Święto Kawalerii Polskiej – 91 rocznica bitwy pod Komarowem

Święto to upamiętnia datę 31 sierpnia 1920 r. kiedy to w bitwie pod Komarowem polska 1 Dywizja Jazdy rozbiła będącą w znacznej przewadze liczebnej sowiecką konną armię Siemiona Budionnego.

3-4 września 2011 r. Dowództwo Garnizonu Warszawa wraz ze Stowarzyszeniem Pododdziałów Reprezentacyjnych WP, Stowarzyszeniem „Klub Jeździecki Legia – Kozielska”, Stowarzyszeniem „Szwadron Jazdy RP” oraz Federacją Kawalerii Ochotniczych zorganizowało po raz pierwszy Święto Kawalerii Polskiej.

Święto to upamiętna datę 31 sierpnia 1920 r. kiedy to w bitwie pod Komarowem polska 1 Dywizja Jazdy

rozbiła będącą w znacznej przewadze liczebnej sowiecką konną armię Siemiona Budionnego.

1 Dywizją Jazdy dowodził wtedy płk. Juliusz Rómmel a szefem sztabu był rotmistrz Aleksander Pragłowski.

W składzie dywizji walczyły:
6. Brygada Kawalerii (dowódca płk Konstanty Plisowski, szef sztabu por. Janusz Iliński), w której skład weszły:

1. Pułk Ułanów Krechowieckich pod dowództwem płk Sergiusza Zahorskiego,

12. Pułk Ułanów Podolskich pod dowództwem rtm. Tadeusza Komorowskiego i

14. Pułk Ułanów Jazłowieckich pod dowództwem kpt. art. Michała Beliny – Prażmowskiego;

7. Brygada Kawalerii (dowódca płk Henryk Brzezowski, szef sztabu rtm. Witold Morawski), która składała się z

2. Pułku Szwoleżerów Rokitniańskich pod dowództwem mjr Rudolfa Ruppa,

8. Pułku Ułanów im. Księcia Józefa Poniatowskiego pod dowództwem rtm. Kornela Krzeczunowicza,

9. Pułku Ułanów Małopolskich pod dowództwem mjr Stefana Dembińskiego;

Kombinowanego Dywizjonu Arytlerii Konnej (dowódca mjr Leon Hózman – Mirża – Sulkiewicz) składającego się z Baterii

1. Dywizjonu Artylerii Konnej,

3. Dywizjonu Artylerii Konnej,

6. Dywizjonu Artylerii Konnej.

Pierwsza Dywizja Jazdy była już od 12 tygodni w nieustannej walce z armią Budionnego. Wprawiła się w walce z tym szczególnym przeciwnikiem, znała jego zwyczaje, taktykę walki i była gotowa do ostatecznego z nim boju. Poznała to przez liczne, bolesne doświadczenia walk odwrotowych, w których poniosła ciężkie straty. Składała się jednak z tak doborowych oddziałów, że nie tylko nie straciła dobrego ducha, ale ponadto żywiła głębokie pragnienie odwetu. Tajemnica powodzenia 1 Dywizji Jazdy tkwiła w jej bitności.

Cała Dywizja Jazdy liczyła pod Komarowem 1,5 tysiąca żołnierzy, około 70 ciężkich karabinów maszynowych i około 12 – 16 dział.

Armia Konna Siemiona Budionnego składała się natomiast z czterech Dywizji Kawalerii (4, 6, 11, i 14) oraz Brygady Specjalnej. Pod Komarowem liczyła ponad 6 tysięcy żołnierzy, około 350 ciężkich karabinów maszynowych oraz około 50 dział.

Zainteresowanych szczegółowym opisem tej wielkiej kawaleryjskiej bitwy odsyłam na stronę:

http://www.bitwapodkomarowem.pl/index.php?option=com_content&view=article&id=86&Itemid=116&lang=pl&showall=1

zdjęcie: Tomasz A.S.

W drugim dniu uroczystości Święta Kawalerii Polskiej w Warszawie (4. 09. – niedziela), na terenie wspomnianego obiektu „Kozielska”  odbyły się się zawody jeździeckie o Memoriał Armii Krajowej z udziałem polskiej czołówki jeździeckiej oraz pokazy kawaleryjskie oraz kaskaderskie.