Świąteczna konsumpcja z państwowego stołu

Może kiedyś przyjść do tego

Że udaje ktoś… innego

Bo mu przez to jest wygodnie

Ukryć swe odzienie spodnie.

Bo nie musi wtedy kłamać

Przez co nie popada w dramat

Lecz ostatnie to jest draństwo

Gdy udaje całe państwo.

Gdy ubiera się w mimikrę

By wydobyć z ciebie ikrę

Wyrwać, co masz najlepszego

I włożyć do garnka swego.

Państwo mówi: służba zdrowia

Dla cię na wszystko gotowa

Zaraz, jak zaboli głowa

Państwo swoją w piasek chowa.

I bezpiecznie w państwie naszym

Nikt i nigdzie nie przestraszy

Lecz, gdy grozi ci czereda

Państwo krzyczy, ot i bieda!

Nic to, przecie są te rzeczy

Gdzie ci państwo nie zaprzeczy

Że pomocne jest i silne

Lecz nadzieje twe omylne.

Ot masz sprawę urzędową

Chciałbyś ją załatwić z głową

Procedura się przewleka

A ty piąty rok już czekasz.

Bije państwo ciągle z bata

Nawet i na stare lata

Chcąc iść na emeryturę

Widzisz groźną, czarną chmurę.

Wszędzie i na każdym kroku

Państwo odroczeniem od wyroku

Sidłem z bardzo krótkim wnykiem

Więc zadowól się śmietnikiem.

Z pozdrowieniami Liber