Przeciwko zaburzeniom pamięci

Kiedy rozpoczęła się II wojna światowa?

Prof. Andrzej Nowak w eseju pt. „Zaburzenia pamięci” (Urze, NR 30/2011) pisze o bardzo niepokojącym zjawisku tworzenia (work memory) przez zachodnioeuropejską elitę wzorca wspólnej wizji przeszłości. Wzorzec ten  polegający m.in. na stawianiu równości pomiędzy np. Austrią i Polską – i ich rolami podczas II wojny światowej, przenoszenie winy za Holocaust na Polskę – jako naród ofiar, ale i sprawców, to według elit współczesna „dojrzałość europejska”.

Efekty tych zabiegów wszyscy znamy. Według badań OBOP, 40% osób urodzonych w latach 1986- 1989 nie wie, kto zginął w Katyniu i kto był sprawcą tego mordu. Część polskich elit uprawia szkodliwą propagandę ahistoryczną, wmawiając społeczeństwu, że znajomość historii to zbędny balast w życiu współczesnego Europejczyka znad Wisły. W nurt ten wpisuje się również Ministerstwo Edukacji Narodowej, które wprowadzając nową podstawę programową ograniczyło do minimum naukę historii ( aktualnie kończy się ona w I-szej klasie szkoły średniej)

Zdajemy sobie sprawę, że budowanie jedności pamięci zawsze odbywa się kosztem pogwałcenia różnorodności zapisanych w niej doświadczeń. Dlatego nie zgadzamy się na tzw.  wspólną europejską pamięć. Szanując historię i doświadczenia innych narodów, nie możemy pozwolić na rozmydlanie i w efekcie zapominanie o polskich ofiarach i o polskich bohaterach.

Nasza propozycja przeciwko  zamazywaniu faktów historycznych to słuchanie świadków wydarzeń sprzed lat.

Kiedy rozpoczęła się II wojna światowa?

Według informacji zawartych w dzienniku bojowym 76 eskadry, 1 września dwie mi­nuty po piątej (czyli o 4.02 czasu polskiego), 29 "stukasów" wystartowało z lotniska Nieder-Ellguth (obecnie Ligota Dolna), pomiędzy Wrocławiem a Opolem i o godz. 4.35 miejscowego czasu, pojawiło się nad Wieluniem. Zaraz potem spadły pierwsze bomby na miasto. Atak na Wieluń nastąpił zatem pięć minut przed pierwszym strzałem niemieckiego pancernika Schleswig-Holstein na Westerplatte.

W przededniu wojny Wieluń był 15-tysięcznym miasteczkiem położonym 21 km od granicy polsko-niemieckiej. Nie było tu żadnego przemysłu, wielunianie utrzymywali się z rolnictwa, handlu i rzemiosła. W mieście nie było wojska, Wieluń nie stanowił także zaplecza aprowizacyjnego dla polskich oddziałów ze względu na bliskość granicy z Niemcami i nie był także węzłem drożnym o strategicznym znaczeniu.

Do tej pory nie wiadomo, dlaczego zostało zaatakowane to bezbronne miasto. Śledztwo w sprawie Wielunia, prowadzone w celu uznania bombardowania z 1 września 1939 za zbrodnię wojenną, zostało dwukrotnie umorzone. Uzasadnienie strony niemieckiej: "To, co według ocen polskich prawników jest zbrodnią wojenną, według ocen prawników niemieckich mieści się w ramach działań wojennych, a jeżeli nawet w ich ramach miały miejsce zabójstwa wykraczające poza wojenną konieczność, to czyny te uległy przedawnieniu. Nie mogą być zatem ścigane w RFN".

ZAPRASZAMY NA FILM, PRZEDSTAWIAJĄCY CO NAPRAWDĘ DZIAŁO SIĘ W WIELUNIU NAD RANEM 1939 ROKU.

„Wieluń 13 Cegieł” to film dokumentalny, powstały w oparciu o relacje ośmiu naocznych świadków, bombardowania śpiącego miasta Wieluń, we wczesnych godzinach porannych, 1 września 1939 roku.

"Kiedy na Westerplatte normalny żołnierz przeciwko żołnierzowi strzelał, to już dawno Wieluń był zbombardowany", tak wspomina traumatyczne doświadczenia, siedmioletni wówczas Zbigniew Chudy, emerytowany pilot.

Jednostki bombowców JU-87b w sposób perfekcyjnie przygotowany, zamieniły miasto w ruiny i zgliszcza, zrzucając m.in. bomby zapalające. Miasto w dużej części spłonęło, zginęło ok. 1.200 osób.

Obok pełnych emocji opisów tragicznego nalotu, najstarsi mieszkańcy Wielunia opowiadają o dramatycznych doświadczeniach z czasów wojny i okupacji, barbarzyńskim zachowaniu wojsk Wehrmachtu i Luftwaffe : o łapankach, rozstrzeliwaniach Polaków i Żydów, torturach i kaźniach dokonywanych na ludności cywilnej. Opowiadania przeplatane są dużą ilością zdjęć pochodzących z Muzeum Ziemi Wieluńskiej, oraz z Narodowego Archiwum Cyfrowego. Wypowiedzi i obrazy ilustruje muzyka monumentalna, skomponowana w celu podkreślenia wagi opisywanych zdarzeń. Całości dopełnia narracja Roberta Gonery.

PO FILMIE SPOTKANIE I ROZMOWA Z REŻYSEREM FILMU, SŁAWKIEM S. GÓRSKIM.

Po emisji będzie możliwość zakupienia płyty w filmem  "Wieluń 13 cegieł".

Miejsce spotkania: Wrocław (Biskupin), ul. Monte Casino68, sala Domu Parafialnego, obok księgarni "Pociąg do bajeczki", 3 września, sobota, godzina 18.00. Wstęp wolny.

www.mediaikultura.org