Polskie inwestycje patriotyczne

Dobiegło nas nawoływanie o więcej patriotyzmu ekonomicznego. Miałby się on przejawiać m. in. w świadomym wyborze przez konsumentów polskich produktów, a w wymiarze szerszym, państwowym w podejmowaniu inicjatyw wspierających rodzimą przedsiębiorczość. Jeśli chodzi o to pierwsze możemy stwierdzić, że nasz patriotyzm ekonomiczny ma wymierną i łatwo policzalną wartość. Jego miarą jest wielkość danin, które ponosimy na rzecz naszego państwa. Chociaż w zasadzie ze względu właśnie na tę wielkość możemy powiedzieć – ojczyzny. Bo ojczyzna to pojęcie zawierające w sobie jakiś zbiorowy wysiłek, jakąś identyfikację, z której wynika tożsamość. I trzeba przyznać, że jest to dla nas wysiłek, ta codziennie składana danina i jest identyfikacja… tego oprawcy, który nam na barki ją włożył i jest tożsamość, bo w tożsamy sposób za poprzedniego reżymu byliśmy związani bezalternatywnie z kasą zapomogowo-pożyczkową w zakładach uspołecznionych.

http://www.galerialiber.pl/gospodarka/487/Inwestycje-patriotyczne.html

Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, że jesteśmy patriotami bezwzględnymi i bezsprzecznie jednymi z najżarliwszych w Europie. I to nas nobilituje.

Jeśli chodzi o to drugie, słusznie nasz rząd i wspierający go zastęp parlamentarzystów postawił na dywersyfikację portfela przedsiębiorstw. Cały zestaw regulacji prawno-fiskalnych powoduje, że nasi przedsiębiorcy zakładają coraz więcej firm poza granicami ojczyzny. Dlatego rodzący się w blasku fleszy i w towarzystwie obiektywów kamer narodowy program Inwestycje Polskie powinien wzbogacić się w nazewnictwie o człon „na obczyźnie”, bo tam jakąś aktywność inwestycyjną obserwujemy, a tutaj lokalnie w instytucji tej póki co powołano zarządcę, któremu przyporządkowano odpowiedniej wysokości uposażenie i (sic!) dziewięciu członków zarządu! Też, jak sądzimy z odpowiednim uposażeniem. Inwestycje Polskie od samego początku, więc inwestują w ludzi! Dodajmy swoich ludzi.

Wszystko to wpisuje się również w wojenną wizję i pochodną jej retorykę pana Premiera, który swoją polityką daje dowód dbałości o nasze interesy np. na wypadek wkroczenia wrażych wojsk zza wschodniej granicy. W takim przypadku patriotycznie usposobieni przedsiębiorcy rezydujący na wyspach i w innych częściach Europy pospieszą z finansową pomocą wspierając wysiłek elit rządzących w dziele wojennym i późniejszej odbudowy. Poza wszystkim dywersyfikacja stała się nośnym politycznie hasłem. Co bardziej nieczuli i wrogo nastawieni do aktualnej władzy twierdzą, że ta dywersyfikacja to przymusowa emigracja, ale kto by dawał wiarę w zaklęcia grupki malkontentów. W przewidywanym scenariuszu ostatni zdywersyfikowany gasi światło.

Jak jest jakaś demokracja,

To jest też i jej oracja,

A w oracji taka racja,

Która zwie się dywersyfikacja.

Co właściwie to oznacza?

Jakiż urok to roztacza?

Coś, co bardzo nas zniesmacza

Cwane rządy wyjadacza!

Który sprawą tak kierował,

Że swych ludzi rozlokował

I ich sprytnie zadekował

Ten nie lekarz a konował

Od spraw państwa, co ma na nie

Jedenaste przykazanie,

By ci, co dzień spuszczać lanie

I cię gonić na wygnanie!

Z pozdrowieniami red. nacz. Liber