poniesiemy tę pamięć…nic jej nie zabije…
pani Marii Trzcińskiej
poniesiemy tę pamięć…nic jej nie zabije…
żadna zmowa milczenia…układy na górze..
trzeba nad kłamstwo podnieść dziś wysoko głowę
nie będą nam historii wciąż pisali tchórze…
i żaden Żyd czy Niemiec…bolszewicki sługus
nie będzie drwił z pamięci naszego Narodu
i krzyże postawimy…i na każdym grobie
będą strzegły naszego z bólu rodowodu
Pani Mario! Bóg zapłać za mozół dla Polski
za tę wolę upartą co gniewnie kołacze
za tych dwieście tysięcy w gazowych komorach
za tę pamięć zdeptaną która gorzko płacze
myślę dzisiaj ze wstydem o polskim milczeniu
o nisko zgiętych karkach i złamanej woli
bo musimy tę drzazgę wyszarpać z sumienia
godnością i odwagą…prawdą która boli…
przecież tyle pomników postawiono zdrajcom
a milczenie i kłamstwo odgradza nas murem
już czas sumienie polskie i pamięć obudzić
tyle tablic jeszcze kłamie spiżem i marmurem
Pani Mario! Bóg zapłać! ta pamięć nie zginie
ona będzie historią naszej tożsamości
stanie pomnik w Warszawie i Polska zapłacze
na dowód że Ojczyzna trwa dzięki miłości…
NIEZALEZNY ZAKLAD POETYCKI. Kubalonka. Naród,który sie oburza,ma prawo do nadziei, ale biada temu,który gnije w milczeniu. Cyprian Kamil Norwid