Strojnisia.

Jabłoń strojna jak dziewczyna!
Wczesną wiosną się zaczyna.
Wdziewa suknię liść zielony.

Jabłoń strojna jak dziewczyna!
Wczesną wiosną się zaczyna.
Wdziewa suknię liść zielony.
Sadownik zadowolony!

Na tę suknię wkłada kwiatki,
Które białe mają płatki.
Pod tym kwieciem zieleń niknie.
Wróci, gdy ta biel przekwitnie.

A jesienią ma korale!
W nich wygląda doskonale!
Są czerwone, żółte, smaczne…
Chyba zrywać jabłka zacznę!

A gdy późna jesień będzie,
Czy jest szara? Jesteś w błędzie!
Liść zielony się czerwieni
I w jesiennym słonku mieni.

Po miesiącach przebierania
Jabłoń się na pniu swym słania!
I na zimę szatki składa.
"Pa, do wiosny!" – do nich gada.