że na dziesięć dni przed złożeniem kandydatur
na PREZESA PZPN – POLSKIEGO ZWIĄZKU PIŁKI NOŻNEJ
„wykradłem” programy – plany
Kandydatów PRZEPRASZAM
Znalazłem tylko mało znaną definicję – ogólne objaśnienie terminu Remont!
Jakie jest znaczenie słowa remont,
w jakich wypadkach i w jaki sposób należy tego słowa używać?
Wyraz remont pochodzi z języka francuskiego.
Musiał on się dostać na grunt polski z falą tych wyrazów francuskich
z zakresu wojskowości, która się wlała do naszego języka
w pierwszych dziesięcioleciach wieku XIX,
to znaczy w okresie wojen napoleońskich.
W słowniku Lindego wyrazu remont jeszcze nie ma,
w słowniku zaś Karłowicza-Kryńskiego jako pierwsze znaczenie tego
wyrazu podane jest znaczenie zakupienie koni do wojska
w miejsce ubyłych, jako drugie zaś:
konie zakupione dla wojska,
nie ćwiczone jeszcze w służbie wojskowej.
W tymże słowniku obok formy męskiej remont
podana jest jako rzadsza forma żeńska remonta,
która jest refleksem żeńskiego rodzaju
wyrazu remonte w języku francuskim. La remonte,
to po francusku dosłowne ponowne wsadzenie na konia,
– jest to rzeczownikowa nazwa czynności utworzona
od czasownika remonter; remonter un regiment
znaczyło ponownie wsadzić pułk na konie.
Kiedy trzeba było to zrobić, bo ko9ni brakowało,
wówczas dokonywano zakupu koni i stąd rozwinęło się
w wyrazie remonte to właśnie znaczenie. Jest ono znane
i u nas, nie tylko ze słowników, ale i w użyciu.
Nie wiem, czy jeszcze kto używa wyrazu remontier
na oznaczenie kogoś zajmującego się zakupem
albo rekwizycją koni dla wojska. Z Tadeusza Korzona
cytuje Słownik Karłowicza-Kryńskiego: „Zjeżdżali się tu
Prus remontierowie… dla remonty regimentu”.
Z czasem wyraz remont zaczęto stosować w znaczeniu
ogólniejszym niż przywrócenie pułkowi kawalerii
jego pełnej wartości, bo to, że pierwotnie szło o pułk,
zacierało się w świadomości mówiących, akcent logiczny
zaś przenosił się na samo przywracanie czemuś wartości
i remont stał się nazwą naprawy w ogóle…
źródło: Witold Doroszewski – 1951.
Tak więc tytuł: PZPN… Do remontu! jest trafny i zasadny
-”Niesforne Dziecię Gutenberga”.