Tomasz Kostyła „Archanioł i Rycerz”

Kilka zdań o tomie poezji Tomasz Kostyły, lidera legendarnego zespołu LEGION grającego muzykę RAC….

Tomasz Jarosław Kostyła, lider legendarnego zespłu rockowego LEGION, kompozytor i autor tekstów, dziennikarz i publicysta oraz wyjątkowo zdolny fotograf.  Tomek dał mi się również poznać jako pasjonat historii z naciskiem na dzieje okolic jego ukochanego Wrocławia. Od początku swojej działalności związany był z środowiskami narodowymi i rojalistycznymi, publikował m.in. w „Myśli Polskiej”, „Głosie Narodu”, „Bastionie”, czy w miesięczniku krajoznawczym „Na Szlaku”. Obrońca tradycyjnych wartości, łacińskiej cywilizacji chrześcijańskiej, polskiej tożsamości narodowej oraz wojownik myśli narodowo-radykalnej. Sam nazywa siebie poetą-wędrowcem. W roku 2010 po 14 latach milczenia  ukazał się blisko 230 stronicowy tom jego poezji zatytułowany „Archanioł i Rycerz”.

Poezja Tomasza Kostyły jest spadkiem po wybitnych poetach publikujących w czasie okupacji w konspiracyjnym mięsieczniku „Sztuka i Naród”(Tadesz Gajcy, Andrzej Trzebiński, Wacław Bojarski i inni).  Autor po raz kolejny(tak jak w pisanych przez siebie tekstach LEGIONU) przenosi swoich czytelników do Starej Europy, w okres Krucjat i walk o o wartości chrześcijańsko-narodowe, przenosi czytelników w czasy, które dziś są naszą tradycją, piękną, ale często zapomnianą.

Poezaja Tomasza Kostyły poświęcona jest chrześcijańskiej Europie, polskiej i zachodniej mitologii, Bogu i Kośiołowi Katolickiemu. Wreszcie poezja ta jest niezwykle różna i mam nadzieję, że nie skłamie jeżeli przerównam ją do kolejnych etapów życia autora. Czytelnik znajdzie zarówno wiersze bardziej sentymentalne, uczuciowe, spokojne, ale również teksty do jakich przyzwyczaił nas autor swoją dotychczasową twórczością. W przedstawianym przeze mnie tomie poezji znalazły się również najpopularniejsze teksty LEGIONU m.in. „My Nowe Pokolenie!”, czy utwór poświęcony pamięci Leona Degrella.

Tom poezji Tomasza Kostyły został wzbogacony pięknymi fotografiami Eweliny Hawryluk.

Poniżej tytułowy wiersz
 

„Archanioł i Rycerz”

Spotkał go

Naprzeciw siebie w złotej zbroi

Owianej blaskiem

Nieznany on

Który kroczy drogami Nieba

Drogami chwały jasnej

Na czarnym koniu

U wrót doliny rycerz sam

Spogląda w niebo

Za cieniem cień

Więc teraz razem, ku przeznaczeniu

Podążać będą

Póki w nas

Zwycięża Krzyż- jest obcy strach

Króluje męstwo

Nie straszny nam

Ogień ziemi, zatrute studnie

I nocy ciemność