Swoisty testament Jana Pawła ll z 1979 roku.

  Jak co tydzień szukałam odpowiedniego tekstu Jana Pawła II, który mogłabym przypomnieć. Kończąc homilię wygłoszoną w 9 czerwca 1979 r. na Błoniach w Krakowie Papież powiedział słowa, które można uznać za jego swoisty testament dla Polaków.   ”I dlatego — zanim stąd odejdę, proszę was, abyście całe to duchowe dziedzictwo, któremu na imię „Polska”, raz jeszcze przyjęli z wiarą, nadzieją i miłością — taką, jaką zaszczepia w nas Chrystus na chrzcie świętym, — abyście nigdy nie zwątpili i nie znużyli się, i nie zniechęcili, — abyście nie podcinali sami tych korzeni, z których wyrastamy. Proszę was: — abyście mieli ufność nawet wbrew każdej swojej słabości, abyście szukali zawsze duchowej mocy u Tego, u którego tyle pokoleń ojców naszych i matek ją znajdowało, — abyście od Niego nigdy nie odstąpili, […]

Jak co tydzień szukałam odpowiedniego tekstu Jana Pawła II, który mogłabym przypomnieć.

Kończąc homilię wygłoszoną w 9 czerwca 1979 r. na Błoniach w Krakowie Papież powiedział słowa, które można uznać za jego swoisty testament dla Polaków.

”I dlatego — zanim stąd odejdę, proszę was, abyście całe to duchowe dziedzictwo, któremu na imię „Polska”, raz jeszcze przyjęli z wiarą, nadzieją i miłością — taką, jaką zaszczepia w nas Chrystus na chrzcie świętym,
— abyście nigdy nie zwątpili i nie znużyli się, i nie zniechęcili,
— abyście nie podcinali sami tych korzeni, z których wyrastamy.

Proszę was:
— abyście mieli ufność nawet wbrew każdej swojej słabości, abyście szukali zawsze duchowej mocy u Tego, u którego tyle pokoleń ojców naszych i matek ją znajdowało,
— abyście od Niego nigdy nie odstąpili,
— abyście nigdy nie utracili tej wolności ducha, do której On „wyzwala” człowieka,
— abyście nigdy nie wzgardzili tą Miłością, która jest „największa”, która się wyraziła przez Krzyż, a bez której życie ludzkie nie ma ani korzenia, ani sensu.

Proszę was o to przez pamięć i przez potężne wstawiennictwo Bogarodzicy z Jasnej Góry i wszystkich Jej sanktuariów na ziemi polskiej, przez pamięć św. Wojciecha, który zginął dla Chrystusa nad Bałtykiem, przez pamięć św. Stanisława, który legł pod mieczem królewskim na Skałce.

Proszę was o to. Amen.”

Zastanówmy się

– czy nie zwątpiliśmy i nie zniechęciliśmy się zbyt szybko.

– czy aby na pewno nie podcinamy nadal gałęzi na, której siedzimy.

– czy mamy ufność w Tym, który prowadził wcześniejsze pokolenia.

– czy nadal nasz duch jest wolny.

– czy nie wzgardziliśmy Miłością i potrafimy odważnie bronić Krzyża.

– wreszcie, czy nasze życie ma sens taki jakiego spodziewałby się po nas Jan Paweł II?

Odpowiedzmy sobie na te pytania zanim nadejdzie dzień beatyfikacji. Gdziekolwiek będziemy uczestniczyć w tych uroczystościach warto wiedzieć co byśmy teraz odpowiedzieli na prośbę naszego ukochanego Papieża.