zamach na niego. Kolejny zamach przygotowywany był dwa lata później, aresztowano wówczas trzy osoby, w tym niedoszłego zamachowca-samobójcę. W czasie jednego z wystąpień publicznych w Sztokholmie Vilksa pobito (ale został wyprowadzony przez ochroniarzy).
Vilks opublikował w lokalnej gazecie szwedzkiej rysunek psa z głową Mahometa. Prezentował też publicznie gejowski film irańskiego twórcy. ” *

Listopad 2011
Zamach bombowy na redakcję Charlie Hebdo. Tym razem za publikację numeru pt. „Charia /czyt. Szaria/ Hebdo”, w którym Mahomet jest redaktorem prowadzącym. Na szczęście nikt nie zginął.
Jednak na „listę śmierci” Al Ka’idy trafił naczelny paryskiego tygodnika redaktor Stéphane Charbonnier. Wcześniej trafili tam redaktorzy z duńskiej “Jyllands-Posten” i Vilks.

Wrzesień 2012

„Umieszczenie przez Amerykanina w Internecie filmiku o Mahomecie „Innocence of Muslims” (zdaje się, że bardzo kiepskiego), który nie zdobywa masowej publiczności. Zdobywa jednak niesamowity rozgłos w krajach muzułmańskich; odbywają się gwałtowne demonstracje przeciwko ambasadom USA na świecie, jedna z nich w Libii kończy się śmiercią ambasadora amerykańskiego i trzech innych Amerykanów. Najprawdopodobniej w przypadku Libii filmik był tylko pretekstem do zorganizowania demonstracji, która została wykorzystana do przeprowadzenia zaplanowanego wcześniej zamachu terrorystycznego.”*

Ostatni, ze stycznia 2015, znamy.
Tymczasem media próbują przekonać społeczeństwo, że atak był dokonany przez jakichś bliżej nieokreślonych dżihadystów, będących w opozycji do miłującej pokój społeczności muzułmańskiej.
Natomiast nadal wrogiem postępu i całej ludzkości jest prawica, szczególnie ta katolicka.
Oto w ostatnim numerze gazety wyborczej „stokrotka” Monika Olejnik obwieszcza, że prawicowi dziennikarze po egzekucji paryskiej czują rzekomo „lekką satysfakcję”.
A przecież katolicy również mordują się wzajemnie.
Owszem, mordują.
Ateistom i świadkom Jehowy również się to zdarza.
Ale jakoś nie słychać, by „fanatycy” z Opus Dei choćby kogoś opluli z przyczyn religijnych, jak np. nagminnie czynią to ortodoksyjni Żydzi wobec przedstawicieli innych religii w Jerozolimie.
Ale najwyraźniej ta wiedza rośnie na innej grządce, niż „stokrotki”.

9.01 2015

____________________________
* za euroislam.pl