Pod ścianą.

Jak waliłem w głową w mur. Oczywiście bez skutku.

    Komentarz pod jednym wpisów: „Włóż ten problem do szuflady z napisem: "przeszłość". Pomyśl. co mógłbyś robić, aby problem cię już nie gnębił. Grasz w szachy? To napisz na NE jakąś ciekawą partię. Graj z nami w szachy. Przyjedź do ludzi na Nowy Świat, posiedź w kawiarni, a ludzie dadzą ci energię do innego życia.”

   Z wszystkim co tam jest napisane się zgadzam. Jest tylko jedno „ale”. Cytując klasyka: „Nie chcem, ale muszem”.  Do takiego, a nie innego zachowania zmusza mnie sytuacja. Trudność mi już sprawia nawet stanie. Nie mówiąc o chodzeniu.

   Nie mogę iść osobiście do sądu, na pocztę itp. Niewyraźnie mówię i piszę. Jestem całkowicie zależny od pomocy innych. Zostałem postawiony pod ścianą. Zostało mi zabrane zdrowie, a co za tym idzie możliwości jakiegokolwiek zarobku.  Idąc dalej to została mi też zabrana możliwość życia. Powtórzę więc sławne pytanie. Tym razem skierowane do sądów: „Jak mam żyć?”

   Napędza mnie jeszcze siła woli. Ale na jak długo? Ta historia nie ma nawet prawa dobrze się zakończyć. Dla mnie. Dla moich oprawców jak najbardziej.

   Kiedyś jak chciano po sobie pozostawić ślad, to ryto go w kamieniu. Teraz takim kamieniem jest internet. Jak coś do niego wpadnie to nie wiem czy można wyciągnąć? Więc zaczynam ryć.

   Przydzielił mi dziecko Sąd rodzinny w Nowej Soli. Lubuskie. Wyrok wydała Krystyna Olejnik. Wtedy nawet jeszcze nie sędzia. Wyrok uprawomocniła przewodnicząca wydziału Daria Tyrakowska. Przy okazji  wiceprezes Sądu Rejonowego w Nowej Soli.

   Przez wiele lat sprawę prowadziła Pani przewodnicząca tego rodzinnego wydziału. Niestety nic nie mogła mi pomóc. Gdy zacząłem chodzić na rozprawy prowadzone przez Panią Sędzię Tyrakowską byłem w znakomitej kondycji. Po paru latach ledwo się poruszałem. Nawet nie wiem dlaczego o tym wspominam. Przecież to nie ma nic wspólnego z Sądem.

    Sędzia Tyrakowska zrezygnowała z prowadzenia mojej sprawy i została zastąpiona przez jedną ze swoich podwładnych, sędzię Barbarę Szczecińską. Ta z kolei Pani sędzia wpadł na znakomity moim zdaniem pomysł by zrobić badania DNA. Trzecie. Tym samym kontynuuje piękną tradycję Sądu Rejonowego w Nowej Soli.

   Powód rezygnacji sędzi Tyrakowskiej jest dla mnie do końca niezbyt jasny. Mogę się tylko domyślać. Zapewne to sumienie nie pozwoliło Pani sędzi prowadzić mojej sprawy dalej. Co prawda o coś się tej Pani czepiał Sąd Okręgowy, ale SR w Nowej Soli raczej się nie przejmuje tym co ma do powiedzenia SO. W każdym bądź razie było tak dotychczas. Sąd Okręgowy bowiem już dawno nakazał Sądowi Rejonowemu w Nowej Soli wznowienie mojej sprawy. Podał też odpowiednie paragrafy, bo SR zna tylko jeden, którego się trzyma uparcie. O czymś takim jak logika nawet nie wspomnę. Sądów nie można przecież w tym kraju obrażać.

   Sąd Okręgowy przyznał mi odszkodownie.2000 zł. Za opieszałość Sądu w Nowej Soli. Ale kto by się taką sumą przejmował. Znacznie więcej chce Sąd przeznaczyć na kolejne badania DNA. Kiedyś nie miał nawet na jedno. I tak to jest z kieszeni podatnika.

   Poza tym odszkodowanie z tytułu niesłusznego wyroku i utraty zdrowia byłoby znacznie wyższe.  Przy okazji mogłyby wypłynąć inne sprawy. Po co komu pytania na które i tak nikt nie zna odpowiedzi?

   Reasumując i patrząc na sprawę ekonomicznie, to SR  w Nowej Soli ma całkowitą rację. Znacznie taniej wyjdzie mi płacić rocznie po dwa tys.niż prawdziwe odszkodowanie. Tym bardziej, że SR już ma mnie praktycznie na widelcu. Mało prawdopodobne jest bym jeszcze kiedykolwiek temu sądowi zawracał głowę. Oczywiście gdyby Sąd takową posiadał.

   SR się jednak broni. Że moje dokumenty przez przypadek trafiły do Sądu Karnego. I SR o niczym nie wiedział. W co akurat jestem w stanie uwierzyć. Ale chociaż o niczym nie wiedział to przysłał mi w tej nieznanej sobie sprawie pismo. Żebym uregulował koszty sądowe.

   Mógłbym tak pisać długo, a wniosek i tak będzie ten sam. Nie muszę chyba pisać jaki.