PRZEZ ŁZĘ WZRUSZENIA z krzyża się sączy Twoja krew niewierni grzebią w Twojej ranie tak chciałbym by przez łzę wzruszenia mój Naród Cię zobaczył Panie ! i ufnie wstał i w blasku Prawdy której tak bardzo nam potrzeba ruszył z modlitwą pełen wiary ku bramie otwartego nieba ale w winnicach cierpkie wino bo słońce Prawdy w chmurach tonie i często jeszcze nam się w pięści składają nienawiścią dłonie z ran Twoich wciąż się sączy krew idę za Tobą z Trwogą Panie czy uniesiemy trudem serc naszego grzechu polski kamień i czy się zmieni w zmartwychwstanie to morze krwi i góra kości gdy głowy łotrów odwrócone od Prawdy…Wiary…i Miłości ! […]
PRZEZ ŁZĘ WZRUSZENIA
z krzyża się sączy Twoja krew
niewierni grzebią w Twojej ranie
tak chciałbym by przez łzę wzruszenia
mój Naród Cię zobaczył Panie !
i ufnie wstał i w blasku Prawdy
której tak bardzo nam potrzeba
ruszył z modlitwą pełen wiary
ku bramie otwartego nieba
ale w winnicach cierpkie wino
bo słońce Prawdy w chmurach tonie
i często jeszcze nam się w pięści
składają nienawiścią dłonie
z ran Twoich wciąż się sączy krew
idę za Tobą z Trwogą Panie
czy uniesiemy trudem serc
naszego grzechu polski kamień
i czy się zmieni w zmartwychwstanie
to morze krwi i góra kości
gdy głowy łotrów odwrócone
od Prawdy…Wiary…i Miłości !
z krzyża się sączy Twoja krew
w gorzkie popioły zapomnienia
w doły pogardy…w gruzy dni
w naszą codzienność bez sumienia
a Ty wciąż Panie w świeżych ranach
na krzyżu wbitym w sens cierpienia
w tylu zakątkach świata krwawisz
pełen gorzkiego zamyślenia
nad naszym losem w sercu Twoim
co miłosierdziem nas oplata
bo niebezpiecznie świat się chyli
na wadze nad przepaścią świata…
NIEZALEZNY ZAKLAD POETYCKI. Kubalonka. Naród,który sie oburza,ma prawo do nadziei, ale biada temu,który gnije w milczeniu. Cyprian Kamil Norwid