„To Niemcy powinny wyjść z euro, a nie Grecja”

Portal Obserwator Finansowy przeprowadził rozmowę ze Stefanem Kawalcem, prezesem Capital Strategy, byłym wiceministrem finansów.

Stefan Kawalec:Rozwój wypadków w strefie euro może być niestety efektem zupełnie niekontrolowanego biegu wydarzeń. Uporczywa obrona euro w przekonaniu, że „upadek euro oznacza początek końca Unii Europejskiej i jednolitego rynku” może przynieść efekty odwrotne od zamierzonych. Grozi długotrwałą recesją i wysokim bezrobociem w krajach usiłujących poprzez zacieśnienie fiskalne dokonać „wewnętrznej dewaluacji”. Doprowadzić to może do załamania politycznego i niekontrolowanego rozpadu strefy euro, o nieobliczalnych konsekwencjach politycznych i gospodarczych dla całej Europy.

Aby uprzedzić niekontrolowany rozpad, trzeba przeprowadzić kontrolowaną dekompozycję strefy euro, tworząc nowy europejski ład monetarny oparty o waluty narodowe lub waluty homogenicznych gospodarczo bloków krajów. Dekompozycja strefy euro umożliwi poprawę konkurencyjności zagrożonych krajów poprzez osłabienie ich waluty. Tym nie mniej, co najmniej w przypadku niektórych z tych krajów niezbędna będzie redukcja długu państwowego. Konieczna skala redukcji i koszty z tego tytułu dla wierzycieli będą jednak mniejsze niż byłyby, gdyby kraje te pozostawały w dotychczasowej strefie euro i ich gospodarki nie wykorzystywały swojego potencjału, funkcjonując w warunkach bardzo wysokiego bezrobocia.

Obserwator Finansowy: Można zaplanować euro Północy. „Wzrostowi nadwyżki handlowej Niemiec, a także Holandii i Austrii łącznie o 166 mld euro, towarzyszyło w latach 1999-2007 pogorszenie bilansu handlowego Hiszpanii, Francji, Grecji, Włoch, Belgii i Portugalii łącznie o 178 mld euro” – przypominają panowie w artykule. Kraje z deficytem się odłączają, wprowadzają własną walutę i mamy zdrową strefę euro.

Od strefy euro powinny najpierw odłączyć się kraje z nadwyżką, a nie z deficytem. Rozwiązanie strefy euro poprzez wychodzenie krajów zagrożonych jest niezmiernie niebezpieczne, bo grozi tam paniką bankową. Gdybyśmy jednak zaczęli od państw najbardziej konkurencyjnych np. Niemiec to takiego niebezpieczeństwa nie ma. Co więcej osłabi się euro w Grecji, Włoszech i Hiszpanii w stosunku do przywróconej marki niemieckiej. To państwa słabsze powinny tymczasowo zachować euro, a silniejsze powrócić do własnych walut i być może powiązać je z marką niemiecką.

Brzmi bardzo prosto.

Oczywiście proste by nie było. Trzeba by najpierw uzgodnić system koordynacji walutowej i działania banków centralnych, żeby ta pożądana aprecjacja marki do euro nie była jednak nadmierna, bo to spowoduje trudne do zaakceptowania koszty dla gospodarki niemieckiej. Aby to było możliwe europejskie elity i opinia publiczna muszą oswoją się z myślą, że Unia Europejska i jednolity rynek mogą funkcjonować bez euro. Do tego czasu powinny być prowadzone działania zapobiegające niekontrolowanemu rozwojowi wydarzeń.

Jeśli Niemcy – najpotężniejszy kraj strefy euro i jej motor polityczny ją opuszczą to nie wywoła paniki bankowej nie tylko na Południu, ale również u nich?

Nie ma powodu, by zapowiedź Niemiec wyjścia ze strefy euro wywołała tam panikę bankową. Jeżeli jest pan Niemcem i trzyma pieniądze w Niemczech to jedyne czego może się pan „obawiać” to to, że zamienią panu euro na markę niemiecką, której wartość najprawdopodobniej się umocni wobec euro. Nie będzie tez powodów do paniki bankowej na Południu, gdyż wartość depozytów w krajach, które pozostaną w strefie euro nie będzie zagrożona przez wyjście Niemiec. Oczywiście niektóre osoby mogą chcieć odnieść korzyści z oczekiwanej zamiany euro na markę i będą chciały przenieść swoje depozyty do banków w Niemczech, lecz nie będzie to z przyczyn praktycznych zjawisko bardzo masowe.

Więcej:

To Niemcy powinny wyjść z euro, a nie Grecja