Układ Słoneczny – ile ma lat? (cz. 4)

Kolejną planetą od Słońca jest Mars. Jest to jeden z nielicznych obiektów Układu Słonecznego, na którym człowiek zdołał umieścić sondę. W wyniku tych bezpośrednich obserwacji i znalezisk można dojść do wniosku, że Mars jest planetą ekstremów. Na Marsie znajduje się najwyższy wulkan Układu Słonecznego – Olympus Mons (http://pl.wikipedia.org/wiki/Olympus_Mons). Jego podstawa jest większa od połowy Polski. Mars posiada również największy kanion Układu Słonecznego, nazwany doliną Marineris (http://pl.wikipedia.org/wiki/Valles_Marineris). Ma on 5 tys. kilometrów długości i 7 km głębokości. Odwieczne pytanie jakie jest związane z Marsem brzmi: Czy na Marsie jest woda? Jest wiele fotografii, na których widać coś, co wygląda jak erozja od wody (na przykład: http://www.nasa.gov/mission_pages/mer/images/spirit-20090330.html). Na wielu zdjęciach widać ślady przypominające ‘wyschnięte’ kaniony rzek, strumyków, etc. Ciekawym przykładem jest krater Eberswalde […]

Kolejną planetą od Słońca jest Mars. Jest to jeden z nielicznych obiektów Układu Słonecznego, na którym człowiek zdołał umieścić sondę. W wyniku tych bezpośrednich obserwacji i znalezisk można dojść do wniosku, że Mars jest planetą ekstremów. Na Marsie znajduje się najwyższy wulkan Układu Słonecznego – Olympus Mons (http://pl.wikipedia.org/wiki/Olympus_Mons). Jego podstawa jest większa od połowy Polski. Mars posiada również największy kanion Układu Słonecznego, nazwany doliną Marineris (http://pl.wikipedia.org/wiki/Valles_Marineris). Ma on 5 tys. kilometrów długości i 7 km głębokości. Odwieczne pytanie jakie jest związane z Marsem brzmi: Czy na Marsie jest woda? Jest wiele fotografii, na których widać coś, co wygląda jak erozja od wody (na przykład: http://www.nasa.gov/mission_pages/mer/images/spirit-20090330.html). Na wielu zdjęciach widać ślady przypominające ‘wyschnięte’ kaniony rzek, strumyków, etc. Ciekawym przykładem jest krater Eberswalde (http://en.wikipedia.org/wiki/Eberswalde_(crater)), gdzie w pewnym fragmencie (http://en.wikipedia.org/wiki/File:Eberswalde_delta_plain25.jpg) przypomina deltę wyschniętej rzeki.

Problem polega na tym, że te twory, wyglądające jak utworzone przez wodę, w rzeczywistości nimi nie są, ponieważ są ciągle obserwowane i z każdym rokiem struktura tej ‘delty’ jest inna. Jednoznacznie zaobserwowano, że cały czas tam działa erozja, a ponieważ nie ma tam wody, więc nie ona jest jej przyczyną i nie woda ukształtowała tę ‘deltę’. Skąd takie parcie na wodę? Twórcy Teorii Ewolucji i jej zwolennicy wszędzie szukają wody ponieważ życie, co jest oczywiste, uformowało się na Ziemi samo z siebie, lecz by to się stało potrzebna była woda. Jeśli znajdzie się gdzieś wodę – można znaleźć tam i życie. A życie gdzieś indziej – potwierdziłoby ewolucję.

Mars ma obecnie bardzo cienką atmosferę i w rezultacie, punkt wrzenia wody (z zasady termodynamiki) jest bardzo niski mimo, iż średnia temperatura panująca na Marsie wynosi około minus 64 C. Każda ilość wyparowałaby zatem w krótkim czasie. Nie ma możliwości, by istniała na Marsie woda w stanie płynnym. Dodatkowo okazało się, że próbki, jakie zostały przywiezione z Marsa zawierają tylko śladowe ilości węglanów (wapienie), a one właśnie świadczą, że była tam woda. Z drugiej strony próbki te zawierały takie minerały jak oliwiny, które rozpadają się w obecności wody.

Ważnym czynnikiem jest to, że ‘wodo-pochodne’ struktury na Marsie, mają inne wytłumaczenia. Na przykład przez tzw. termokras (http://pl.wikipedia.org/wiki/Termokras), czyli topnienie lodu pod powierzchnią Marsa, przez co grunt zapada się tworząc te finezyjne wąwozy i delty. Twierdzenie, że woda była na jakimkolwiek etapie ‘życia’ Marsa na nim obecna jest nieprawdziwe.

Jowisz. Jest największą planeta Układu Słonecznego. Razem Saturnem Uranem i Neptunem należy do grupy gazowych olbrzymów. Został odkryty przez Galileusza. Jowisz zasłynął z tego, że posiada na swojej powierzchni formację zwaną. Wielką Czerwoną Plamę (http://pl.wikipedia.org/wiki/Wielka_Czerwona_Plama). Jest to gigantyczna burza, która już tam szalała w momencie gdy została odkryta w roku 1664. Rozmiarami Wielka Czerwona Plama jest większa od Ziemi. Jowisz, jako planeta rzuca wyjątkowe wyzwanie Teorii Ewolucji Układu Słonecznego (TEUS). Jako planeta o średnicy ponad 11 razy większej niż Ziemia obraca się wokół własnej osi w ciągu 10 godzin, czyli prawie 2,5 razy szybciej niż Ziemia. Dla uzmysłowienia tej kolosalnej różnicy warto podkreślić, że Ziemia na równiku obraca się z prędkością 1670 km/h czyli 463m/s, a Jowisz na swoim równiku obraca się z prędkością prawie 45 tysięcy km/h czyli prawie 12 500 m/w. Różnica w prędkości na równiku jest więc prawie 27-mio krotna. Problemem dla TEUS jest jak planety się kręcą i dlaczego w ogóle się kręcą, ponieważ gdy skały się formowały i zbierały w planety oczywiście poruszały się we wszystkich kierunkach. Nie było inteligentnej siły, która je uformowała. Latające w różnych kierunkach i z różnymi prędkościami skały (planetozymale), uderzały w planetę tak, że raz kręciła się w jedną stronę, raz w drugą. Finalnie, uderzenia te powinny się nawzajem powykluczać, ponieważ są przypadkowe. Zatem trudne jest do wytłumaczenia, że planety w ogóle się obracają wokół własnej osi, nie mówiąc o czymś wielkości Jowisza, który kręci się tak szybko.

Jowisz posiada również bardzo interesujące księżyce, z których 4 (IO Europa, Ganimed i Callisto) zostały odkryte już przez samego Galileusza. IO (http://pl.wikipedia.org/wiki/Io_(ksi%C4%99%C5%BCyc)) jest księżycem dość małym. Niewiele było o nim wiadomo aż do momentu wysłania Voyagera w latach 80’tych. Znaleziono wtedy na nim bardzo dziwną rzecz. Otóż IO jest pokryty ogromnymi wulkanami ( na przykład Tvashtar (http://www.schneiderism.com/tvashtar-catena-caldera-on-jupiters-io/) ), które w porównaniu do całej planety są tak ogromne, że byłyby w stanie ją rozerwać. Odkąd IO jest obserwowany, czyli od 20 lat, widać na nim ciągłe erupcje wulkaniczne. Materiał wystrzeliwany jest na setki kilometrów w przestrzeń. Erupcje te nie występują pojedynczo, a seriami – czasami po kilkanaście naraz. Gdy jedna się kończy, inna zaczyna. Problem polega na tym, że IO jest za mały, by w wieku 4,5 miliarda lat być aktywnym wulkanicznie ani w żaden inny geologiczny sposób. IO powinien schłodzić się dawno temu. Kolejny księżyc – Europa, ma swoja orbitę obok orbity IO i jest najgładszym ciałem Układu Słonecznego, w większości pokryta jest lodem (http://pl.wikipedia.org/wiki/Europa_(ksi%C4%99%C5%BCyc)). Zaraz obok Europy znajduje się najbardziej pokraterowana powierzchnia w Układzie Słonecznym – księżyc Callisto (http://pl.wikipedia.org/wiki/Callisto_(ksi%C4%99%C5%BCyc)). Jeśli obydwa te Księżyce powstały w tych samych procesach – a według TEUS powstały – to powinny być mniej więcej do siebie podobne, a nie są. I nie można zwalić tego, na różne kompozycje, bo księżyce te składają się w połowie z lodu. Europa posiada też jądro, a Callisto – nie. Ostatnim z księżyców galileuszowych jest Ganimed (http://pl.wikipedia.org/wiki/Ganimedes_(ksi%C4%99%C5%BCyc)). Jest to największy księżyc Jowisza i jest on jednocześnie większy od Merkurego. Pokrywa go dziwna skorupa z wieloma koleinami (http://www.bibliotecapleyades.net/imagenes_luna/lunasyssolar_ganymede10.jpg), (http://www.bibliotecapleyades.net/imagenes_luna/lunasyssolar_ganymede09.jpg). Wszystkie te żłobienia są na całej powierzchni, z okazjonalnymi formacjami, jak gdyby ktoś wziął pędzel i to wyrównał. Nie ma absolutnie wyjaśnienia powstania tego typu powierzchni, nie mówiąc już o fakcie, że Ganimed ma pole magnetyczne, którego absolutnie mieć nie powinien. Inne księżyce też stwarzają problemy. Na przykład Amaltea.( http://pl.wikipedia.org/wiki/Amaltea_(ksi%C4%99%C5%BCyc)) – malutki księżyc krążący bardzo blisko Jowisza. Księżyce Jowisza według TEUS uformowały się z tej samej chmury gazów i pyłów, co by czyniło Amalteę skałą, gdy tymczasem jest bryłą lodu. Jest odwrotnością tego, czym powinna być.

 Pytanie dlaczego Jowisz wydziela z siebie kilkakrotnie więcej promieniowania, niż dostaje go od Słońca, pozostanie chyba nigdy nie rozwiązane.

 C.D.N.

(http://pl.wikipedia.org/wiki/Wielki_Wybuch)

(http://pl.wikipedia.org/wiki/Powstanie_i_ewolucja_Uk%C5%82adu_S%C5%82onecznego).

(http://pl.wikipedia.org/wiki/Jowisz)