świecić w mroku piórem…
pozwól mi jeszcze
świecić w mroku piórem
być Twym żołnierzem
uzbrojonym w Słowo
co idzie w pierwszym
Twoim szeregu
ku słońcu Prawdy
z podniesioną głową
gdy tak nam trudno
zaufać miłości
bo świat nas mami…
rani i ubliża
bo tak nam trudno
przez Golgotę życia
iść za kompasem
cierpienia i Krzyża…
pozwól mi Panie !
świecić w mroku piórem
gdy już zwątpimy
w Nadziei i Wierze
bo chciałbym wtedy
pozostać ostatnim
co się nie poddał
walczącym żołnierzem !
NIEZALEZNY ZAKLAD POETYCKI. Kubalonka. Naród,który sie oburza,ma prawo do nadziei, ale biada temu,który gnije w milczeniu. Cyprian Kamil Norwid