Tutuł w treści

Przemierzam nieme korytarze które niczym labirynty wielkiej termitiery plączą się na przemian z tym co było czego nie ma a tym co nam obiecano. Korytarze pełne obrazów zasłużonych dla tej i dla innej sprawy.   Widzę idiotów w niemym gąb rozdziawieniu – głupotę pikowaną niczym buraki. Cóż zostawię ich samym sobie. Dla siebie zostawiam Herberta na dzień dobry Mrożka na popołudniową sjestę a na dobranoc „Pamiętnik dla skończonego idioty” mojego autorstwa.