Pora na Judasza

A to z racji profesji dziennikarze,

z racji parcia na szkło celebryci,

z racji historii publicyści z Anglii rodem,

z "racji stanu"  byli twórcy porozumienia przy blacie niezbyt okrągłego stołu ,

z racji walki o tory tramwajowe w Gdańsku ktoś tam,

z racji tolerancji dziwadła,

z racji profesji politycy od czerwonych sztandarów do brunatnych sotni farfałowych mocodawców.

 

Z racji poezji wdowy umartwione,

z racji pogrążonych w rocznej już żałobie Ci, co pomniki ich mierzą…

 

Z racji wiary wreszcie biskupi. Tak żyjący jak i zmarły obwożony  pośmiernie jak relikwia.

 

Ostał ci się jeno w odwodzie nieszczęsny ambasador Gabonu, którego do dziś nikt z budowniczych o zdanie nie zapytał.

A wszystko to okraszone wybuchem supernowej w galaktyce upadłych aniołów, na skraju zdrady. Supernowa jednak zgasła w oparach toksycznego cynizmu niczym biały karzeł…

 

Teraz to już tylko pozostał Judasz.

 

Ten, który wskaże budowniczym heretyka. Ten, który złoży na jego policzku pocałunek śmierci.

Jeżeli Bestia jest silniejsza niż nam się wydaje, to taki Judasz się znajdzie.

 

Obojętnie jednak co się wkrótce może jeszcze wydarzyć, to pamiętajmy, że na końcu było Zmartwychwstanie.