Polska Muzyka Taneczna

Męska, energiczna i skoczna polka jest prawdziwym odzwierciedleniem „polskiego ducha”.

 "Fenomenalne jest to, jak polka, niczym korek od butelki utrzymuje się na fali popularności od ponad 200 lat, pierwotnie jako chłopski taniec, potem wkraczając na sale balowe i do repertuaru zespołów ludowych, później trafiając na płyty i do radia, wreszcie na klubowe imprezy i festiwale Openair. Raz na górze, raz na dole, w różnych stylach, ciągle zachowując zdolność pływania.

Pokolenie za pokoleniem odkrywa polkę na nowo i wykorzystuje ją na swój sposób, czasem tradycyjnie, w piwnym nastroju, czasem klasycznie, tanecznie. Niekiedy też głośno i prowokacyjnie, ponieważ punk, ska lub rock 'n’roll wywodzą się z nurtu muzycznego, który swój początek ma właśnie w polce. Także z tego względu polka fantastycznie nadaje się do mieszania i modyfikowania pod kątem stylu, mody czy trendów. – http://www.polkabeats.de/

"Polskie polki, oberki, mazurki, kujawiaki, krakowiaki, polonezy i walce, czyli taneczne przeboje polskiej muzyki rozrywkowej i ludowej z XVIII, XIX i początku XX wieku są jedyną, obok polskiej muzyki klasycznej, polską muzyką cytowaną do dzisiaj na całym świecie. Do spopularyzowania tych tańców w innych krajach przyczynili się polscy emigranci, żołnierze maszerujących przez Polskę armii, trupy artystyczne z różnych krajów podróżujące po Polsce i tutaj poznające te tańce, a także wielcy, polscy wirtuozi i kompozytorzy muzyki klasycznej: Fryderyk Chopin, Stanisław Moniuszko, Karol Szymanowski, Ignacy Jan Paderewski, Henryk Wieniawski, Oskar Kolberg, Ludomir Różycki, Józef Elsner, Michał Kleofas Ogiński, Roman Statkowski, Grażyna Bacewicz, Karol Kurpiński, Zygmunt Noskowski. Wielkie znaczenie dla spopularyzowania i rozwoju tej muzyki w Ameryce, miała wizyta tutaj w 1925 roku znanej polskiej Orkiestry Włościańskiej, kierowanej przez Stanisława Namysłowskiego (Orkiestrę założył w 1881 roku ojciec Stanisława, Karol Namysłowski – kompozytor m.in. najsłynniejszej Polki Klarnetowej, zwanej też Dziadkiem).

Amerykańska Polonia po prostu oszalała – orkiestra spędziła w USA 3 miesiące, grając 80 koncertów w 14 stanach. Pierwszy koncert odbył się w nowojorskiej Metropolitan Opera House. Zagrali nawet w Białym Domu dla prezydenta Coolidge’a!Nowoczesne amerykańskie polki, oberki, mazurki, kujawiaki, krakowiaki i walce są dalekie od swoich polskich korzeni. Zachowały jednak charakter popularnej muzyki tanecznej o chłopskich i robotniczych korzeniach. Polsko-amerykańskie zespoły w stylu polish polka są obecnie tak powszechne, a gatunek tak dobrze zakorzeniony, zarówno w USA jak i Kanadzie, że oprócz licznych witryn w Internecie, stacji radiowych, festiwali istnieje odrębna kategoria w Nagrodach Grammy, poświęcona właśnie polce." – ze strony – http://polishpolka.org/ 

"Już ponad sto pięćdziesiąt lat przed urodzeniem Fryderyka Chopina tańce polskie były modne w Europie. Po raz pierwszy stały się znane poza Polską w XVII wieku, gdy poprzez Niemcy dotarły do Skandynawii. Do dzisiaj jednym z najpopularniejszych tańców w Szwecji czy Danii jest „polska”, a w Norwegii „pols”. We Francji gra się „mazurkę” za sprawą polskich legionistów, którzy swym tańcem podbijali serca gości paryskich salonów na przełomie XVIII i XIX wieku. Z Francji mazurki rozprzestrzeniły się dalej – między innymi do Włoch, Austrii, docierając aż na zachodnie krańce Europy: do Hiszpanii i Portugalii. Z tych dwóch krajów powędrowały do ich kolonii: na Azory, Wyspy Zielonego Przylądka i Wyspy Kanaryjskie, Filipiny a nawet do Brazylii oraz Meksyku i z powodzeniem funkcjonują w tamtejszych kulturach." – http://www.festivalmazurki.pl/mazurki-wiata

Tyle tytułem wstępu

PolishPolka