Szczepienia dobrowolne czy obowiązkowe – materiały programowe

Analizując sukces jaki przyniosły masowe szczepienia przeciwko chorobom zakaźnym, rozpoczęte w 20 wieku, sądzę, że rozsądek nakazywałby, aby także szczepienie przeciwko COVID-19 było też tak masowe. Problem w tym, że tamten sukces został odniesiony dzięki temu, że tamte szczepienia były masowe, bo były obowiązkowe. Niestety obecnie rozwój, źle rozumianych praw człowieka, powoduje że stale rośnie liczba osób, które sprzeciwiają się obowiązkowości szczepień przeciwko chorobom zakaźnym.

Analizując sukces jaki przyniosły masowe szczepienia przeciwko chorobom zakaźnym, rozpoczęte w 20 wieku, sądzę że rozsądek nakazywałby, aby także szczepienie przeciwko COVID-19 było też tak masowe. Problem w tym, że tamten sukces został odniesiony dzięki temu, że tamte szczepienia były masowe, bo były obowiązkowe. Niestety obecnie rozwój, źle rozumianych praw człowieka, powoduje że stale rośnie liczba osób, które sprzeciwiają się obowiązkowości szczepień przeciwko chorobom zakaźnym.

Być może dalszy rozwój pandemii COVID-19 spowoduje, że będzie trzeba wprowadzić przymus szczepienia, ale na razie, może warto spróbować innych metod perswazji. Nie chodzi mi tu o proponowane ograniczenie praw osób niezaszczepionych do swobodnego poruszania, czyli wprowadzenia tzw. paszportów kowidowych, bo i tu, cwaniacy od praw człowieka, stawiają zarzuty o niekonstytucyjności takiego rozwiązania.

Należy rozważyć wprowadzenie rozwiązania problemu, które także wywodzić się będzie z praw człowieka, ale nie z prawa do robienia co się komu żywnie podoba, tylko z prawa do życia i zdrowia człowieka. Są już rozwiązania chroniące życie i zdrowie człowieka, których nikt nie kwestionuje. Przykładem może być kwestia ochrony przed zarażaniem wirusem HIV. Konsekwencje karne z tytułu zarażenia innej osoby wirusem HIV reguluje art. 161 Kodeksu Karnego.

Potrzebne jest podobne rozwiązanie dla COVID-19 oraz innych chorób zakaźnych. Należy w Kodeksie Karnym dodać nowy artykuł nr 161A, który będzie stanowił, że zarażanie przez niezaszczepionego chorobami, na które szczepionki były/są darmowe, jest przestępstwem zagrożonym karą pozbawienia wolności np. od roku do pięciu lat, ale jeśli zarażony umrze to powinien być brany pod uwagę także art. 148 § 1 Kodeksu Karnego. Odpowiedzialności karnej powinna także towarzyszyć odpowiedzialność cywilna, szczególnie materialna. Przepisy te z oczywistych względów nie powinny dotyczyć osób, które mają, w kwestii szczepienia, udokumentowane przeciwskazania medyczne.

Być może nie zawsze uda się udowodnić niezaszczepionemu, że zarażał innych, ale sama możliwość takiego udowodnienia zmobilizuje do zaszczepienia się przede wszystkim tych, którzy nie szczepią się ze zwykłej przekory. Wbrew pozorom, osób o takiej mentalności jest znacznie więcej, niż nam się wydaje.

Źródło ryciny: Szczepienie na covid-19 – co musisz wiedzieć?