Reforma Edukacji

Idea nowego systemu edukacji łączy „bezpłatne szkolnictwo” (opłacane z budżetu państwa), z zaletami które stwarza konkurencja szkół i nauczycieli – prywatny system szkolnictwa.

Chciałbym zarysować prosty, choć mocno kontrrewolucyjny i nowoczesny pomysł reformy polskiego systemu edukacji. Zaproponowana reforma mogłaby być jednym z tematów do dyskusji ideowych wśród partii głoszących, że to rodzice powinni decydować czego ma uczyć się ich dziecko (a nie Minster Edukacji) i nowych ruchach wyborczych (np. Pana Opary, bądź innych które być może niedługo rozwiną skrzydła).
Idea nowego systemu edukacji łączy "bezpłatne szkolnictwo" (opłacane z budżetu państwa), z zaletami które stwarza konkurencja szkół i nauczycieli – prywatny system szkolnictwa. W proponowanym rozwiązaniu to uczeń otrzymuję każdego miesiąca pieniądze na swoją edukację, przykładowo 200 złotych miesięcznie + 30 zł na sport i 20 zł na lekcje religii/filozofii (te pieniądze mogą przepaść jeżeli rodzice sobie religii nie życzą). Miesięczną kwotą dysponują rodzice i mogę ją wykorzystać tylko na cele edukacyjne swoich dzieci. Wszyscy uczniowie mają obowiązek nauki do 16 roku życia. Program nauczania, narzucony przez Ministerstwo Edukacji obejmuje wyłącznie naukę historii/tradycji Polski i języka polskiego. Jeśli chodzi o naukę innych przedmiotów, ilość godzin, wielkość klasy, metody nauczania – zależy to wyłącznie od wyboru rodziców, ponoszących za nie pełną odpowiedzialność i pośrednio od oferty dyrektowów szkół (także nowych "mikro" szkół, które powstaną). Powyższe założenia oznaczają mnogość modeli kształcenia/szkół, w tym także te b. wymagające (których obecnie jest jak na lekarstwo), jeżeli rodzice uważają że właśnie taka szkoła jest właściwe dla ich dzieci. 
Istotnym punktem reformy byłoby utworzenie bezpłatnej platformy internetowej, na której znalazłyby się materiały edukacyjne w bardzo przystępnej, ciekawej formie i na wysokim poziomie merytorycznym (jednorazowy wydatek kilkunastu mln złotych z budżetu). Dzięki istnieniu platformy internetowej żaden rodzic nie mógłby powiedzieć, że ich dziecko ma tylko dajmy na to gwarantowane 250 złotych* na edukację i dlatego mniejsze szansę na przyszłość. (Bezpłatny dostęp do Internetu dla każdego jest obecnie w większości publicznych bibliotek, domów kultury, czy nawet oferowany przez wiele parafii). Powszechność dostępu do treści na b. wysokim poziomie powodowałaby, że każdy uczeń byłby w miarę stosowalności powiedzenia "kowalem własnego losu" (chociaż obecnie i bez takiej platformy, kto chce znaleźć informacje w Internecie, to je znajdzie, szczególnie znając angielski). Swoją drogą po szkole uczeń mógłby kształcić się nawet w tych kierunkach, które nie są szczególnie istotne według jego rodziców. Portal mógłby przyciągać odbiorców szeroką gamą materiałów: m.in. jak prowadzić biznes, jak doskonalić się w uprawianej dziedzinie sportu, jak nauczyć się programowania itd.
*kwota nie poparta żadnymi wyliczeniami

Reforma to bardzo duże cięcia wydatków w systemie oświaty poprzez prywatyzację budynków szkolnych – ich sprzedaż z licytacji, oszczędności w budżetach rodzinnych (brak przymusu kupowania drogich podreczników), nowe miejsca pracy – szczególnie dla młodych nauczycieli, powstawanie nowych, często "mikro" szkół, a także szybkie/automatyczne dostosowanie się na nadchodzącą zapaść demograficzną. Swoją drogą, jestem ciekaw co dzieje się z pieniędzmi ze sprzedaży budynków, obecnie masowo zamykanych szkół? Zapewne niedługo ujrzy swiątło dzienne nowa afera…

Zaprezentowany pomysł reformy jest kompromisem pomiędzy osobami opowiadającymi się za "bezpłatnym" systemem edukacji (pisane w cudzysłowie, bo przecież nauczyciele dostają pensję), a zwolennikami prywatnego systemu szkolnictwa. Zapewne taki system nie uniknie licznych patologii (np. rodzice będą dawać pieniądze swym zaprzyjaźnionym nauczycielom, z pominięciem lekcji dla dziecka), ale może też w przeciągu jednego pokolenia dać szansę na rozwój wielu jednostkom wybitnym, które obecny system tak skutecznie tłamsi!