Suszarnia piasku. Koniu i zakład.

O co się Koniu założył.

   Konia znałem prawie dwa lata. Wielu osobom nie spodobało się jak go traktuję – niby jak głupka. Nic bardziej mylnego. Jeśli ktoś wtedy wymagał pomocy, to prędzej byłem to ja. Tylko o sobie nie piszę.

 Kontynuacja

   Liznąłem trochę przed tą pracą uczelni. Zapewniam, że nie był to żaden plus, a przezwisko „Inteligent” było raczej wyzwiskiem. Trochę czasu mi zajęło by się nie wyróżniać. I nie jestem pewny czy mi się to udało. Na początku to ja raczej byłem celem żartów kolegów, ale się nie obrażałem. Każdy musiał na początku przez to przejść. Norma.

   Miałem torbę z narzędziami. Wpada Koniu i krzyczy „Awaria!’. W pośpiechu po nią sięgam i wybiegam. To znaczy  chciałem wybiec, ale Koniu przybił mi olbrzymim gwoździem torbę do podłogi. Machnąłem więc tylko nogami w powietrzu i dotkliwie się wywaliłem. Śmiechu było co nie miara. Innym razem torby w ogóle nie było. Tylko strzałki do miejsca w którym się znajdowała: raz wysoko na dachu, innym razem metr pod ziemią.

   No, ale dość już o mnie.

   Kupiłem gaz paraliżujący. Po chwili wpada Koniu:

 – Co tam masz?

 – Nic takiego.

 – No, powiedz! Dezodorant?

 – Nie.

   Ale nie uwierzył.

 – Nie bądź taki! Pokaż!                            

   Ponieważ nie chciałem, sam sobie zabrał. I uciekł parę metrów dalej. Popsikał się też tym gazem. Po twarzy również. Powiedział:

 – Fe! Ale brzydko pachnie. Nie wiem ile dałeś, ale przepłaciłeś.

    Zrobiłem wielkie oczy. Musiał chyba wywietrzeć. Jak mi go oddał, to zaraz sprawdziłem. Nie wywietrzał.  Jedyne co pamiętam.

   Dostaliśmy wypłatę. Wypiliśmy sporo piwa. Po drodze z pracy wstąpiliśmy do sklepu. Wszyscy. Koniu zobaczył rzecz, która go zainteresowała. Jednorazowy alkomat. W szklanym pojemniku była jakaś biała sól, która zmieniała barwę na zieloną pod wpływem alkoholu w wydychanym powietrzu. Bardzo drogie i niepotrzebne nam urządzenie. Ale Koniu kupił. Zadmuchał. Kolor zielony:

 – Słuchajcie! Jestem  pijany!

   Pokręciliśmy tylko głowami. Jeden skomentował:

 – Aleś ty Koniu głupi! Za połowę tej ceny też bym Ci to powiedział.

   Potem założył się z Koniem, że ten nie wejdzie na fontannę i nie pocałuje ją w newralgiczny punkt. Zaznaczę tylko, że fontanna była wysoka. Betonowy postument z znajdującą się na jego szczycie  figurką. sikającego chłopca (na zdjęciu dokładnie ta fontanna).

   Koniu wszedł, pocałował i spadł. Następnych parę miesięcy spędził w szpitalu.

   Ale zakład wygrał. Jedno piwo.