SZCZEPIĆ CZY NIE

W ostatnich latach w społeczeństwie, zwłaszcza wśród rodziców małych dzieci, narasta sprzeciw wobec tzw. szczepieniom ochronnym. Bilans zysków i strat w przypadku zaszczepienia pozwala wysnuć wnioski potwierdzające zasadność tego sprzeciwu. W Polsce umieralność niemowląt jest około 2 razy większe, niż w krajach skandynawskich (od lat cieszących się najlepszą sytuacją zdrowotną społeczeństwa, gdzie szczepienia są dobrowolne i niemowlęta otrzymują pierwsze szczepienie najwcześniej w 3 miesiącu życia i gdzie wycofano szczepionki zawierające thimerosal). Wskaźnik ten ma tendencje wzrostowe podobnie jak w USA. Może się to wiązać z wprowadzeniem obowiązkowego szczepienia Hib u dwumiesięcznych dzieci. Szczepionka ta (wg amerykańskiej bazy danych VAERS) powoduje najwięcej ciężkich powikłań i zgonów niemowląt. Obecnie w naszym kraju do 18 miesiąca życia obowiązuje 16 szczepień (przeciw gruźlicy, żółtaczce […]

W ostatnich latach w społeczeństwie, zwłaszcza wśród rodziców małych dzieci, narasta sprzeciw wobec tzw. szczepieniom ochronnym. Bilans zysków i strat w przypadku zaszczepienia pozwala wysnuć wnioski potwierdzające zasadność tego sprzeciwu.

W Polsce umieralność niemowląt jest około 2 razy większe, niż w krajach skandynawskich (od lat cieszących się najlepszą sytuacją zdrowotną społeczeństwa, gdzie szczepienia są dobrowolne i niemowlęta otrzymują pierwsze szczepienie najwcześniej w 3 miesiącu życia i gdzie wycofano szczepionki zawierające thimerosal). Wskaźnik ten ma tendencje wzrostowe podobnie jak w USA. Może się to wiązać z wprowadzeniem obowiązkowego szczepienia Hib u dwumiesięcznych dzieci. Szczepionka ta (wg amerykańskiej bazy danych VAERS) powoduje najwięcej ciężkich powikłań i zgonów niemowląt.

Obecnie w naszym kraju do 18 miesiąca życia obowiązuje 16 szczepień (przeciw gruźlicy, żółtaczce B, błonicy, krztuścowi, tężcowi, polio, odrze, śwince, różyczce i zakażeniom Haemofilus influenzae b) i zalecanych jest jeszcze około 10 innych szczepień, co w rezultacie daje około 26 szczepień przed ukończeniem 2 roku życia. Jest to ogromne obciążenie dla młodego, rozwijającego się organizmu.

W krajach zachodniej Europy noworodki nie są szczepione, chyba, że istnieją ku temu ściśle określone wskazania (grupy ryzyka). Takie racjonalne i bezpieczne kalendarze szczepień stosowane są od dawna, niestety nie w Polsce, gdzie wzorujemy się na amerykańskim. Ponad to, mimo wysokiego odsetka zaszczepionych, tysiące dzieci choruje u nas na choroby zakaźne, ale nie umierają z tego powodu. Statystyki USA wykazują, że umieralność na takie choroby, jak: świnka, różyczka, szkarlatyna i krztusiec spadła na wiele lat przed wprowadzeniem szczepień. Jednocześnie kraje, które stosują powszechne szczepienia noworodków, mają znacznie wyższe wskaźniki śmiertelności niemowląt. Wczesne szczepienia oraz stosowanie szczepionek z thimerosalem to przyczyny zgonów oraz wielu chorób, w tym również neurologicznych. Związki rtęci są silnie toksyczne dla układów: nerwowego, krążenia, odpornościowego, moczowego, sprzyjają powstawaniu i rozwojowi nowotworów. Zaburzają rozwój umysłowy dzieci i degenerują układ nerwowy dorosłych (choroba Parkinsona, Alzheimera), gdyż uszkadzają osłonki mielinowe i powodują procesy zapalne. Upośledzają zdolności rozrodcze i uszkadzają potomstwo. Thimerosal zawiera 49% rtęci i jest dodawany do szczepionek jako środek konserwujący i bakteriobójczy. W Ameryce i Europie za bezpieczną dawkę rtęci, na którą może być eksponowany człowiek, przyjęto ok. 0,1 μg/kg/dzień. Łączna ilość rtęci jednorazowo wstrzykiwanej niemowlęciu w 3 szczepionkach (DTP, Hib, HEP B) wynosi 62,5 μg. W przypadku pięciokilowego dziecka dawka ta 125 razy przekracza normę. Zdrowe dzieci po zaszczepieniu narażone są na zgon z powodu obrzęku mózgu, płuc, zawałów serca. Mimo to polscy rodzice zachęcani są do podawania dzieciom szczepionek skojarzonych (przy okazji zawierających znacznie więcej rtęci nisz szczepionki monowalentne).

Zatrucie rtęcią od pierwszych godzin życia naraża na opóźnienie w rozwoju, upośledzenie umysłowe, autyzm, ADHD, opóźnienie mowy, padaczkę, astmę, cukrzycę, głuchotę i wiele innych trwałych okaleczeń.
Innymi dodatkowymi składnikami szczepionek są:
– Aluminium – od kilkunastu do blisko 50 razy większa dawka niż dopuszczalna. Do organizmu dziecka w pierwszy roku życia wprowadza się 4,225 miligramów wg zalecanego schematu szczepień. Dzienna dawka tej toksyny nie może przekraczać 5 mg/kg masy ciała na dzień. W jednej szczepionce przeciwko WZW podawanej po urodzeniu dziecka jest 0.25 mg aluminium. Okres połowicznego wydalania aluminium wynosi ok. 100 dni. Czyli odstęp czasu pomiędzy jedną a drugą szczepionką powinien wynosić minimum 12 tygodni. W szczepionce przeciwko grypie jest ok. 400 mg glinu.
– Formaldehyd powoduje ślepotę, uszkodzenia mózgu objawiające się np. napadami padaczkowymi. Formaldehyd może powodować białaczkę szpikową, rzadkie nowotwory takie jak rak nosogardzieli i zatok.
– Polisorbat 80 powoduje wykrzepianie krwi, zawały serca, niewydolność serca, udary mózgu, i w niektórych wypadkach jest odpowiedzialny za nagłe zgony. Podawanie polisorbatu 80 jest przeciwwskazane, w przypadkach: ciąży lub planowania ciąży, alergii na jakikolwiek ze składników, padaczki, uszkodzenia nerek, nieprawidłowej morfologii krwi, udaru mózgu, chorób serca, cukrzycy, nadciśnienia, zapalenia jelit, zmiany gęstości kości, obniżenia poziomu żelaza, niedoborów witaminy B12 czy kwasu foliowego, wysokiego poziomu aluminium we krwi, gdy pacjent jest dializowany, przeszedł operację lub planuje operację. Polisorbat 80 powinien być stosowany ze szczególną ostrożnością wśród niemowląt.
– Antybiotyki o szerokim spektrum działania (obniżenie odporności, zapalenie jelit).
– Obcogatunkowe białko (alergie).
Z badań przeprowadzonych w Wielkiej Brytanii wynika, że obecnie dzieci są znacznie cofnięte w rozwoju w porównaniu z tymi sprzed 30 lat. Może to mieć powiązanie z podawaniem toksycznych szczepionek. Zostały one wycofane w krajach zachodnich w 2000r., a w skandynawskich w ok. 1990r. w Polsce są dopuszczone, mimo szeregu poselskich interpelacji do Ministerstwa Zdrowia. Kolejne rządy je odrzucały. Mimo zapisów w naszej Konstytucji i prawie unijnym, gdzie obywatel ma zagwarantowane prawo do ochrony życia i zdrowia oraz do decydowania o własnym życiu i wychowaniu dzieci, w Polsce rodzice świadomie niechcący szczepić dzieci, są zastraszani, a ich żądania wobec lekarzy i Sanepidu pisemnego wzięcia odpowiedzialności za powikłania poszczepienne, są ignorowane.
Na jakiej podstawie przyjęło obowiązek szczepienia wszystkich, skoro nie ustalono żadnej metody oceny, w jaki sposób uznać, iż ktoś zachoruje lub nie na daną chorobę? Na podstawie badań wiadomo, że osoby szczepione, zwłaszcza dzieci chorują częściej. Dzieci nie szczepione mają dużo bardziej zrównoważony i lepiej funkcjonujący układ odpornościowy, dzięki czemu są bardziej odporne na infekcje. W przypadku szczepień system immunologiczny „wariuje” lub zostaje zablokowany. Sprzyja to zmniejszeniu odporności, wystąpieniu różnego rodzaju chorób o podłożu alergicznym. Układ odpornościowy dojrzewa z rozwojem dziecka. Potrzebuje etapów rozwojowych w konkretnej kolejności. Szczepienia powodują zbyt wczesną stymulację niektórych obszarów tego układu.
Jak pogodzić przymusowe szczepienie noworodków i niemowląt z faktem, że dziecko przez pierwsze sześć miesięcy, a to karmione piersią, nawet przez pierwszy rok, otrzymuje naturalne przeciwciała od matki?
Produkcja szczepionki wymaga obecności żywiciela dla wirusów. Dawniej wykorzystywano do tego zarodki jaj. Obecnie coraz częściej do tego stosuje się komórki płodów ludzkich pozyskane z aborcji (tańsza i szybsza technologia).
Dotychczasowe badania nad szczepionkami, a zwłaszcza substancjami wchodzącymi w ich skład, prowadzone przez niezależne osoby, udowadniające ich szkodliwość, najczęściej są ignorowane, „zagubione”, lub ukrywane przed społeczeństwem żeby chronić interesy korporacji farmaceutycznych. Jednocześnie rozpowszechniane są wyniki badań zafałszowanych, przeprowadzanych w sposób nierzetelny, które propagują szczepienia obecnymi szczepionkami.
Lekarze zgłaszają do Sanepidu tylko nieznaczny odsetek powikłań poszczepiennych, co sprawia, że oficjalnie mówi się o nikłym występowaniu tych powikłań. Do niepożądanych odczynów poszczepiennych (NOP) zalicza się: odczyny miejscowe, obrzęk,
powiększenie węzłów chłonnych, ropień w miejscu wstrzyknięcia;
niepożądane odczyny poszczepienne ze strony ośrodkowego układu nerwowego (encefalopatia, drgawki gorączkowe i niegorączkowe, porażenie wiotkie wywołane wirusem szczepionkowym, zapalenie mózgu, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, zespół Guillaina-Barrégo); inne niepożądane odczyny poszczepienne (bóle stawowe, epizod hipotensyjno-hiporeaktywny, gorączka powyżej 39°C, małopłytkowość, nieutulony ciągły płacz, posocznica, w tym wstrząs septyczny, reakcja i wstrząs anafilaktyczny, reakcje alergiczne, uogólnione zakażenie BCG, zapalenie jąder, ślinianek, porażenie splotu barkowego i inne poważne odczyny występujące do 4 tygodni po szczepieniu). W przypadku stwierdzenia po szczepieniu któregoś z wymienionych objawów należy: – poprosić o kopię dokumentacji medycznej, (gwarantuje to Ustawa o prawach pacjenta), – wysłać skargę do Sanepidu (wzór można uzyskać https://www.facebook.com/notes/ogólnopolskie-stowarzyszenie-wiedzy-o-szczepieniach-stop-nop/skarga-do-sanepidu-zgłoszenie-niepożądanego-odczynu-poszczepiennego-przez-rodzic/529169483777151), – rozważyć domaganie się o odszkodowanie na drodze sądowej.
Mając na uwadze przedstawione argumenty, można zaproponować bardziej racjonalny program szczepień w naszym kraju uwzględniający: – wyeliminowanie szczepionek z rtęcią i zawierających żywe wirusy, – rezygnację ze szczepienia noworodków BCG i przeciw WZW B (zachowaniem szczepień noworodków z grup wysokiego ryzyka), – rozpoczęcie szczepień od 4 miesiąca życia, – nie podawanie jednorazowo więcej, niż 3 szczepionek, – zalecanie szczepionek monowalentnych. Ponad to lekarz powinien każdorazowo przeprowadzić dokładny wywiad odnośnie chorób o podłożu alergicznym, odnośnie powikłań poszczepiennych u dziecka i w rodzinie. Powinien monitorować stan zdrowia dziecka po szczepieniu. Należałoby też obowiązkowo rejestrować powikłania i zgony poszczepienne.