POMOC

Czy samo wystąpienie z wnioskiem o ustanowienie pomocy prawnej świadczy o tym, że pomoc taka jest niepotrzebna?

1.

Wniosek o ustanowienie adwokata lub radcy prawnego strona zgłasza wraz z wnioskiem o zwolnienie od kosztów sądowych lub osobno, na piśmie lub ustnie do protokołu, w sądzie, w którym sprawa ma być wytoczona lub już się toczy. Osoba fizyczna, która nie ma miejsca zamieszkania w siedzibie tego sądu, może złożyć wniosek o ustanowienie adwokata lub radcy prawnego w sądzie rejonowym właściwym ze względu na miejsce swego zamieszkania, który niezwłocznie przesyła ten wniosek sądowi właściwemu. Sąd uwzględni wniosek, jeżeli udział adwokata lub radcy prawnego w sprawie uzna za potrzebny. (Internet)

2.

Barbara K. 14 lutego 2014 roku wystąpiła do Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze o ustanowienie pełnomocnika z urzędu.

Niespełna miesiąc później – 11 marca 2014 roku referendarz sądowy mgr Kamil Trybka (sygnatura I Co 2979/14)oddalił wniosek.

Niby nic nadzwyczajnego, bo przecież takich postanowień zapada w Polsce dziennie kilka tysięcy. Jest jednak coś, co, mam nadzieję, wyróżnia akurat to postanowienie od innych.

To „coś”, to argumentacja pana referendarza.

Konkretnie.

3.

Pan mgr Kamil pisze:

…niezbędnymi przesłankami warunkującymi ustanowienie zawodowego pełnomocnika procesowego są po pierwsze brak możliwości  samodzielnego poniesienia kosztów takiego zastępstwa, a po wtóre potrzeba udziału profesjonalisty w postępowaniu.

Zdaniem referendarza, pierwsza z wymienionych przesłanek została spełniona. (…) Drugą z niezbędnych przesłanek zastępstwa  procesowego strony z urzędu jest potrzeba udziału profesjonalisty w postępowaniu.

Udział adwokata (radcy prawnego) w sprawie sąd może uznać za uzasadniony wówczas, gdy strona wnosząca o jego ustanowienie jest nieporadna, ma trudności z samodzielnym podejmowaniem czynności procesowych lub sprawa jest skomplikowana pod względem faktycznym lub prawnym. (…)

Zdaniem referendarza potrzeba udziału, o którym mowa w § 5 art. 117 kpc, nie zachodzi w rozpoznawanej sprawie.

W pierwszej kolejności wskazać należy, że dłużniczka bez żadnych problemów potrafi formułować pisma procesowe i w określonych przez Sąd terminach wnosić je do tut. sądu.

Ponadto niepodobna przyjąć, by dłużniczka była osobą nieporadną, mającą jakiekolwiek trudności z prawidłowym czy terminowym wypełnianiem wezwań kierowanych do niego (zmiana płci w oryginale – HD) przez Sąd, bądź też korzystaniem z przysługujących jej uprawnień procesowych. Wręcz przeciwnie, wymieniona prawidłowo sformułowała wniosek o ustanowienie pełnomocnika z urzędu, a przedtem skutecznie złożyła wniosek o zwolnienie od kosztów sądowych. Dłużniczka ma zatem pełną świadomość korzystania ze swoich uprawnień procesowych i potrafi je w pełni realizować.

Ponadto złożona w postępowaniu skarga na czynności  komornika w pełni odpowiada wymogom formalno – prawnym.

4.

Prawnicy szczególnie upodobali sobie wnioskowanie a contrario *. Jeśli więc zastosować ten model rozumowania prawniczego do uzasadnienia autorstwa pana Karola okazuje się, że jego zdaniem brak wniosku o ustanowienie pomocy prawnej z urzędu oraz wadliwe wypełnienie wniosku o zwolnienie od kosztów sądowych, ( i to tak wadliwie, że powinno skutkować jego odrzuceniem) stanowi dowód świadczący o konieczności ustanowienia pomocy prawnej z urzędu. Dodatkowo złożona skarga nie powinna odpowiadać wymaganiom formalno – prawnym.

Czyżby zdaniem p. Kamila samo wystąpienie z wnioskiem o ustanowienie pomocy prawnej świadczyło o tym, że pomoc taka jest niepotrzebna?

5.

Starożytni Rosjanie mieli powiedzenie, które doskonale pasuje do tego, co czuje w naszych sądach  przeciętny obywatel – Eto kak jebat’ tigra. I smieszno, i straszno.

Tak właśnie wygląda kontakt Kowalskiego z polską Temidą.

I śmiesznie, i strasznie zarazem.

3.04 2014

______________________

* przeciwnie, odwrotnie