To przede wszystkim efekt nieudolnego klecenia oficjalnych teorii, które miały obowiązywać dziennikarzy.
"Polski samolot rozbił się w czasie czwartego podejścia do lądowania…".
Medialna prawda była tak absurdalna, że od początku jasne było tylko jedno:
"BYŁO INACZEJ NIŻ PRÓBUJE NAM WMÓWIĆ TELEWIZJA".
Nad tą sprawą wisi atmosfera "tabu". Do dziś, mimo obalenia wielu bzdurnych "niusów", nikt nie zadaje podstawowego pytania: dlaczego Rosjanie (a po nich dziennikarze) kłamali? Mimo, że nikt nie zadaje tego pytania, sam już w kwietniu ubiegłego roku spróbowałem na nie odpowiedzieć…
Tym razem chciałbym zapytać o coś innego. Jak to się dzieje, że ludzie mający prawie bezpośredni dostęp do źródeł informacji robią wrażenie… delikatnie mówiąc… szczególnie pozbawionych wiedzy? Jak to się dzieje, że dziennikarze naszego kraju od początku robili wrażenie mniej zainteresowanych prawdą o katastrofie od dziennikarzy "krajów niezaangażowanych"?
Kilkakrotnie podawałem już przykład 10 antymedialnych teorii spiskowych:
1) Piloci polskich samolotów oddanych do dyspozycji rządu i kancelarii prezydenta znają języki obce.
2) Piloci poza językiem polskim i angielskim znają też język rosyjski.
3) Piloci ci nie są "żółtodziobami" i loty, w których zabieraja na pokład przedstawicielii władz państwa nie są ich pierwszymi lotami w życiu.
4) Piloci ci doświadczeniem i umiejętnościami z reguły górują nad kolegami ze swej grupy zawodowej.
5) Pilotom znane są nie tylko maszyny, którymi lecą, ale nawet lotniska na których lądują.
6) Piloci znali też lotnisko w Smoleńsku.
7) Pilotom znane było wyposażenie samolotu i potrafili obsługiwać aparaturę pokładową.
8) Samolot nie kołował nad lotniskiem przez dwie godziny, a co więcej, lot trwał poniżej dwóch godzin.
9) Samolot nie wykonał czterech prób podejścia do lądowania.
10) Godzina katastrofy podana przez Rosjan była fałszywa.
Wszystkie wymienione teorie (niespodziewanie dla fachowców?) okazały się prawdziwe…
Teraz coś dla zwolenników tezy o niedopuszczalności stawiania pytań i hipotez. Dla tych, którzy twierdzą, że dopytywanie się o przyczyny katastrofy to obrzydliwość, a do tego budowanie "polskiego piekła" i "wojny polsko-polskiej".
Nawet w innych krajach UE stawianie pytań było bardziej popularne… Nawet dziennikarze zachodni zorientowali się, że nasi kłamią…
Na koniec polecam dawne przemyślenia "Syntezy" na ten sam temat. Skąd sie biorą te spiskowe teorie?
1) Ze statystyki tzn. listy ofiar.
Statystyka Smoleńska:
- prezydenci 2
- generałowie 10
- parlamentarzyści 17
- szefowie instytucji i organizacji 15
2) Utajnienia przebiegu śledztwa mimo śmierci 44 osób kluczowych w państwie.
3) Przekazania wszystkich oryginalnych dowodów głównym podejrzanym w Rosji.
4) Zyskach jakie osiągnęli oponenci polityczni w Polsce i Europie przejmując stanowiska poległych np. swoboda rozgrywania państw Europy Wschodniej przez Rosję bez wsparcia dla nich ze strony Polski oraz zapychanie dziury budżetowej bez sprzeciwu prezydenta naszym kosztem w podatkach i mniejszych emeryturach.
5) Wykluczeniu zamachu i awarii samolotu w pierwszych godzinach po katastrofie i podawanie wielu fałszywych informacji o przebiegu katastrofy np. 4 lądowania, a było tylko jedno podejście.
6) Pocięcie i zniszczenie wraku samolotu, które praktycznie nie pozwala już wykluczyć właśnie zamachu lub awarii, ponieważ nie da się już tego najprawdopodobniej zbadać.
7) Przebieg śledztwa i kłamliwy raport MAK – pominięcie kluczowych słów o "odejściu" kapitana Protasiuka tzn. przerwaniu podejścia do lądowania.
8) Wszystkie okoliczności wizyty delegacji prezydenckiej w rządowym samolocie były wcześniej znane i ułatwiały zaplanowanie jej likwidacji i przebiegu śledztwa.
9) Brak rzetelnych informacji w telewizji państwowej i komercyjnej wspierających panujący reżim, który próbuje z Polski stworzyć drugą totalitarną Rosję mordującą niezależnych dziennikarzy na początek zwalniając ich z pracy.
10) Zeznaniach świadków w filmie 10.04.10, którzy mówią o płonącym ogonie samolotu zanim ten zderzył się z ziemią i ilości fragmentów na jakie się rozpadł liczonych w tysiące mimo małej wysokości z jakiej spadał.
