PKW i SA contra JKM

Waldemarze. Czy możesz skrobnąć notkę na temat wyjaśnienia PKW dla WSA?
http://pkw.gov.pl/aktualnosci/wyjasnienia-panstwowej-komisji-wyborczej-do-wojewodzkiego-sadu-administracyjnego-w-warszawie.html

Prośba czytelnika i komentatora moich postów, "Protestant"-a jest dla mnie rozkazem, a więc, poniżej moja analiza tego zagadnienia.

8 września PKW odmówiła Komitetowi wyborczemu JKM wydania zaświadczenia pozwalającego temu Komitetowi przystąpienie do rejestracji listy ogólnopolskiej. Tydzień później, 15 września Komitet wyborczy składa skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (WSA) w Warszawie na decyzję PKW.

Z wyjaśnienia PKW do WSA w Warszawie (26 września br.)  nie wynika, czy Komitet wyborczy złożył tą skargę w WSA i ta przekazała treść skargi do PKW, czy odwrotnie, ale mam nadzieję, że wszystko odbyło się zgodnie z procedurami, gdyż zgodnie zPrawem o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm., dalej p.p.s.a.), tenże KW JKM mógł uzyskać od sądu wyjaśnienie odnośnie tej procedury.

Decyzja PKW jest jasna i zrozumiała – skargę ODRZUCIĆ, i … oparta na jasnym, jednoznacznym, a więc zrozumiałym nawet dla Nowej Prawicy argumencie:

Termin zgłaszania list kandydatów zarówno popartych podpisami wyborców, jak i list kandydatów  bez  poparcia zgłoszenia  podpisami wyborców, upłynął z dniem 30 sierpnia 2011 r. (do godz. 24 ⁰⁰ ).

Nowa Prawica nie zdążyła w tym terminie wykonać tych czynności. Nie zdążyła, dlatego, że w tej ekipie nie znalazł się ani jeden człowiek, który przeczytałby i przeanalizowałby Kodeks wyborczy jako dokument, a nie jako zbiór paragrafów.

Gdy czytasz paragrafy wyrywkowo, to w art. 210§ 3 widzisz termin "40 dni przed dniem wyborów", ale gdy przeczytasz art. 210 i 211 razem, to staje się absolutnie jasnym termin zgłoszenia tych dwóch rodzajów list – najpóźniej do godziny 24.00 w 40 dniu przed dniem wyborów.

Teoretycznie wszystko jasne, ale na praktyce wygląda to już nie tak ciekawie. PKW zamiast postawić tłustą kropkę za jednozdaniowym, bezwzględnie słusznym argumentem, resztę swojego uzasadnienia poświęciła udowadnianiu, że Sąd Administracyjny nie jest kompetentny w tej sprawie.

To jest fatalny błąd PKW. Wprawdzie on nie wpłynie na przebieg sprawy, ale to jest błąd, gdyż stawia PKW w niekorzystnym świetle. Wygląda tak, jakby PKW miała coś do ukrycia i dlatego chowa się za argumenty formalne, a to nie tak.

Mało tego, wydaje się, że dzięki niechlujstwo polskich ustawodawców, Nowa Prawica całkiem słusznie skierowała skargę do sądu administracyjnego.

Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi stanowi:

Art. 50.

§ 1. Uprawnionym do wniesienia skargi jest każdy, kto ma w tym interes prawny,

Art. 52.

§ 1. Skargę można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one

skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie, chyba że

skargę wnosi prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich lub Rzecznik Praw

Dziecka.

§ 2. Przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć sytuację, w której

stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie

lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, przewidziany w ustawie.

Kodeks Wyborczy przewidział krótką procedurę odwoławczą na tą czynność wyborczą:

Art. 218.

§ 2. Od postanowień, o których mowa w § 1, osobie zgłaszającej listę przysługuje

prawo odwołania do Państwowej Komisji Wyborczej w terminie 3 dni od dnia

doręczenia postanowienia. Od postanowienia Państwowej Komisji Wyborczej

nie przysługuje środek prawny.

Kto uważnie śledził wydarzenia związanie z rejestrację list okręgowych Nowej Prawicy, ten pamięta, że 20-ta lista była zarejestrowana 1 września, a 21-a – 5 września.

8 września br. NP złożyła skargę w PKW. Rodzi się pytanie: dlaczego nie odwołanie?

A gdzie niechlujstwo?

Otóż, w Prawie o o postępowaniu przed sądami administracyjnymi jest artykuł 5, który mówi o kompetencjach sądów administracyjnych (właściwie ich ograniczeniach):

Art. 5.

Sądy administracyjne nie są właściwe w sprawach:

Gdy uchwalano Kodeks wyborczy, to odpowiednią zmianę trzeba było wnieść do tego artykułu. Ponieważ jednak tego nie zrobiono, to według mnie całkiem słusznie JKM wniósł skargę do WSA w oparciu o art. 50 i 52 tego Prawa.

Reasumując: jeszcze jedna szansa została zmarnowana.