Rodzina

Wszystkie szczęśliwe rodziny są do siebie podobne, tam kwitnie wzajemny szacunek i miłość każdego z jej członków. Natomiast każda nieszczęśliwa rodzina, każdy dylemat przeżywa na swój często wysublimowany sposób

Ostoja jaką daje nam grono rodzinne

Rodzina to największe dobro, z jakim możemy spotkać się jako ziemscy pielgrzymi. Daje nam ona poczucie bezpieczeństwa, pewności, a także wewnętrznego spokoju. O tym jakie pełni ona znamienne funkcje w naszym życiu, możemy przekonać się po ewentualnych zawirowaniach naszego losu i traumatycznych wręcz przeżyciach. Z biegiem lat, nie jeden z nas przeżył głęboki kryzys światopoglądowy, co skłoniło do przemyśleń nad nowym odczytaniem sensu życia i istoty naszego chrześcijaństwa. Idee te, otwierają przed nami swoje podwoje, za którymi widnieje wartość naszej rodziny i ojcowskiego domu, w którym wzrastaliśmy.

Wszystkie szczęśliwe rodziny są do siebie podobne, tam kwitnie wzajemny szacunek i miłość każdego z jej członków. Natomiast każda nieszczęśliwa rodzina, każdy dylemat przeżywa na swój często wysublimowany sposób. Brak jest tam miłości i wzajemnego zrozumienia, owianego często spokojem i zaufaniem. Jak zatem widzimy, rodzina jest podstawową grupą społeczną, składającą się z rodziców, dzieci i krewnych. Cechuje ją więź formalna, ściśle określająca wzajemne obowiązki jej członków, a także formalizuje ona zależności materialne i mieszkaniowe. Jak często zwykł mówić Zygmunt Froyd, rodzina to zespół uczuć i pełnionych przez nią funkcji. Rodzina pełni ważną rolę w życiu każdego człowieka i społeczeństwa, gdyż jest ona dla nas pewnego rodzaju ostoją, która pomaga nam zachować bezpieczeństwo w życiu codziennym.

Znaczącą rolę rodziny, można zauważyć w wielu utworach na przełomie minionych epok literackich, a także w wielu inscenizacjach filmowych gdzie ukazana jest jej wielkość.
– Zróbmy więc z rodziny coś sakralnego, kochajmy siebie nawzajem, a wówczas odpowiednią część tego uczucia, przelejemy na kogoś z naszego otoczenia, kogoś komu brak jest miłości.-

 

Potwierdzeniem tych rozważań, mogą być utwory literackie, w których jak na przykład w „Antygonie” Sofoklesa, można zauważyć wielką więź rodzinną, jaka istniała pomiędzy Antygoną i jej bratem Polinejkesem. Mimo zakazu króla Kreona, główna bohaterka narażając własne życie postanowiła pogrzebać ciało brata, który zginął na wojnie, by godnie uczcić jego chwalebną śmierć. W tym utworze, można zatem zauważyć więź rodzinną, która przezwycięża największą z obaw, a mianowicie lęk przed zapomnieniem i śmiercią.

W „Księdze Rodzaju” w biblii, uwidoczniona jest rodzina, którą tworzyli dwaj bracia Kain i Abel. Mimo więzi rodzinnej obu braci, doszło do między nimi do wielkiej tragedii, gdyż Kain pod wpływem zawiści i zazdrości dokonał mordu na osobie brata, chcąc bardziej przypodobać się Bogu. Przykład ten, ukazuje nam zatem, iż w każdej rodzinie może ktoś wypaczyć swe rozumowanie i stosunek do drugiej osoby.

 Przypowieść „O synu marnotrawnym”, ukazuje nam wielkość rodzinnej miłości i moc przebaczenia, które okazał ojciec swojemu synowi, który odszedł z rodzinnego domu zabierając pieniądze i kosztowności. Powrócił on do niego, gdy wyzbył się wszelakiego majątku i nie miał on nawet najmniejszych ilości jedzenia. Wiedział on, że dobro rodziny i serce starego ojca, stanowi dla niego dozgonną ostoję bytowania.

 Czytając treny „VI” i „VIII” Jana Kochanowskiego, ukazuje się nam tragiczna rola miłości rodzinnej, która następuje po śmierci ukochanej córki pisarza – Urszulki. W trenach tych, mistrz z Czarnolasu, potęguje wyrażanie prawdziwych uczuć ojcowskich, które powinny istnieć w każdej kochającej się rodzinie. Ukazana jest we wspomnianych utworach także wielka pustka rodzinna, którą pozostawiła Urszulka żyjącym współdomownikom.

W roli rodziny ważną funkcję pełni miłość, którą można zauważyć między innymi w noweli Bolesława Prusa „Kamizelka”. Rodzina w niej ukazana, żyje w szczęściu do czasu, gdy mąż zapada na suchoty i umiera. Kamizelka w tym utworze jest symbolem poświęcenia rodzinnego, wzajemnego oszukiwania się, które miało na celu uspokojenie ukochanej chorej osoby. Kończąca nowelę puenta zawiera myśl, że powinna istnieć miłość rodzinna, której znaczenie jest wszystkim nieobojętne.

Również i dzisiaj, każdy może sam określić, jaką rolę w jego życiu pełni rodzina. W ten sposób każdy z nas może zobaczyć, jaką rolę w społeczeństwie odgrywa on jako człowiek Przypatrując się, zachowaniu każdego z członków naszych rodzin, możemy „wyłapać” wszelkie nasze wady i zalety. W każdym jednak przypadku, rola rodziny jest zauważalna w znacznym stopniu, gdyż jest ona naszą ostoją, pocieszeniem, pomocą i dzięki niej czujemy się raźniej. Jednak nie każdy może powiedzieć to samo o swojej rodzinie, bo z niektórych rodzin dzieci, mieszkają w domach dziecka, a jeszcze inni wolą od niej uciec gdyż panuje w nich przemoc i strach.

Podsumowując zatem wszystkie argumenty, nie można jednoznacznie określić, jaka jest rola rodziny w życiu każdego człowieka i społeczeństwa. Zapewne jest ona priorytetowa, ale czy każdy z jej członków potrafi udźwignąć balast obowiązków, wypływających z jej istnienia. Kochajmy się zatem nawzajem, a być może i nas dosięgnie zbawienna wartość bycia w rodzinie, którą będziemy mogli przekazać innym, potrzebującym tego ludziom.

EWA MICHAŁOWSKA WALKIEWICZ

………………………………………………………………………………………………………………

Drodzy Czytelnicy, z wykształcenia jestem magistrem filozofii nauk chrześcijańskich i dziennikarzem. Mam ogromny zasób wiedzy historycznej, która niejednokrotnie splata się z wiedzą, dotyczącą obyczajowości i kultury naszej ojczyzny. Aktualnie znajduję się w bardzo trudnej sytuacji, od 21 lat jestem bezrobotna, mam ciężko chorego męża i dwoje uczących się dzieci. Jedyne nasze źródło utrzymania to renta męża. Syn chce iść na studia, musi wpłacić 300zł, co nas przerasta. Mieszkam w starym budownictwie, muszę kupić węgiel, nie wiem jak przeżyjemy zimę. Wielokrotnie próbowałam dostać zapomogę z MK i DN ale bez rezultatu.

Od wielu lat pracuję jako wolontariusz dla kraju, piszę do wielu gazet i portali w Polsce i na świecie, piszę teksty patriotyczne, ukazując w nich walory naszej ojczyzny. Chciałabym, mając taką sytuację, móc pisać również za jakiekolwiek pieniądze. Jeśli ktoś byłby w stanie mi pomóc, byłabym niezmiernie wdzięczna. Moje artykuły są zamieszczane m.in. na łamach GI KWORUM www.kworum.com.pl , gdzie mam swój dział pt. „Śladami naszych przodków”.

 Z poważaniem:

Ewa  Michałowska Walkiewicz

e-mail:ewalkiewicz@wp.pl