…R U D O N E K…

Liryczne pomioty Olejnik
– kaci – magnaci – Katonki –
– wtykają cne słowo – „Ojczyzna”
w gnioty, bon moty & „bronki”.

Z kurka na dachu i wiatru,

śliny, gaśnicy & spłonki –

–        rodzą się, bredzą & brodzą

 Niedorzeczem Wisły – rudonki…

Liryczne pomioty Olejnik

– kaci – magnaci – Katonki –

– wtykają cne słowo – „Ojczyzna”

w gnioty, bon moty & „bronki”.

Pomiędzy Szwabem a Ruskiem

katalizują w ich stronę –

(Ba! Polskie – to nienormalne…)

–        za cenę – między Renem a Donem.

Kłębią się mnożąc w miriady,

jak krętki blade , jak stonki

DDT – nie da im rady

–        bakterie przyszłości – rudonki…

Stratują, zbrukselą, omamią

gdy nie obejmą rozumem,

że Prawda już będzie – PO-rawdą

gdy Czumę zszalbierzą w dżumę.

Pointa się pręży w pobliżu…

Uciekaj! A w którą stronę 😉

Daremny trud – już cię dmucha

chytry i sprytny – RUDONEK…