rozważania marzyciela na tematy gospodarcze i polityczne

Stosunek autora do liberalizmu, konkurencji, kontaktów gospodarczych z zagranicą.

 Liberalizm:

Jestem przeciw liberalizmowi gospodarczemu w stosunkach międzynarodowych, gdyż daje on korzyści państwom silnym gospodarczo kosztem ich słabszych partnerów (państwa 3 świata i byłe socjalistyczne). Państwa bogate stosują, gdy zachodzi potrzeba, protekcjonizm u siebie (np. St. Zjednoczone wobec konkurencji Japonii lub UE; ukrywają stosowany wobec swoich firm interwencjonizm państwowy (Np. St. Zjednoczone finansując przemysł lotniczy nazywają to nakładami na obronność).

1.     Jestem za konkurencją podmiotów gospodarczych wewnątrz kraju (lecz przeciw praktykom monopolistycznym) nie tylko prywatnych. Popieram weryfikację rynku w konkurencji pomiędzy przedsiębiorstwami prywatnymi, spółdzielczymi i państwowymi i stworzenie dla takiej konkurencji równych warunków funkcjonowania. Jestem zdania, że osiągnięcia społeczno – gospodarcze nie zależą od formy własności, lecz od zdolności, wiedzy, zaangażowania, ambicji – kierownictwa zakładu i jego załogi.

2.     Jestem przeciw liberalizacji bez odpowiedzialności w dziedzinie informacji, edukacji, kultury i innych dziedzinach życia społecznego. (przeciw sztuce prezentowanej przez panie Rottenberg, Nieznalską, Kozyrę; przeciw informacji kłamstw środków masowego przekazu, Gazety Wyborczej, Nie, Polityki, Wprost, TVN., itp.); przeciw edukacji zezwalającej na rozwiązłość seksualną, chamstwo, i przestępczość (patrz informacje o maltretowaniu w szkołach nauczycieli, młodszych uczniów, narkomanii itp.)

Suwerenność narodowa

1.     Należy dążyć do odzyskania suwerenności narodowej, pozbawionej nas przez ugrupowania post bolszewickie drogą manipulacji socjo – technicznych, których efektem było opowiedzenie się przez naród za przystąpieniem do UE.

2.     Istnieje pewność, że właściwe, polskie elity narodu skuteczniej dbać będą o jego rozwój aniżeli urzędnicy obcych narodowości.

3.     Suwerenność sprawia, że przedsiębiorstwa rynku światowego dążąc do ekspansji, gotowe są na większe ustępstwa wobec trudności stwarzanych im przez suwerenne państwo. Państwo zaś może wybierać współpracę z przedsiębiorstwami różnych krajów i ich ugrupowań, na zasadzie wzajemnych korzyści.

4.     Nie po to przodkowie wzniecali powstania by wybić się na niepodległość, decydowali się na wojnę z straszliwym przeciwnikiem (Hitler, Stalin), nie po to walczą o niepodległość różne narody przez dziesiątki lat, nie licząc się z kosztami (tragediami), by odzyskawszy ją bezmyślnie darować bogatym.

Polityka zagraniczna

1.     Churchill powiedział: „Anglia nie ma stałych wrogów lub stałych przyjaciół. Ma tylko stałe interesy”. Widzimy, jak Anglia, Francja, Niemcy, Rosja, raz uważają się za wrogów, raz za przyjaciół, lecz w czasach nawet największej wrogości (wojna) nie stronią od wspólnych interesów (przedsiębiorstwa USA w czasach wojny z Hitlerem).

2.     Nasi okupanci, zarówno wschodni jak i zachodni traktują Polskę instrumentalnie, nieraz dla zapewnienia dla siebie lepszych interesów (patrz praca A. M. Zawiślaka pt.: „Wypisy z dziejów wiarołomstwa i naiwności w polityce” Warszawa 1996). Było, że nakłaniali nas do powstań, by następnie nas zdradzić za otrzymane korzyści. Kiedyś kazano nam zacieśniać więzy z ZSSR i ograniczać kontakty z Zachodem, dzisiaj odwrotnie.

3.     Od piętnastu lat zainstalowani przez obcych u nas agenci straszą nas Rosją, Białorusią i kontaktami z tymi sąsiadami, zaś ich mocodawcy, bez skrupułów z nimi handlują, a przy okazji wypchnęli nas z ich rynków zbytu, podobnie jak z rynków państw arabskich, gdzie dzięki handlowi otrzymywaliśmy olbrzymie korzyści. Nasze przedsiębiorstwa na Wschodzie i w państwach arabskich zastąpiły ich konkurenci z bogatych państw zachodu.

4.     Suwerenne państwo ma suwerenną politykę gospodarczą wobec krajów trzecich i nie ulega naciskom swoich konkurentów, wobec swych stałych interesów. Jeśli jednak konkurenci są zbyt silni powinniśmy się łączyć z państwami podobnie jak my przez ich konkurencję zagrożonymi by wspólnie tej konkurencji sprostać. Ożywienie kontaktów grupy wyszehradzkiej może zmierzać w tym pożądanym przez nas kierunku.

5.     W chwili obecnej Polskę na placówkach zagranicznych reprezentują ludzie wysłani tam przez antynarodowe ugrupowania rządzące krajem. Stąd reprezentują oni interesy nie polskie a nawet sprzeczne z interesem Polaków (patrz doniesienia o przedstawicielstwie polskim w Niemczech, na Litwie, W St. Zjednoczonych, w Chile i wielu innych państwach o czym donosi prasa polonijna.

6.     Jesteśmy zdania o potrzebie szczególnej weryfikacji osób pracujących w służbie zagranicznej pod kątem obsadzenia placówek przez polskich patriotów.

7.     Nasza polityka zagraniczna musi być zgodna z interesem naszego narodu, a nie wasalna wobec aktualnych sprzymierzeńców. Gorliwość poparcia agresji USA na suwerenne państwa ( Jugosławia, Afganistan, Irak) i wysyłanie naszych żołnierzy by walczyli o cudze interesy wymaga potępienia. Wysłanie naszych wojsk do Iraku sprawiło, że Polacy, cieszący się przyjaźnią licznych narodów Afryki, Azji, zwłaszcza muzułman, stali się w ich oczach agresorami rozbudzając nienawiść do naszego narodu przez przeszło miliard wyznawców islamu. Jest to dla Polaków straszne zagrożenie (patrz masakra w Madrycie) z opóźnionym zapłonem. Jego sprawcami są prezydent (niby wszystkich Polaków)  i post – bolszewicki rząd. Za tę zbrodnię popełnioną na narodzie winni stanąć przed trybunałem stanu.

Rynki zbytu

1.     W trakcie transformacji ustrojowej straciliśmy większość byłych, korzystnych zagranicznych rynków zbytu. Wyparli nas z nich nasi „niby przyjaciele”, patronujący naszym przemianom. Jesteśmy za uwolnieniem się od nacisków politycznych i odbudowaniem naszego eksportu do krajów, z którymi łączy nas długoletnia tradycja współpracy.

2.     Należy podjąć wysiłek nawiązania kontaktu z zagranicznymi absolwentami naszych uczelni, którzy w swoich krajach piastują nieraz decyzyjne stanowiska. Próbujmy wykorzystać ich sympatie do naszego kraju dla poszerzenia z ich krajami wymiany handlowej.

3.     Wobec wypływu z kraju za granicę olbrzymiego strumienia dewiz, należałoby, na okres przejściowy nałożyć ograniczenia w tym zakresie. Jednocześnie odstąpić od drastycznych restrykcji wobec handlarzy zwłaszcza ze wschodu, biorąc pod uwagę przypływ dewiz do kraju dzięki handlowi przygranicznemu, a także przypominając sobie niedawne czasy, kiedy podobnie jak dziś np. Ukraińcy –nasza młodzież jeździła na Zachód, by ratować się przed ubóstwem lub głodem.

Finanse

1.     Już w konstytucji jej autorzy umieścili zapisy powołujące do życia instytucje finansowe zaprogramowane tak, by obce ośrodki mogły mieć kontrolę nad naszą gospodarką (np. Rada Gosp. Pieniężnej., pozycja w systemie władzy prezesa banku narodowego itp.).

2.     Proponujemy rozwiązanie RGP jako zbędnego ciała, którego członkowie są wysoko opłacani ( jak pokazała praktyka pazerni na dalsze indywidualne wzbogacanie). Analizy tego gremium można zyskać od różnych niezależnych ekonomistów doraźnie, z chwilą zaistnienia takiej potrzeby.

3.     Proponujemy uwzględnienie w zapisie konstytucji  odpowiedzialności Banku Narodowego, na równi z rządem, do ponoszenia odpowiedzialności za rozwój gospodarczy kraju.

4.     Proponujemy emisje przez BN nisko oprocentowanych, wieloletnich obligacji, umożliwiających pobudzenie inwestowania w dziedzinie infrastruktury   gospodarczej kraju (np. autostrady).