Tęskniąca myśl moja…

>”Dzisiaj,
Rytmie, prowadź ty jeden tęskniącą myśl moją
Równym krokiem pod ramię. Wojennie i twardo,
Aż do chwili powrotu.”

Rymy



Rymy, zabawko moja, szkatułko otwarta,
Pełna korali, wstążek, błyszczących kamieni;
Jak sroka gromadziłam was; najmilsze chwile
Spędzałam, przesypując was z ręki do ręki

Dziś nie umiem przymierzać do słów moich ciężkich
Żadnej wstążki kwiecistej – nie potrafię dobrać
Barwy do barwy, dźwięku do dźwięku… Żegnajcie,
Dawne igraszki moje mistrzowsko – dziecinne,
Asonanse, podobne pustym łamigówkom,
Układanym w beztroskim pocie czoła… Dzisiaj,
Rytmie, prowadź ty jeden tęskniącą myśl moją
Równym krokiem pod ramię. Wojennie i twardo,
Aż do chwili powrotu.



Maria Pawlikowska-Jasnorzewska

W nawiązaniu do wiersza Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej…

Ten kto kiedykolwiek pisał wiersze… wie, że przychodzi taki czas, gdy wena zaczyna milczeć.

Uśpiona oczekuje. 

Kiedy się wybudzi?

Jaki to będzie impuls?

Czy będzie?


[video:

width:260 height:171]
 

Fotografia wyłowiona z sieci

 To pierwszy powiew wiatru na tym blogu,   

                                              następny prawdopodobnie… będzie…