ŚWIĘTA, ŚWIĘTA I PO ŚWIĘTACH. Wszystkiemu winien Mickiewicz…

Ufff… Minęły święta. Jak zwykle zawiodły wszelkie hamulce. Jakoś trzeba było odreagować ten polityczny stres, zżerający nas na co dzień.

I znowu przeholowałem. Teraz strach stanąć na wadze… Od jutra pływalnia, dieta i mocne postanowienie poprawy.

A wszystko to wzięło się z mojej fascynacji polskim romantyzmem i bałwochwalczego wręcz uwielbienia dla guru epoki – Mistrza Adama Mickiewicza. Kiedyś to ludzie potrafili się bawić!

Ponieważ za tydzień zaczynają się matury –  przypominam co celniejsze, biesiadno- mickiewiczowskie cytaty z naszego Wieszcza (wszystkie przerobiłem już na piosenki):

                                                   „…Jedzą, piją, lulki palą

                                                  Tańce, hulanki, swawole

                                                  Ledwie karczmy nie rozwalą

                                                  Ha,ha! Hi, hi! Hejże, hola …

                                                   Szewcu w nos wyciął trzy szczutki

                                                   Do łba przytknął trzy rureczki

                                                   Cmoknął: cmok! I GDAŃSKIEJ WÓDKI

                                                   Wytoczył ze łba pół beczki! ”

                                                                              („Pani Twardowska”)

                                             „Niech żyje! krzyknął sędzia, w górę wznosząc flaszę,

                                              Miasto Gdańsk, niegdyś nasze, znowu będzie nasze!”

                                              I lał srebrzysty likwor w kolej, aż na końcu

                                              Zaczęło złoto kapać i błyskać na słońcu…”           

                                                                             („Pan Tadeusz”,w.821, ks.IV)

                                                       „Lejcie do szklanki! Bijcie w kieliszki!

                                                          Wszyscy mężczyźni – moi braciszki!

                                                          Wszystkie kobiety – moje kochanki!

                                                           Bijcie w kieliszki! Lejcie do szklanki!”

                                                                                                    („Improwizacja”)

                                                         „Hej! Użyjmy żywota!

                                                           Wszak żyjem tylko raz!

                                                            Niechaj czara ta złota

                                                            Nie próżno wabi nas!

                                                                                („Pieśń Filaretów”)

                                                             „Jeszcze was wzywam do spółki

                                                               Ostatniej wzniesieniem szklanki

                                                               Niech żyją nam przyjaciółki!

                                                               Niech żyją nasze kochanki!”

                                                                                 („Zdrowie Filaretek”)  

                                                            „Hej, dalej w pląs – pokręcaj wąs

                                                              Tak nasi mawiali przodkowie!

                                                              Poczciwie pij, a tęgo bij

                                                              Hej! Pijmy za ich zdrowie!”

                                                                                    („Czyn”) 

                                                             „Słuchajcie – Adam zaczyna…

                                                               Bo dobrze się napił wina!

                                                               I coś wam zaraz powie…

                                                               Wiwat Towarzystwa zdrowie!”

                                                                                     („Improwizacje do przyjaciół”)

 www.zayazd.pl/media/mpg/teledysk.mpg

I jeszcze jedno: Kochajcie Mickiewicza!

Lech Makowiecki

 P.S. Ale póki co, zanim humory zepsuje nam skrzecząca kryzysowa rzeczywistość – poweselmy się jeszcze trochę w rodzinnym gronie. Przypadkiem trafiłem w sieci na mój stary utwór o jakże polskim tytule: „Wypij do dna!”. Więc wznoszę ten muzyczny toast za Wasze Zdrowie, szacowni i wielce poważni blogerzy NE. I mam nadzieję, że się Wam spodoba…