Sudyliszcze, czyli „Wstań Julio, sąd idzie” – odcinek 2

Już trzy tygodnie trwa „sudyliszcze” nad Julią Tymoszenko. Jej sprawa odbywa się w Pieczerskim Rejonowym (po naszemu – dzielnicowym) Sądzie Ukrainy, nazywanym ironicznie w narodzie „najbardziej „humanitarny” sąd Ukrainy”.

Ten odcinek zacznę od wyjaśnienia swojego stosunku do tej sprawy.

Byłby to całkiem obojętny stosunek, gdyby nie wrodzona czułość do krzywdy wyrządzanej człowiekowi przez człowieka (najczęściej – grupę osób).

Pisałem kiedyś na swoim blogu o Julii Tymoszenko, starając się przedstawić jej sylwetkę jak najbardziej obiektywnie. Było to w rozgwar gazowego konfliktu 2009 r. Kto czytał ten tekst, ten pamięta być może, że zakończyłem swoje wynurzenia taką konkluzją: za odsunięcie pośrednika "RosUkrEnergo" z ukraińskiego rynku gazu należy Julii wybaczyć wszystkie dotychczasowe grzechy.

Może ktoś zapytać skąd taka szczedrość? Odpowiedź będzie prozaiczna – to nie szczedrość, to chłodna kalkulacja. Po raz pierwszy za czas swojej niezależności, Ukraina dobiła się bezpośrednich kontaktów z Federacją Rosyjską w sferze gazowej. Przy okazji udało się Julii przekonać Gazprom do operacji sprzedaży 11 miliardów metrów sześciennych gazu znajdujących się w zbiornikach magazynowych Ukrainy i należęcych jakoby do "RosUkrEnergo".

Napisałem jakoby, gdyż był to gaz wpompowany w podziemne zbiorniki należące Ukrainie, bez żadnych opłat za towar i jego magazynowanie.

Tylko na tej transakcji Julia zarobiła dla Ukrainy ok. miliarda dolarów.

Powiem szczerze, że mogłem wymyśleć każdą bzdurę, ale nie to, że ktoś porwie się skarżyć Julię do sądu za te umowy. Jednak niedoceniłem "przeciwnika". Mafia jest mafia i słusznie niektórzy mświę, że mafia swoich "krzywd" nie przebacza.

Gdy śledczy Generalnej Prokuratury Ukrainy zaczął wzywać Julię codziennie na przesłuchania i gdy te przesłuchania trwały cały dzień to zrozumiałem, że mafia poszła "va bank". Jednak w dalszym ciągu nie byłem wstanie wymyśleć podstaw do oskarżenia.

Dopiero gdy zaczęła się ta widowiskowa rozprawa, zorientowałem się na jaki krok zdecydowała się aktualna władza. To desperacki skok na wielką kasę pod przykrywką zastraszających, dezorganizujących opór procesów, w myśl zasady – "Zwycięzców się sądzi"!

Po tym, co się dzisiaj dzieje widać, że działali gorączkowo. Mając pełnię władzy, , mając dostęp do wszelkich dokumentów w tym państwie, czyli mając pełną kontrolę nad działaniami Julii na posadzie Premiera, oraz mając podporządkowany sobie cały aparat siłowego przymusu, wytoczyli Julii już 5 postępowań w sprawach karnych, w tym dwa już po rozpoczęciu procesu gazowego, co świadczy o tym, że już z pierwszej konfrontacji z argumentami Tymoszenko zorientowali się, że nie wszystko z tymi oskarżeniami takie czyste.

W szczególności – kontekst moralny. Do tego kontekstu jeszcze wrócę, ale przyjrzyjmy się najpierw tym postępowaniom.

1. Gazowe kontrakty 2009 r.

2. Niecelowe wykorzystanie pieniędzy uzyskanych przez Ukrainę za sprzedaż kwot do emisji w ramach Protokołu z Kioto

3. Zakup nieprzydatnych dla służby zdrowia samochodów Opel

Wydawałoby się, że tylko klaskać w dłonie. Przecież władza miała dostęp do wszystkiego co tylko było potrzebne, żeby starannie przygotować akt oskarżenia, a w pierwszym rzędzie – dostęp do dokumentów.

Pierwsza na wokandę trafiła sprawa gazowa. Julii postawiono trzy zarzuty:

1. Samowola przy podpisaniu niekorzystnych dla Ukrainy konktraktów – brak decyzji Gabinetu Ministrów.

2. Niekorzystna cena za gaz dla Ukrainy, wynosząca 450 USD/1000 m3

3. Utrzymanie ceny za tranzyt gazu, mimo podwyższenia ceny na gaz.

Gdy do strony obrony dotarło, o co oskarżają Julię Tymoszenko, to strona ta złożyła argumentowany wniosek o zaprzestanie prowadzenia tej sprawy z powodu absurdalności zarzutów.

Co to znaczy argumentowany wniosek? Tymoszenko przedstawiła chronologię wydarzeń oraz wyliczenia, z których jednoznacznie wynika, że oskarżenia są po prostu zmyślone.

Nie przeszkodziło to sędziemu oddalić ten wniosek. Tak jak wszystkie inne wnioski obrony.

W piątek 15 lipca, sędzia Kirejew kolejny raz udalił oskarżoną z sali sądu, nie dając jej możliwości zgłoszenia wniosku o udział nowych adwokatów w sprawie. Powodem była konsekwentna postawa Julii Tymoszenko, która protestując przeciwko temu "sudyliszczu" odmawia wstawania przy zwracaniu się do komedianta (czyli – naznaczonego sędziego, kierowanego przez administrację Prezydenta), oraz nie chce używać zwrotów "Szanowny sądzie", lub "Wasza cześć".

Ona nie chce legitymizować tej farsy, którą widzi na ekranach telewizorów cały świat.

Och! Jak ja ją rozumiem!

Czym taki sędzia jest lepszy niż my? On nam mówi na "wy", a my mamy bić przed nim czołem o ziemię. Za co? Czy on się więcej uczył niż my? Czy on ma większe doświadczenie życiowe niż my?

Julia Tymoszenko prosiła o sąd przysięgłych, ale na to władza nie mogła się zgodzić.

Ten sąd trwa tylko trzy tygodnie, ale tego wystarczyło, żeby prokuratura zorientowała się w słabych punktach oskarżenia i zastawiła na Julię kolejne pułapki.

Przypomniano sobie o Jedynych Energetycznych Systemach Ukrainy, korporacji, którą kiedyś kierowała Tymoszenko. Postawiono jej zarzut o organizację dawania łapówek wyższym urzędnikom Ministerstwa Obrony Federacji Rosyjskiej i rozpoczęto śledztwo.

Była Kierownik Fundacji Mienia Państwowego Ukrainy, podczyniona Julii, przypomniała sobie o tym, że Premier Tymoszenko, jej przełożona, samodzielnie, dla własnej "pośrednickiej" korzyści, zawiesiła socjalne obowiązki Mittala, firmy, która kupiła odzyskany przez Julię zakład – "Kryworożstal".

Tylko na tej operacji Julia zarobiła dla Ukrainy 5,2 miliarda dolarów, ale stała się wrogiem Kuczmy i Achmetowa, a wróg Kuczmy i Achmetowa to automatycznie osobisty wróg Janukowicza i … Juszczenko!!! (zwracam uwagę na tego nacjonalistę. Coś mi się wydaje, że on odegra w tej sprawie nie ostatnią rolę.)

W następnym odcinku – kilka słów o akcie oskarżenia.