SREBRNE PRELUDIUM

nad Beskidami prószy Bóg gwiazdami…

nad Beskidami

prószy Bóg gwiazdami

nieba dziurawy

diamentowy wór

świerk srebrnym palcem

w czarnym fortepianie

budzi muzykę

zamyślonych gór…

nad Beskidami

pada Bóg gwiazdami

mknie srebrna zamieć

przez kartkę i stół

patrzę jak płynie

wielki cień po ścianie

prze strunę srebrną

rozdarty na pół…

nad Beskidami

dzwoni Bóg gwiazdami

słyszę jak rośnie

serca wielki krok

jak się potyka

lękliwie o ramię

i kroplą srebrną

cicho spada w mrok…

nad Beskidami

czuwa Bóg nad nami

na głowę spada

czasu srebrny pył

i coraz ciszej

moje serce idzie

przez nocy ciemne

korytarze żył

nad Beskidami

modlę się gwiazdami

i liczę srebrne

paciorki na niebie

wielki różaniec

który mnie prowadzi

wśród srebrnych znaków

i przez sen do Ciebie…