Pozorny kult matki Pana Jezusa cz.3.

Kult kobiety, kult demonów działających pod postacią kobiet. W części drugiej opisałem biblijne przypadki kobiet z historii Izraela, które miały rzeczywisty wpływ na odstępstwo Izraelitów od prawidłowego odnoszenia się do Boga, od prawidłowej relacji z Bogiem. Poniżej przedstawiam następne przykłady rodzaju żeńskiego, które w trochę inny sposób działały pośród narodu wybranego. Tym razem przeprowadzam analizę wpływów nie konkretnych kobiet, ale kultów uasabianych przez kobiety, za którymi to kultami stały bezpośrednio złe duchy czczone jako kultowe postacie kobiet.   I. Aszera, Astarta, Asztarta Te trzy imiona występują w ST ponad 35 razy. Nie są to imiona żyjących kobiet, a postaci pogańskich kultów. Wypunktujmy wnioski tylko na podstawie wersetów, w których te imiona występują. Aszera, Asztarte, Astarta są wymieniane w Biblii zamiennie; […]

Kult kobiety, kult demonów działających pod postacią kobiet.

W części drugiej opisałem biblijne przypadki kobiet z historii Izraela, które miały rzeczywisty wpływ na odstępstwo Izraelitów od prawidłowego odnoszenia się do Boga, od prawidłowej relacji z Bogiem.

Poniżej przedstawiam następne przykłady rodzaju żeńskiego, które w trochę inny sposób działały pośród narodu wybranego. Tym razem przeprowadzam analizę wpływów nie konkretnych kobiet, ale kultów uasabianych przez kobiety, za którymi to kultami stały bezpośrednio złe duchy czczone jako kultowe postacie kobiet.

 

I.

Aszera, Astarta, Asztarta

Te trzy imiona występują w ST ponad 35 razy. Nie są to imiona żyjących kobiet, a postaci pogańskich kultów. Wypunktujmy wnioski tylko na podstawie wersetów, w których te imiona występują.

Aszera, Asztarte, Astarta są wymieniane w Biblii zamiennie; IIKron.15,16 – IKról.15,13, IKról.11,5 – IIKról.23,13 i dlatego możemy traktować je jako jeden rodzaj kultu, jeden rodzaj demonicznego wpływu. Był to kult mieszkańców Kanaanu – (Kanaan to nazwa terytorium zamieszkiwanego przez rózne ludy pogańskie, zanim na tym terenie pojawili się Izraelici pod wodzą Mojżesza około 1400 lat przed Chrystusem), sprzed zasiedlenia go przez Hebrajczyków.

Charakter kultu Aszery – Asztarte:

– występowały w postaci „stele i aszery na każdym wyniosłym pagórku i pod każdym drzewem zielonym.” IIKról.17,10.

– „wyżyny i stele, i aszery przy ołtarzach na każdym wzgórzu wyniosłym i pod każdym drzewem zielonym.” IKról.14,23.

Próbowałem wstawić w tym miejscu współczesne przykłady z Polski, które – niestety, precyzyjnie odzwierciedlają opisane w Bożym Słowie dawne pogańskie kulty, które są podobnie praktykowane w Polsce. Coś mi nie wychodzi.

– Aszery występowały i były czczone wspólnie z Baalem np.Sdz.2,13; IIKról.23,4,

B A L   D A C H   I M

 Nie trzeba specjalnie udawadniać Polakom, że do dzisiaj są obnoszone po ulicach polskich miast i wsi przedmioty kultowe pod osłoną BAL DACH imu – dachu nad Baalem.

– miały swoje świątynie, swoich kapłanów IKról.18,19, ISam.31,10,

– „Posąg Aszery, który sporządził, postawił… W świątyni tej i w Jeruzalem” IIKról.21,7

– „… domy osób uprawiających nierząd sakralny w świątyni Pańskiej, gdzie kobiety przędły zasłony dla Aszery.”  IIKról.23,7,

– „…przedmioty sporządzone dla Baala, Aszery i całego wojska niebieskiego” IIKról.23,4,

Znamy, czy nie, różne dekoracje religijne przedstawiające kultowe osoby, sfery które można określić jako „wojska niebieskie”?

– „… wyżyny, które stały naprzeciw Jerozolimy… które Salomon, król izraelski zbudował dla Asztarty – ohydy Sydończyków,” IIKról.23,13,

– „… ołtarz będący w Betel – wyżynę… aszerę.”  IIKról.23,15,

– „… oddawał pokłon Asztarcie, bogini syjońskiej…”    IKról.11,33.

I jak nam to pokazuje historia Izraelczyków, pogaństwo nie wyplenione, nie usunięte, lubi się odradzać i wpływać na prawowiernie wierzących w Jedynego Boga; „Izraelici popełniali to, co złe w oczach Pana. Zapominali o Panu, Bogu swoim, a służyli Baalom i Aszerom.” Sędz.3,7.

 

Jak wiemy, można wejść to róznych sklepów z tzw. dewocjonaliami, aby kupić sobie drewniane, czy gipsowe postacie kultowe o wyglądzie kobiety.

O ile kult Aszery, kult jej posągów, słupów, był czymś jakby normalnym u rdzennych Kananejczyków, to tragedią było to, że ten pogański kult narzucali narodowi wybranemu jego właśni królowie;

„Achab sporządził też Aszerę.” IKról.16,33;

Manases „… odbudował wyżyny,…Wzniósł ołtarze Baalowi i zrobił aszerę,” IIKról.21,3, „Posąg Aszery,

który sporządził, postawił w świątyni,” IIKról.23,13;

„…Salomon… zaczął bowiem czcić Asztartę…”

IKról.11,5; „Król Asa nawet swą matkę, Maakę,

pozbawił godności [królowej] za to, że kazała sporządzić bożka ku czci Aszery.” IIKron.15,16

„…bożka ku czci Aszery.” IKról.15,13.

Król Salomon był mądry, a mimo to oddawał pokłon Asztarcie. W efekcie stracił za to swoje królestwo, którego tylko 1/12 część miała pozostać w rękach jego potomków Król.11,32. Jego syn Rechabeam zgodnie z tradycją także uprawiał religię przodków naśladując kulty ojca dopuszczając aby Judejczycy „…zbudowali sobie wyżyny i stele, i aszery przy ołtarzach na każdym wzgórzu wyniosłym i pod każdym drzewem zielonym.” IKról.14,23.

Czym był kult Asztarte w oczach Boga i jakie konsekwencje przynosił czcicielom?

– pobudzał „…Pana do gniewu…” IKról.14,15, i gniew Boży spadał na Judę i na Jeruzalem IIKron.24,18,

– wciągał w grzech Izraela IIKról.23,15,

– jest to czynienie zła w oczach Pana, opuszczeniem Pana Sdz.10,6,

– odstępcy tracą godność IKról.15,13, ich potomkowie tracą błogosławieństwo IKról.11,11-12,

– czciciele tracą życie IKról.18,40,

– świątynie Asztarte są miejscem hańby przegranych, nieposłusznych Bogu króli  ISam.31,10.

Skutki kultu Asztarte nie zawsze są natychmiastowe. Bóg ostrzega, zapowiada kary i namawia do zaprzestania kultu i do odwrócenia się od grzechu:

– „…Pan uderzy w Izraela i zachwieje nim…wyrwie Izraela z tej pięknej ziemi… Później rozproszy ich poza rzekę, za to, że zrobili sobie aszery  i pobudzali Pana do gniewu.” IKról.14,15

– „Wszystkie jej bożki będą potłuczone i cały jej dorobek w ogniu spalony. Wszystkie jej posągi rozbiję, bo z zapłaty nierządnicy są nagromadzone…” Mi.1,7,

– dochodzi do podziału kraju na wiele części Król.11,31-33.

Nieposłuszeństwo Bogu niesie karę Boga. Ale jest możliwość odwrócenia się od grzechu.

Biblia podpowiada jak Żydzi mieli postępować, i opisuje praktyki Żydów i ich królów. Ciekawym jest, że gdy upamiętanie rozpoczynali królowie to następnie robił to cały naród. Także cały naród odbierał błogosławieństwo odwracania się od kultu Asztard do czczenia Boga:

„…Jeśli chcecie się nawrócić do Pana z całego serca, usuńcie spośród siebie wszystkich bogów cudzych i Asztarte, a skierujcie wasze serca ku Panu, służcie tylko Jemu…” ISam.7,3,

„Synowie Izraela usunęli Baalów i Asztarte i służyli tylko samemu Panu.” ISam.7,4; „Wołali wtedy do Pana: Zgrzeszyliśmy, bo opuściliśmy Pana, służąc Baalom i Asztartom…” ISam.12,10

„Następnie król wydał rozkaz arcykapłanowi Chilkiaszowi, kapłanom drugiego rzędu oraz stróżom progów, aby usunęli ze świątyni Pańskiej wszystkie przedmioty sporządzone dla Baala, Aszery i całego wojska niebieskiego. Kazał je spalić na zewnątrz Jerozolimy na polach nad Cedronem, a popiół z nich zanieść do Betel.” IIKról.23,4,

„Usunął Aszerę ze świątyni Pańskiej, na zewnątrz Jerozolimy do doliny Cedronu, i spalił ją w dolinie Cedronu, starł na popiół  i rzucił popiół jej na groby pospolitego ludu.” IIKról.23,6,

„Zburzył domy uprawiających nierząd sakralny w świątyni Pańskiej, gdzie kobiety przędły zasłony dla Aszery.” IIKról.23,7

„Nadto król splugawił wyżyny, które stały naprzeciw Jerozolimy, … a które Salomon, król izraelski, zbudował dla Asztarty…” IIKról.23,13

„Nawet ołtarz będący w Betel – wyżynę utworzoną przez Jeroboama, syna Debata, który doprowadził Izraela do grzechu – zburzył również ten ołtarz i wyżynę, potłukł kamienie, starł na proch, spalił aszerę.” IIKról.23,15

„Król Asa nawet swą matkę, Maakę, pozbawił godności [królowej] za to, że kazała sporządzić bożka ku czci Szery.” IIKron.15,16,

„Serce jego umocniło się na drogach Pańskich, nadal więc usuwał wyżyny i aszery z Judy.” IIKron.17,6,

„Przecież znaleziono także u ciebie dobre czyny, usunąłeś bowiem aszery z tej ziemi, a sercem skłoniłeś się do szukania Boga>>.” IIKron.19,3,

„Kiedy to wszystko się zakończyło, wszyscy izraelici, którzy tam byli, udali się do miast Judy i zniszczyli stele, połamali aszery, znieśli całkowicie wyżyny i ołtarze w całej ziemi Judy…” IIKron.31,1

„W ósmym roku swych rządów, chociaż jeszcze był młodzieńcem, zaczął szukać Boga swego praojca, Dawida, a w dwunastym roku rozpoczął oczyszczanie Judy i Jerozolimy z wyżyn, aszer, oraz bożków rzeźbionych i odlewanych z metalu. W jego obecności burzono ołtarze Baalów; zwalił on stele słoneczne, które były na nich u góry, połamał aszery, posągi rzeźbione i odlewane z metalu, pokruszył je, zmiażdżył i porozsypywał na grobach tych, którzy im skła-dali ofiary. Kości kapłanów spalił na ich ołtarzach i tak oczyścił Judę i Jerozolimę.” IIKron.34,3-5.

„Toteż wina Jakuba przez to będzie zmazana; i ten będzie cały owoc usunięcia jego grzechu: wszystkie kamienie ołtarza przeznaczy on na pokruszenie jak kamienie wapienne. Nie będą stać aszery ani stele słoneczne,…” Iz.27,9

Asztarte – bogini Sydończyków Król.11,33.

Przez wieki powtarza się pewien rodzaj zwiedzenia. Gdy demony mają do czynienia z ludźmi, którzy wiedzą o prawdziwym Bogu i chcą żyć z tym Bogiem, to próbują one popchnąć ludzi do zaparcia się Boga, odciągnąć ludzi w kierunku ateizmu.

Gdy wierzący nie chcą świadomie wyprzeć się Boga, to demony popychają takich ludzi do uprawiania jakiegoś równoczesnego, odstępczego kultu.

Tak było w Samarii, gdzie ludzie byli uczeni i pouczani „jak mają oddawać cześć Panu.” IIKról.17,28. Pomimo to „Każdy naród tworzył sobie własnych bogów i stawiał ich w świątyniach wyżynnych, które zbudowali Samarytanie; każdy naród w tych miastach, w których mieszkał.” IIKról.17,29.

„Czcili Pana i zarazem służyli swoim bożkom według zwyczajów ludów,…” IIKról.17,33.

Tak więc Samaria czciła prawdziwego Boga, ale i równocześnie czciła innych Bogów i podobnie w Polsce obok Boga czczona jest nie tylko sama Maria. Zwodniczy duch Samarii posługuje się sentymentem do tradycji przodków, do matki, skłania Polaków do przyswajania różnych kultów przodków IIKról.17,41, do wzbudzenia zwodniczego kultu z kobietą w roli głównej. O tak czyniących Biblia mówi, że „Juda też czynił to, co złe w oczach Pana. Wskutek tego drażnił Go bardziej, niż to czynili ich przodkowie swoimi grzechami jakie popełniali. Bo i oni zbudowali sobie wyżyny i stele, i aszery przy ołtarzach na każdym wzgórzu wyniosłym i pod każdym drzewem zielonym.” IKról.14,22-23.

Gdy przyglądamy się historii Polski to w prosty sposób zauważamy analogię do wpływów kultów Asztarte, Astarty, Aszery. W Polsce wielu ludzi wie o prawdziwym Bogu, ale jednocześnie nakłania się Polaków do równoczesnego kultu kobiety. Oprócz kultu kobiety, którą czci się pod różnymi imionami jako matkę Pana Jezusa, są uczynione różnorakie kukły, posągi, obrazy, krzyże, dekoruje się pojedyncze drzewa jak i wyposaża całe gaje, które pstrzy się różnymi przebraniami; kwiatami, wstążkami, dekoracjami z pomniejszych obrazków, figurek i nabożny stosunek do tych bałwanów traktuje się jako pobożność

Wczesne zapiski z historii Polski mówią o śpiewaniu czegoś w rodzaju pierwszego hymnu narodowego  „Bogurodzica” jako pieśń z kobietą w roli głównej.

To nikt inny jak król Polski Jan Kazimierz zawierzył Polskę nie Bogu, ale zmarłej kobiecie – Żydówce.

I tak jak zbroja Saula spoczęła w świątyni Asztarte, tak też dzisiaj w głównym miejscu kultu kobiety na górze zwanej – przez czcicieli kobiety; jasną, są zawieszane różne zbroje władców Polski i nadal składa się tam różne narzędzia walki tyle że politycznej jak chociażby długopis prezydenta, czy insygnia władzy.

I jak to robili mieszkańcy Kanaanu, później Izraelici – Żydzi, tak robią to również Polacy. Polacy są zwodzeni przez przywódców religijnych i do tych zwodniczych praktyk chętnie włączają się ludzie władzy jak i cały naród przywodzony do odstępstwa od Boga. A oszukani Polacy lubują się w sanktuariach budowanych na wyżynach, mają świątynie niby poświęcone Bogu, ale wypełniają te świątynie kultowymi posągami, obrazami, naczyniami, galanterią religijną. Są to świątynie Boga, ale wiele z tych świątyń ma w nazwie kobietę, mają ołtarze, kapłanów i kapłanki  poświęcone kobiecie. I te kulty są uprawiane nie tylko w świątyniach, ale jest wiele miejsc pojedynczych posągów, figurek na słupach, na skrzyżowaniach dróg, na terenach prywatnych posesji, pod drzewami.

Nie brakuje także „świętych gajów”. Najnowszym tego przykładem jest ogrodzony las obficie wyposażony w kultowe figury, kapliczki z kultowym kamieniem w roli głównej w Licheniu. Kiedyś był to zwykły głaz narzutowy pośrodku lasu. Dzisiaj domalowano nawet rzekome ślady stóp ducha kobiety który podobno stał kiedyś na tym kamieniu. Około 30 lat temu kamień był czysty, bez ciemnych śladów na wierzchu. Jak wszyscy to wiemy, Licheń to sanktuarium  maryjne z kultową sztuczną kamienną górą, tzw. cudownym źródełkiem – z którego tak niedawno pojono krowy, „świętym gajem” z kultowym kamieniem, największą w Polsce świątynią z kultowym obrazem kobiety w centralnym miejscu.

I jak miało to spotkać odstępczych od Boga Izraelitów – Żydów, tak też podobnie spotkały Polskę i Polaków skutki odstępstwa. Tak jak Żydzi doznali podziału swojego kraju na wiele części, tak też i Polska była pod zaborami. Jak Żydów wysiedlano do Asyrii, do Babilonu, tak też i Polacy mieli i mają swoją Syberię, emigrację pod przymusem ekonomicznym.

Tak jak Żydzi przesiedlani byli za Eufrat, tak też Polaków wywożono „na Sybir” za wiele rzek, tak Polska miała swój plan przesiedleńczy „Akcja Wisła”, tak też i Polacy – zza Bugu, znaleźli się za Wisłą nad Odrą. I ten demoniczny amok trwa do dzisiaj. Nadal odnawia się tzw. śluby jasnogórskie zaprzedawania Polski demonicznym wpływom uosabianym przez ducha w postaci kobiety.

Czyż tak trudno pomyśleć trochę i uświadomić sobie, że Bóg Abrahama, Izaaka, i Jakuba objawiony w Panu Jezusie Chrystusie jest jedynym Bogiem?

 

Czyż nie czas wyrzec się wszelkich zwodniczych kultów uosabianych także przez wizerunki kobiet i nawrócić się do Boga?