Pozostało tylko wspomnienie

Mam nadzieję, że tu jeszcze powrócisz… chociażby w snach.

 Moja droga mamo, chciałabym usiąść przy Tobie i przytulić Cię tak mocno lecz nie mogę. Widzę Ciebie kiedy śpisz, widzę też jak Twoje ciało wznosi się i opada w rytmicznym oddechu, widzę Twój uśmiech. Oczy masz Mateczko  przymknięte i  twarzyczkę dobrego Anioła.  Niestety, ale dziś pozostało mi po Tobie jedynie stare zdjęcie i wspomnienia. To tak,  jakby to było chwilę temu, ale niestety to już siedemnaście lat tęsknoty za Tobą.

 Ogarnia mnie smutek, gdy wspominam wydarzenia nie dnia dzisiejszego, lecz czas tych siedemnastu ostatnich lat tęsknoty, za wyjątkową osoba mojego życia. To ból przeszywa serce gdy, traci się najważniejszą osobę w życiu, Matkę.

Prawie co noc wracam myślami do Mamy, by porozmawiać z Nią w ciszy. Widzę ostatnie kilka lat cierpienia w chorobie  z jaką się zmagała, a czas nie chce ich zmazać z mej pamięci.  Los niestety nie był łaskawy i zabrał mi Ją już na zawsze. Pozostała tylko fotografia z dawnych lat i pewność, że zawsze była najukochańszą mamą na świecie. Zawsze służyła dobrą radą, uśmiechem i serdecznością. Była czuła i zrozumiała. Do ostatniej chwili byłam przy Niej, do ostatniego tchu. Widziałam jak zapadała w sen wieczny i wiem, że nigdy już Jej nie zobaczę. Dziś jedynie mogę ofiarować kwiaty w dowód mojej pamięci i bezgranicznej miłości.

Nigdy już nie zapomnę, że wciąż jestem Jej dzieckiema nie dorosłym człowiekiem, i będę cieszyła się tym, że zawsze była i jest moją mamą. Jedyne co jeszcze mogę zrobić to, podziękować  za to, że była moim nauczycielem i  przyjacielem, za dar Jej miłości. Na zawsze, kocham Cię Mamo .