SŁONECZNE MILCZENIE

okruchy słońca w mokrej trawie…

okruchy słońca

w mokrej trawie

drżą poruszane

wiatru tchnieniem

ptak wierci dziurę

w studni nieba

we mnie rozrasta się

m i l c z e n i e…

pełne pogody

i

radości

błękitu

blasku

barw

i

woni

że serce

niczym

sygnaturka

gdy oddech

wstrzymam

w piersi

dzwoni…

opieram się

o drżący promień

co mnie przeszywa

ciepłym grotem

bo tylko słońce

złotym ściegiem

może pozszywać

mą zgryzotę…