Powrót do domu

Odzyskanie przez Polskę niepodległości w 1918 r. zapowiadało się na przysłowiowe „pyrrusowe zwycięstwo”. Zrujnowany działaniami wojennymi kraj, trzy różne systemy prawne, szkolnictwa, monetarne, miar i wag, trzy gospodarki o różnym stopniu rozwoju… Odradzało się wielonarodowe państwo od początku rozdzierane partykularnymi interesami mniejszości etnicznych na co nakładały się animozje pomiędzy mieszkańcami dawnych dzielnic zaborczych. Do tego dochodziły konflikty zbrojne i polityczne ze wszystkimi sąsiadami. Poza wciąż nieustalonymi granicami odradzającego się państwa pozostawało wielu Polaków, szczególnie w ogarniętej rewolucyjnym barbarzyństwem Rosji. Wybuch wojny polsko – bolszewickiej zniwelował do zera możliwości sprowadzenia do kraju carskich zesłańców, wśród których było wiele osieroconych w czasie rewolucyjnej wojny domowej dzieci. Mimo tego państwo polskie nie zapomniało o swoich obywatelach. Dzięki dyplomatycznym zabiegom uzyskało pomoc ze strony […]

Odzyskanie przez Polskę niepodległości w 1918 r. zapowiadało się na przysłowiowe „pyrrusowe zwycięstwo”. Zrujnowany działaniami wojennymi kraj, trzy różne systemy prawne, szkolnictwa, monetarne, miar i wag, trzy gospodarki o różnym stopniu rozwoju… Odradzało się wielonarodowe państwo od początku rozdzierane partykularnymi interesami mniejszości etnicznych na co nakładały się animozje pomiędzy mieszkańcami dawnych dzielnic zaborczych. Do tego dochodziły konflikty zbrojne i polityczne ze wszystkimi sąsiadami.

Poza wciąż nieustalonymi granicami odradzającego się państwa pozostawało wielu Polaków, szczególnie w ogarniętej rewolucyjnym barbarzyństwem Rosji. Wybuch wojny polsko – bolszewickiej zniwelował do zera możliwości sprowadzenia do kraju carskich zesłańców, wśród których było wiele osieroconych w czasie rewolucyjnej wojny domowej dzieci.

Mimo tego państwo polskie nie zapomniało o swoich obywatelach. Dzięki dyplomatycznym zabiegom uzyskało pomoc ze strony Cesarstwa Japonii i Japońskiego Czerwonego Krzyża. Na wyspach Kraju Kwitnącej Wiśni powstały specjalne ośrodki, w których polskie dzieci odzyskiwały siły fizyczne i – co ważniejsze – równowagę psychiczną po mimowolnym uczestnictwie w budowie „państwa światowej rewolucji proletariatu”.

Jeden z takich ośrodków znajdował się w okolicach Osaki. Jego losy, problemy, z którymi zetknęli się zatrudnieni w ośrodku Japończycy, znaczenie, wreszcie złożoność i głębia relacji między japońskimi opiekunami i polskimi podopiecznymi ukazane zostały poprzez pryzmat losów młodej pielęgniarki, Yuko Ako. Opowiadający o tych na ogół tak słabo znanych polskim widzom wydarzeniach film jest wspaniałym pomnikiem człowieczeństwa i zarazem staje się gorzkim punktem odniesienia do dyskusji nad powinnościami państwa, a w szczególności dyplomacji, wobec obywatela.

Obrazu dopełniają przepiękne plenery, intrygująca muzyka i znakomita gra aktorów. To przepiękny film, który naprawdę warto zobaczyć. Szczególnie, gdy dziś serwuje nam się filmy o „wycieczce” na stalinowską Syberię.

Tytuł / tytuł oryginalny:Jesień w Warszawie / Warushawa – No Aki

Produkcja: Japonia

Reżyseria: Hayashi Hiroki

Obsada: Takeuchi Yuko, Kishi Keiko, Ishida Ayum, Anna Romantowska

Muzyka: Toshiyuki Honda

Gatunek: Dramat

Czas trwania: 96 min.

Premiera: 2003