Polskie Millenium

„Puls Biznesu” jest ostatnim niespacyfikowanym do końca dziennikiem głównego nurtu. Nic więc dziwnego, że afery są teraz ujawniane tylko przez tą gazetę. Właścicielem „Pulsu Biznesu” jest szwedzka grupa Bonnier. Mamy sagę Millenium w polskiej wersji.

Dziennikarstwo śledcze wyemigrowało pod przymusem z prasy i telewizji do niezależnego internetu. Pewnym wyjątkiem pozostaje jeszcze dziennik “Puls Biznesu”, który koncentruje się na aspektach finansowych i ekonomicznych naszego raju na ziemi. Tam schronili się ostatni dziennikarze śledczy, którym pozwala się jeszcze wydrukować coś sensownego.

Nic dziwnego, że afera prezesa giełdy Ludwika Sobolewskiego wypłynęła właśnie w “Pulsie Biznesu”. Prezes Sobolewski stracił swoje stanowisko przedwczoraj, przy akompaniamencie lamentu mainstreamu, który zwietrzył oczywiście spisek. Jak to nam dobrze wyjaśnił niegdyś Stanisław Michalkiewicz, spisków w III RP nie ma, no chyba że atakowani są “swoi”, to wtedy spisek oczywiście jest.

“Puls Biznesu” jest własnością szwedzkiego holdingu Bonnier. Szwecja nie jest modelem samych tylko dobrych rzeczy, niemniej korupcja i złodziejstwo nie są tam za bardzo tolerowane. Wystarczy popatrzeć gdzie sytuuje się Szwecja w corocznych antykorupcyjnych ankietach “Transparency International” a gdzie sytuuje się Polska.

W Szwecji wyłonił się pisarski talent Stiega Larssona, którego sagę “Millenium” znają już chyba wszyscy. Bohater sagi, lewicowy dziennikarz śledczy Mikael Blomkvist, ląduje w pewnym momencie w więzieniu, skazany na karę 3 miesięcy pozbawienia wolności plus wysoką grzywnę za rzekome pomówienie miliardera Hansa-Erika Wennerstroma.

Podobny los coraz wyraźniej oczekuje polskich dziennikarzy śledczych, którzy tracą prace (Gmyz), są prześladowani przez służby (Sumliński) lub kończą w sądzie (już kilku blogerów).

Zaczynamy powoli żyć w świecie polskiego „Millenium”, który rożni się od szwedzkiego oryginału trzema szczegółami: (i) zamiast ciemnych prawicowo-faszystowskich mocy w oryginale mamy u nas ciemne moce lewicowo-oligarchiczne, (ii) szwedzkie więzienia są o wiele przyjemniejsze niż polskie, i (iii) w oryginale, dziennikarz Blomkvist pokonuje w końcu miliardera Wennerstroma.

Wennerstrom zostaje oskarżony o pranie pieniędzy oraz przestępstwa podatkowe i ucieka na południe Hiszpanii, gdzie spotyka go seryjny samobójca.

Tutaj odnajdujemy się w “Millenium” jak w domu, jako że wątek seryjnego samobójcy jest w Polsce bardzo dobrze znany.

    Mamy głowy wypchane gazetową i telewizyjną sieczką dla mikrocefali