pisma RPO

Rzecznik Praw Obywatelskich stoi na straży wolności i praw człowieka i obywatela określonych w Konstytucji oraz w innych aktach normatywnych

 

Jako Rzecznik Praw Obywatelskich stoję na straży praw i wolności, jakie gwarantuje obywatelom nasza Konstytucja oraz cały system prawny. I wiem z doświadczenia mojego i kierowanego przeze mnie urzędu, że brak znajomości prawa zamienia naszą wolność w fikcję i niewolę. Świadczą o tym kierowane do mnie sprawy i pytania. Myślę, że brak przejrzystej i dostępnej informacji o prawie jest być może najpoważniejszą przeszkodą w korzystaniu z przysługujących nam praw i wolności oraz realizacji deklarowanego w Konstytucji, lecz tak ciągle odległego, ideału państwa prawa.”

 

śp. Janusz Kochanowski Rzecznik Praw Obywatelskich

 

Art. 208. Konstytucji RP

1. Rzecznik Praw Obywatelskich stoi na straży wolności i praw człowieka i obywatela określonych w Konstytucji oraz w innych aktach normatywnych.

 Pisma do RPO podzieliłem na trzy segmenty, są uwarunkowane czasowo z Rzecznikiem

dzisiaj pierwszy segment

Pierwsze pismo do Rzecznika Praw Obywatelskich było skierowane 31 sierpnia 2007r później były kolejne w zasadzie bez żadnego rezultatu, odpowiedzi typu „wiecie rozumiecie” jak z poprzedniej epoki.

W kolejnym piśmie z dnia 14 sierpnia 2008r. były wskazane już konkretne nieprawidłowości w postępowaniu w tym nie potwierdzenie ekspertyzami oskarżeń, był to już etap postępowania sądowego, a jedyną podstawą stosowania aresztu była grożąca surowa kara bez odniesienia się do sfery dowodowej. Tym pismem syn prosił o pomoc prawną, która by  doprowadziła  do uchylenia tymczasowego aresztu. Odpowiedź jak wyżej, że Rzecznik nic nie może w trakcie postępowania sądowego.

 

Po wydaniu prawomocnego wyroku   z datą w pływu do RPO 10.08.2009r syn złożył za moim pośrednictwem wniosek  do Rzecznika Praw Obywatelskich o rozważenie możliwości złożenia kasacji od prawomocnego wyroku.

 

We wniosku wskazując na:

art. 2 § 2kpk „podstawą wszelkich rozstrzygnięć powinny stanowić prawdziwe ustalenia faktyczne” – w sprawie III K /07 tak nie jest

art.4 kpk „organy prowadzące postępowanie karne obowiązane badać oraz uwzględniać okoliczności przemawiające zarówno na korzyść, jak i na niekorzyść oskarżonego” – w sprawie III K /07 tak nie jest

art.5 § 2 kpk „nie dające się usunąć wątpliwości rozstrzyga się na korzyść oskarżonego” – w sprawie III K /07 tak nie jest

art.8 § 2 kpk „prawomocne rozstrzygnięcia sądu kształtujące prawo lub stosunek prawny są jednak wiążące” – w sprawie III K /07 tak nie jest, Sądy uwzględniały orzeczenia sądów kształtujących prawo tylko na nie korzyść oskarżonego.

art.297 § 1 pkt.5 kpk „zebranie, zabezpieczenie i w niezbędnym zakresie utrwalenie dowodów” – w sprawie III K /07 tak nie jest

 

ponadto wskazał na to, że:

Sąd Okręgowy naruszył art. 433 k.p.k. całkowicie pominął i nie rozpoznał wszystkich zarzutów podniesionych w osobistej apelacji syna pkt.8, 9, 11, 12, 13, 16 i 17. Obowiązkiem Sądu odwoławczego jest bowiem rozpoznanie wszystkich zarzutów jakie zostały podniesione w apelacjach składanych w stosunku do danej osoby.

Sąd Okręgowy naruszył art. 457 § 3 k.p.k. poprzez  nie wskazanie czym Sąd się kierował wydając wyrok z dnia 09.06.2009r. Uzasadnienie Sądu odnośnie zarzutów pkt.14, 15 i 18 osobistej apelacji syna jest jedynie, pobieżne bez uzasadnienia dlaczego Sąd nie przychylił się do argumentów wskazanych w tejże apelacji.

W pozostałych punktach osobistej apelacji syna pkt.1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 10 Sąd Okręgowy odniósł się tylko do niektórych zarzutów podniesionych w tych punktach,  Sąd pominął  szereg istotnych dla prawidłowych rozstrzygnięć kwestii,  jakby ich nie było, podniesionych we wskazanych punktach.

Sąd Okręgowy dokonał analizy zeznań świadków k.1065 i uznał je za wiarygodne poprzez dowód zapis z monitoringu miejskiego, którego nie ma w aktach sprawy, mimo uznania go za dowód w dniu 15 listopada 2007r k.186 co zostało definitywnie potwierdzone w dniu  06.10.2008r przez Sąd Rejonowy i prokuratora k.706-707

Sąd Okręgowy w swoim uzasadnieniu na k.1063 zarzucił apelacją, że pozostają w sprzeczności z wnioskami jakie wynikają z analizy wyjaśnień oskarżonego. Sąd Okręgowy jednocześnie nie zważył, że trzy protokoły przesłuchania syna zostały sporządzone nie zgodnie z art.150 § 1 kpk, Rozporządzeniem MS z dnia 18 września 2007 r. § 124 , Zarządzeniem nr 1426 KGP§ 51 ust. 5  tym samym protokoły przesłuchania zostały pozbawione waloru dowodowego. Parafy nie są podpisami, oraz nie wszystkie strony zostały podpisane przez uczestników tych czynności zgodnie ze wskazanymi przepisami prawa.

W związku z tym Sąd Okręgowy nie mógł zarzucić apelacją, że są w sprzeczności z wyjaśnieniami oskarżonego bo te zeznania nie mają waloru dowodowego. Poza tym oskarżony w zażaleniach składanych na kolejne przedłużanie tymczasowego aresztowania, do Sądu Okręgowego VI Wydział Karno Odwoławczy, wskazywał na szereg uchybień procesowych, na które nie uzyskał zgodnie z Konstytucją RP jak i z k.p.k. merytorycznej odpowiedzi. Sąd Okręgowy wskazywał, że zażalenia są bezzasadne bez wskazania, z którymi zarzutami oskarżonego Sąd się nie zgadza i w jakim zakresie. Z tego wynika, że Sąd Okręgowy Warszawa Praga VI Wydział Karno Odwoławczy nigdy nie rozpoznał pisma procesowego syna z obowiązującym prawem.

 

Do wniosku zostały dołączone kopie dokumentów

 Wykaz załączników:

Zał. nr 1   zdjęcia KOBN

Zał. nr 2   wykaz dowodów rzeczowych k.49

Zał. nr 3   wykaz dowodów rzeczowych k.50

Zał. nr 4   str.7 uzasadnienia 1 Ds. 301

Zał. nr 5   dokument k.187

Zał. nr 6 i 6a  protokół k.226 i k.228

Zał. nr 7  zdjęcia k.181-182, 

Zał. nr 7a zdjęcia k.183-184, 

Zał. nr 8  i 8a protokół przeszukania k.10-12 

Zał. nr 8 b spis i opis rzeczy k.15

Zał. nr 9 str.6 uzasadnienia 1 Ds. 301

Zał. nr 10   opinia k.123-124

Zał. nr 11   tabela I z KOBN 080/07

Zał. nr 11a tabela z KOBN 083/07

Zał. nr 12   postanowienie o powołaniu biegłego z dn.31.08.2007r

Zał. nr 13   postanowienie k.186

Zał. nr 14  zdjęcia stacji BP Modlińska 29

Wskazane kopie dokumentów nie pozostawiają żadnych wątpliwości, że zostały sporządzone niezgodnie z obowiązującym prawem i noszą znamiona czynu przestępczego przeciwko wiarygodności dokumentów.

Wykazy dowodów rzeczowych, protokoły przesłuchania syna, protokół przeszukania, zdjęcia, tabele z opinii są tymi dokumentami, które takie znamiona noszą, a potwierdzają to między innymi zał. nr 4, 9, 10,12.

 

Pismem z dnia 7.10.2009r mgr Elżbieta Kalińska główny specjalista w biurze RPO wysyła pismo do syna odbywającego karę pozbawienia wolności 300 km od Warszawy, by syn nadesłał do wglądu wyroki sądowe I i II instancji oraz sporządzone apelacje.

Coś niebywałego czy główna specjalistka pomyślała gdzie syn przechowuje te dokumenty czy ma na to jakąś szafę, czy w zakładzie karnym jest ksero, a może oczekiwała, że syn prześle wszystkie oryginalne dokumenty pozbawiając się udokumentowanych przekrętów niezawisłych.

Mgr Elżbieta Kalińska główny specjalista nie zna ustawy o RPO zgodnie z art.

 

Art. 13. 1. Prowadząc postępowanie, o którym mowa w art. 12 pkt 1, Rzecznik ma prawo

3) żądać przedłożenia informacji o stanie sprawy prowadzonej przez sądy, a także prokuraturę i inne organy ścigania oraz żądać do wglądu w Biurze Rzecznika Praw Obywatelskich akt sądowych i prokuratorskich oraz akt innych organów ścigania po zakończeniu postępowania i zapadnięciu rozstrzygnięcia,

 

Kopie wskazanych dokumentów zostały przeze mnie złożone w Biurze RPO.

 

03 grudnia 2009r. po wydaniu postanowienia przez SSN Jarosława Matrasa o oddaleniu wniosku kasacyjnego skierowałem pismo do Rzecznika Prawa Obywatelskich wskazując na zakwestionowanie jednoosobowo dotychczasowego orzecznictwa SN, NSA oraz Konstytucji RP jednocześnie wskazałem na istniejące jeszcze trzy inne dowody świadczące o nie winności syna, a które konsekwentnie były ukrywane przez niezawisłych urzędasów poprzez odmowę o wystąpienie o takie dowody. Proszoc o wystąpienie o takie dowody w celu ich ujawnienia.

 

Pismem z dnia 19.01.2010r sporządzonym przez mgr Elżbietę Kalińską główny specjalista, że z powodu znacznego wpływu wniosków w przedmiocie kasacji rozpoznanie mojej sprawy nastąpi na przełomie stycznia i lutego br.

 

Pismem data wpływu do RPO 28.01.2010r poinformowałem Rzecznika RPO o przesłuchaniu syna na podstawie art.308  § 2 k.p.k. ,  braku w aktach sprawy postanowienia o przedstawieniu zarzutów, a tym samy o braku podstaw prawnych do stosowania tymczasowego aresztowania, prowadzona śledztwa, prowadzenia postępowania sądowego i skazania. Pismo to zostało złożone w biurze podawczym RPO na 26 dni przed wydaniem przez urzędasa odpowiedzi w imieniu Rzecznika,  o braku podstaw do wniesienia kasacji od prawomocnego wyroku sądu okręgowego. Jako załącznik nr 1 załączyłem pierwszą stronę protokołu przesłuchania k.50 (po przenumerowaniu akt sprawy k.57)

 

Z datą wydania 23.02.2010r mgr. Elżbieta Kalińska główny specjalista w zespole prawa karnego z upoważnienia Rzecznika Praw Obywatelskich  zawiadomiła syna oraz mnie, że nie ma podstaw do złożenia takiej kasacji.

W tym samym piśmie , mgr Elżbieta Kalińska główny specjalista zarzuciła mojemu synowi i mnie cytat

„co więcej, wielokrotnie zarzuca Pan organom ścigania i sądowi wręcz fałszowanie dowodów dokumentów procesowych zawartych w aktach sprawy, w celu spreparowania aktu oskarżenia przeciwko Panu…”

Urzędas ma rozdwojenie jaźni, urzędas nie ma zielonego pojęcia co to jest dokument w rozumieniu prawa. Kopie dokumentów jakie urzędas dostał w formie załączników są klasykiem, gdzie organa ścigania oraz niezawiśli mają prawo.

 

Urzędas nie wie, że warunkiem do prowadzenia śledztwa przeciwko X jest sporządzenie postanowienia o przedstawieniu zarzutów na podstawie art. 313 k.p.k. i ogłoszeniu ich podejrzanemu, takim samym warunkiem jest obwarowane stosowanie środka zapobiegawczego, takim samym warunkiem jest obwarowane prowadzenie postępowania jurysdykcyjnego, takim samym warunkiem jest obwarowane skazanie osoby X.

Wywody urzędasa nie mają nic wspólnego z Konstytucją, ustawami i innymi przepisami prawa, a art. 7 kodeksu postępowania karnego, na który powołuje się urzędas jest tylko jednym z przepisów i to nie najważniejszy w ustawie podkonstytucyjnej,  a  Rzecznik Praw Obywatelskich nie jest strażnikiem ani obrońcą art. 7 k.p.k.Rzecznik Praw Obywatelskich stoi na straży wolności i praw człowieka i obywatela określonych w Konstytucji oraz w innych aktach normatywnych.

 

Zastanawiające jest to, że odmowa wniesienia kasacji przez Rzecznika zbiegła się z odmową o wniesienie kasacji przez prokuratora generalnego data wydania 26.02.2010r. (sprawa prokuratury będzie omawiana osobno)

 

Na odmowę złożenia kasacji złożyłem pismo, które jest  poniżej,  brak odpowiedzi.

 

Warszawa dnia 17.03.2010r

 

 

RPO-568305-II/07/EK

 

 

Pan Janusz Kochanowski

Rzecznik Praw Obywatelskich

                                                                  Aleja Solidarności 77

00-090 Warszawa

 

(do rąk własnych)

 

 

Szanowny Panie Rzeczniku

 

Pismem z dnia 23.02.2010r otrzymałem odpowiedź   z upoważnienia Rzecznika Praw Obywatelskich, iż brak jest podstaw do wniesienia kasacji od prawomocnego wyroku Sądu Okręgowego Warszawa Praga z dnia 09.06.2009r sygn. akt VI Ka /09.

• w piśmie tym wskazano na brak podstaw określonych w przepisach do takiej kasacji tj. naruszenia przepisów prawa o takim znaczeniu, że mogło mieć istotny wpływ na treść orzeczenia;
• orzeczenie wydane zostało z uchybieniami stanowiącymi bezwzględne podstawy zaskarżenia wskazane w art. 439 kpk

W swoim uzasadnieniu urzędnik biura Rzecznika Praw Obywatelskich odniósł się do trafnych ocen Sądu Odwoławczego, które Sąd zawarł w swoim uzasadnieniu wyroku. Jednocześnie zarzucając, że syn nie przyznał się do winy mimo ustaleń poczynionych przez Sąd i organy ścigania.

Urzędnik biura Rzecznika zarzuciło mi i mojemu synowi , cytuję  „wielokrotnie zarzuca Pan organom ścigania i sądowi wręcz fałszowanie dowodów i dokumentów procesowych”

Urzędnik biura pana Rzecznika wskazał na prawo Sądu do zajęcia takiego stanowiska zgodnie z dyspozycją art. 7 kpk, urzędnik biura pana Rzecznika zapomniał chyba o istnieniu  Konstytucji RP i zawartego w nim art. 7 oraz o źródłach prawa wyrażonych w Konstytucji RP.

 

Zgodnie z art. 208 ust 1 Konstytucji RP „Rzecznik Praw Obywatelskich stoi na straży wolności i praw człowieka i obywatela określonych w Konstytucji oraz w innych aktach normatywnych”.

Zgodnie ze wskazanym przepisem prawa wynikającym z Konstytucji Rzecznik Praw Obywatelskich nie jest strażnikiem art. 7 kpk

Zgodnie z art. 7 Konstytucji RP „Organy władzy publicznej działają na podstawie i w granicach prawa”.

Źródła prawa określone są w rozdziale III Konstytucji RP art.89-94, a przepisy prawa czyta się wprost.

 

W swoich pismach do Pana Rzecznika syn i ja wskazywaliśmy wielokrotnie na uchybienia popełnione przez organy procesowe, w tym na niedopełnienie obowiązków wynikających z prawa przez funkcjonariuszy publicznych, na fałszowanie dokumentów co zostało za każdym razem potwierdzone kopiami dokumentów.

Do wniosku o kasację nadzwyczajną (treść wniosku jest w Biurze RPO) syn dołączył następujące kopie dokumentów

Wykaz załączników:

Zał. nr 1   zdjęcia KOBN

Zał. nr 2   wykaz dowodów rzeczowych k.49

Zał. nr 3   wykaz dowodów rzeczowych k.50

Zał. nr 4   str.7 uzasadnienia 1 Ds. 301

Zał. nr 5   dokument bez nazwy k.187

Zał. nr 6 i 6a  protokół przesłuchania k.226 i k.228

Zał. nr 7  zdjęcia k.181-182, 

Zał. nr 7a zdjęcia k.183-184, 

Zał. nr 8  i 8a protokół przeszukania k.10-12 

Zał. nr 8 b spis i opis rzeczy k.15

Zał. nr 9 str.6 uzasadnienia 1 Ds. 301

Zał. nr 10   opinia k.123-124

Zał. nr 11   tabela I z KOBN 080/07

Zał. nr 11a tabela z KOBN 083/07

Zał. nr 12   postanowienie o powołaniu biegłego z dn.31.08.2007r

Zał. nr 13   postanowienie o uznaniu zapisu z monitoringu k.186

Zał. nr 14  zdjęcia stacji BP Modlińska 29

Pismem z dnia 02.12.2009r (treść pisma jest w Biurze RPO)  dołączyłem kopie załączników

Zał. nr 1 postanowienie SN

Zał. nr 2 wypowiedź rzecznikaMariusza Sokołowskiego

Zał. nr 3 wykaz połączeń

Zał. nr 4 protokół przesłuchania w charakterze świadka z dnia 24.07.2007r k.40-41

Zał. nr 5 karta nr 579 z rozprawy głównej

 

Pismem z dnia 27.01.2010r(treść pisma jest w Biurze RPO) wskażę sentencje bo to pismo podważa legalizm postępowania karnego przeciwko synowi ,  wskazałem na następujące naruszenie prawa  

Na podstawie art. 7 Konstytucji RP w związku z art. 308 § 2, § 3 i § 5 kpk stan prawny w sprawie syna o sygn. akt 6 Ds./07 jest następujący

1. W dniu 25.07.2007r w Prokuraturze Rejonowej następuje przesłuchanie syna w charakterze podejrzanego na podstawie art.308 § 2 kpk
2. Do dnia 29 lipca 2007r organ procesowy nie wydał postanowienia o przedstawieniu zarzutów zgodnie z przepisem prawa art.308  § 3 kpk
3. W dniu 30 lipca 2007r organ procesowy na podstawie art. 308 § 3 kpk winien umorzyć postępowanie, jeśli nie umorzył, umorzenie następuje z mocy prawa, zapis ustawowy nie pozostawia innej możliwości, sporządzenie postanowienia o przedstawieniu zarzutów może nastąpić tylko w ciągu pięciu dni.

Skoro nie sporządzono postanowienia o przedstawieniu zarzutów, nie można sporządzić aktu oskarżenia, a to skutkuje, że wyrok wydany przez Sąd Okręgowy Warszawa Praga z dnia 09.06.2009 sygn. akt VI Ka 413/09 nie ma swojego umocowania prawnego i jest wyrokiem niezgodnym z art. 7 Konstytucji RP,  nie można wydać wyroku wobec osoby, której nie przedstawiono zarzutów oraz na podstawie aktu oskarżenia, którego wg prawa nie ma, oraz dołączyłem załączniki

Zał. nr 1 pierwsza strona protokołu przesłuchania

Zał. nr 2 trzecia strona aktu oskarżenia

 

Kodeks Postępowania Karnego stanowi

Art.1„Postępowanie karne w sprawach należących do właściwości sądów toczy się według przepisów niniejszego kodeksu” tj. całej ustawy w dosłownym ich rozumieniu a nie art.7 kpk

 

W sprawie o sygn. akt 6 Ds. /07, sygn. akt III K /07, sygn. akt VI Ka /09 wystąpiły uchybienia stanowiące bezwzględne podstawy zaskarżenia wskazane w art. 439 kpk.

W dniu 24.07.2007r około godz. 02:05 doszło do zatrzymania syna   na ul. Modlińskiej w Warszawie, po przewiezieniu do Komendy Policji Warszawa Białołęka funkcjonariusze policji dokonują przeszukania syna na podstawie art.219 § 2 kpk, zgodnie z wykreśleniami w protokole przeszukania dokonanym na podstawie art. 229 kpk oraz § 51   ust.6 zarządzenia nr 1426 KGP na k.10v podczas przeszukania żadnych rzeczy pochodzących z przestępstwa – nie ujawniono, sprawdzony w wydziale informatyki KSP – nie poszukiwany. Został sprawdzony na zawartość alkoholu wynik pozytywny,  syn zostaje zatrzymany w policyjnej izbie zatrzymań i osadzony w KRP Legionowo, jeśli był pod wpływem alkoholu powinien zostać przewieziony na „kolską”. Tylko w tym miejscu, przed przyjęciem dokonano by powtórnego badania i wynik mógłby być inny od wskazanego w protokole.

W dniu 24.07.2007r o godz. 14:31 po 12 godzinach od zatrzymania w KRP VI Warszawa Praga Północ przesłuchano syna na podstawie art. 177 kpk w charakterze świadka. Przed przesłuchaniem funkcjonariusz policji winien zapoznać się z całością sprawy zgodnie z § 48  ust.1 zarządzenia nr 1426 KGP z dnia 23 grudnia 2004 r.

Po przesłuchaniu syna  w charakterze świadka winny mieć zastosowanie przepisy prawa art. 248 § 1 kpk pierwsze zdanie „zatrzymanego należy natychmiast zwolnić, gdy ustanie przyczyna zatrzymania…” taką przyczyną było przesłuchanie w charakterze świadka.

Zatrzymanie i pozbawienie wolności świadka jest określone w przepisach prawa art.285 § 2 i art. 287 kpk w niniejszej sprawie wskazane przepisy nie miały zastosowania.

Zgodnie art. 290 § 1 zdanie drugie  „aresztowanie, o którym mowa w art. 287 § 2, w postępowaniu przygotowawczym stosuje na wniosek prokuratora sąd rejonowy, w którego okręgu prowadzi się postępowanie”.

Przesłuchanie syna w charakterze świadka jest potwierdzeniem, że 12 godzin od zatrzymania nie ma dowodów rzeczowych, i osobowych źródeł dowodowych świadczących o możliwym popełnieniu czynu zagrożonego karą i nie doszło do zatrzymania syna w bezpośrednim pościgu po rzekomym przestępstwie.

Potwierdzeniem braku dowodów są dokumenty w aktach sprawy sygn. akt 6 Ds. /07, sygn. akt III K /07, z datą sporządzenia 24.07.2007r ostatni protokół z czynności procesowej zakończony do godz. 08:20, dokumenty sporządzone niezgodnie z art.148, art. 150, art.151 kpk oraz§ 51, § 52, § 82, § 83, § 96    Zarządzenia nr 1426 KGP z dnia 23 grudnia 2004 r  :

·       dokument w aktach sprawy k.19 pozycja zarejestrowania w rejestrze sporządzonych dokumentów w dzienniku KW 2106, ten sam numer pozycji z zarejestrowania w rejestrze sporządzonych dokumentów dla uwiarygodnienia dokumentów wpisano do notatki urzędowej k.1 sporządzonej przez sierż. Stapf, oraz protokołu przesłuchania św. Brudziński k.34-35.

·       dokumenty nie zarejestrowano zaraz po ich sporządzeniu w rejestrach dokumentów – protokoły przesłuchania świadków k.27-29, k.30-31, k.32-33; protokoły z czynności procesowych k.10-12, k.11, k.14-16, k.15, k21-23, k.22, k.25-26, notatki urzędowe k.6, k.7 

·       dokumenty wykazy dowodów rzeczowych k.49, k.50 sporządzono niezgodnie z       § 187   zarządzenia, dokumenty nie zostały zarejestrowane w rejestrach i noszą numery „0”, oraz dokument bez nazwy k.187 bez podpisu z datą zarejestrowania 2007.11.15, ten dokument bezpośrednio koresponduje z k.49 i k.50. Zgodnie z § 187 ust.1 zarządzenia 1426 Niezwłocznie po uzyskaniu pierwszego dowodu lub przedmiotu, policjant prowadzący postępowanie sporządza w czterech jednobrzmiących egzemplarzach wykaz dowodów rzeczowych/przedmiotów zabezpieczonych w toku postępowania, zwany dalej "wykazem": data sporządzenia dokumentów to 25.07.2007r data przekazania do magazynu depozytowego podważa wiarygodność tej daty, inna data sporządzenia wykazu k.50 zostaje potwierdzona w zeznaniach św. Agnieszki Sułowicz sygn. akt 1 Ds. /08.

15 listopada 2007r dla uwiarygodnienia nowego dowodu zapisu z monitoringu dokonano sfałszowania wykazu dowodów rzeczowych k.49, poprzez zamazanie numerów wykazów dowodów rzeczowych rozpoczynających się od nr Drz 3698 i przypisanie im nowych numerów z przesunięciem o jeden numer Drz 3699, a numer z pozycji 1 wykazu k.49 umieszczono w dokumencie k.187 Drz 3698 oraz dokonano sporządzenia na nowo dokumentu wykaz dowodów rzeczowych k.50 w przeciwnym wypadku byłyby takie same zamazania jak na k.49

 

W dniu 25.07.2007r o godz. 11:30, 33 godziny po zatrzymaniu syna,  w Prokuraturze Rejonowej Warszawa Praga Północ, asesor Prokuratury Rejonowej Wojciech Misiewicz przesłuchał syna w charakterze podejrzanego na podstawie art.308 § 2 kpk.

Po przesłuchaniu syna , asesor Prokuratury Rejonowej Wojciech Misiewicz wystąpił do Sądu Rejonowego Warszawa Praga Północ  z wnioskiem o zastosowanie najsurowszego środka zapobiegawczego jakim jest tymczasowe aresztowanie. Wniosek został sporządzony wbrew przepisom prawa art. 41 ust. 3 Konstytucji RP oraz  art. 249 § 2 kpk

Sąd Rejonowy Warszawa Praga Północ wbrew art. 41 ust. 1 i 3 Konstytucji RP i art.249 § 2 kpk. „w postępowaniu przygotowawczym można stosować środki zapobiegawcze tylko względem osoby, wobec której wydano postanowienie o przedstawieniu zarzutów”, postanowił o zastosowaniu tymczasowego aresztowania w postępowaniu przygotowawczym na okres 3 miesięcy, kolejno przedłużany na łączny czas blisko 23 miesiące.

Zgodnie z art.308 § 3 kpk „W wypadku przewidzianym w § 2, w sprawach, w których prowadzenie śledztwa jest obowiązkowe, najpóźniej w ciągu 5 dni od dnia przesłuchania wydaje się postanowienie o przedstawieniu zarzutów, albo w razie braku warunków do jego sporządzenia, umarza się postępowanie w stosunku do osoby przesłuchanej”.

Zgodnie z treścią art. 308 § 3 i § 5 kpk w dniu 30.07.2007r nastąpiło umorzenie postępowania, jeśli nie wydał go organ prowadzący postępowanie,  umorzenie postępowania następuje z mocy prawa, minął ustawowy termin do przedstawienia zarzutów. 

Po wniesieniu aktu oskarżenia do Sądu Rejonowego Warszawa Praga Północ, Sąd Rejonowy prowadził postępowanie karne mimo przeszkód prawnych do prowadzenia postępowania, a zgodnie z art. 339 § 3 pkt.1 i 2 kpk Sąd winien umorzyć postępowanie, taką przeszkodą prawną był brak postanowienia o przedstawieniu zarzutów i prawomocne zakończenie postępowania.

W dniu 17.03.2008r podczas pierwszej rozprawy głównej w Sądzie Rejonowym Warszawa Praga Północ na podstawie art. 389 § 1 kpk. zostały ujawnione i odczytane następujące wyjaśnienia syna protokół przesłuchania z dnia 25.07.2007r k.50-54 (po przenumerowaniu k.57-61) oraz protokół przesłuchania z dnia 03.12.2007r k.226-230, protokół z rozprawy głównej k.361, wśród tych protokołów nie ma postanowienia o przedstawieniu zarzutów na podstawie art. 308 § 3 kpk, jak również brak jest postanowienia o przedstawieniu zarzutów na podstawie art.313 kpk.

 W dniu 24.11.2008r Sąd Rejonowy postanowił na podstawie art.394 § 1 i § 2 kpk. uznać za ujawnione w całości bez odczytania i zaliczyć w poczet materiału dowodowego następujące dokumenty (…), dokumenty wymienione na k.780-781 sygn. akt III K /07, wśród tych dokumentów nie ma postanowienia o przedstawieniu zarzutów na podstawie art. 308 § 3 kpk, jak również brak jest postanowienia o przedstawieniu zarzutów na podstawie art.313 kpk.

W dniu 28.11.2008r Sąd Rejonowy Warszawa Praga Północ wydał wyrok nieprawomocny 6 lat pozbawienia wolności z możliwością ubiegania się o przedterminowe zwolnienie po 4 latach, pozbawienie praw publicznych na okres 3 lat, tym samym skazując syna na długoletni pobyt w zakładzie karnym, mimo wady prawnej do prowadzenia postępowania tj. nie przedstawienia zarzutów popełnienia przestępstwa i umorzenia postępowania z urzędu art. 308 § 3 i § 5 kpk.

W dniu 09.06.2009r Sąd Okręgowy Warszawa Praga nie dokonał ustawowej kontroli wynikającej z art.433 § 1 kpk w związku z art. 439 kpk wyroku Sądu I instancji i wydał wyrok prawomocny 6 lat pozbawienia wolności, tym samym skazując syna na długoletni pobyt w zakładzie karnym, mimo wady prawnej do prowadzenia postępowania tj. nie przedstawienia zarzutów popełnienia przestępstwa i umorzenia postępowania z urzędu art. 308 § 3 i § 5 kpk.

W dniu 18.11.2009r Sąd Najwyższy nie dokonał ustawowej kontroli wynikającej z art.518 kpk w związku z art. 439 kpk i uznał wniesioną kasacje obrońcy syna mec. Mikołaja Pietrzaka za bezzasadną tym samym skazując syna na długoletni pobyt w zakładzie karnym, mimo wady prawnej do prowadzenia postępowania tj. nie przedstawienia zarzutów popełnienia przestępstwa i umorzenia postępowania z urzędu art. 308 § 3 i § 5 kpk.

 

W sprawie o sygn. akt 6 Ds. /07, sygn. akt III K /07, sygn. akt  VI Ka /09 wystąpiły następujące naruszenia przepisów prawa o takim znaczeniu, że mogło mieć istotny wpływ na treść orzeczenia:

 

art. 308 § 3 kpk nie sporządzono postanowienia o przedstawieniu zarzutów popełnienia przestępstwa, a z tego wynika, że nie popełniono przestępstwa, to z kolei podważa wiarygodność przedstawionych dowodów rzeczowych i osobowych źródeł dowodowych, to w rezultacie podważa  dokonaną ocenę dowodów   przez sądy na podstawie art.7 kpk o czym poniżej:

 

art. 147 § 5 Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, rodzaje urządzeń i środków technicznych służących do utrwalania obrazu lub dźwięku dla celów procesowych oraz sposób przechowywania, odtwarzania i kopiowania zapisów, mając na uwadze konieczność właściwego zabezpieczenia utrwalonego obrazu lub dźwięku przed utratą dowodu, jego zniekształceniem lub nieuprawnionym ujawnieniem.

• protokół oględzin miejsca zdarzenia k.25-26, utrwalenie zdjęć, zabezpieczenie, przechowywanie oraz wykonanie kopii zdjęć do celów procesowych  odbyło się niezgodnie z Rozporządzeniem MS z dnia 2 czerwca 2003r;
• protokół postanowienie o uznaniu za dowód zapis z monitoringu miejskiego k.186, utrwalenie zapisu, zabezpieczenie, przechowywanie oraz wykonanie czterech kopii zdjęć do celów procesowych k.98, k.181-184 przedstawiające dwie różne osoby, odbyło się niezgodnie z Rozporządzeniem MS z dnia 2 czerwca 2003r, a zapisu źródłowego w ogóle nie dołączono do akt sprawy mimo takiego postanowienia i to zostało udowodnione w sądzie przez obronę sygn. akt. III K /07 k.706-707 ;
• dokument bez nazwy nie podpisany przez osobę sporządzającą k.187, wskazana płyta CDR z monitoringu jako rzekomy dowód Drz 3698 i przekazany do celów procesowych wykonany    niezgodnie z Rozporządzeniem MS z dnia 2 czerwca 2003r, dowód zapis z monitoringu zgodnie z postanowieniem k.186 winien zostać przekazany jak dowód płyta w kopercie k.185

 

art. 148 § 1Protokół powinien zawierać:1) oznaczenie czynności, jej czasu i miejsca oraz osób w niej uczestniczących

• wykaz dowodów rzeczowych k.50, sporządzony ze wsteczną datą w bliżej nieokreślonym czasie, w wykazie występują trzy daty: data sporządzenia dokumentu 25.07.2007r, data przy nazwisku funkcjonariusza policji, 11.08.2007r, data przyjęcia do magazynu 22.10.07, zeznania św. Agnieszki Sułowicz sygn. akt 1 Ds. /08 umorzonego postępowania potwierdza fakt sporządzenia dokumentu ze wsteczną datą, tylko nic do dzisiaj z tego nie wynika, jest to przestępstwo poświadczenia nieprawdy i przekroczenia uprawnień, bo ukryto fakt kontaminacji dowodów rzeczowych.
• wykaz dowodu rzeczowego k.49 data sporządzenia dokumentu 25.07.2007r,  data przyjęcia do magazynu 09.08.2007r te dwie daty nawzajem wykluczają się 

art. 148 § 3  „w protokole nie wolno zastępować zapisu treści zeznań lub wyjaśnień odwoływaniem się do innych protokołów”

• protokół przeszukania k.10-12 na k.12 dokonano nieuprawnionego odniesienia się do innego protokołu, w miejscu w którym omawiane są inne sprawy proceduralne i bez zadania pytania została wpisana odpowiedź bez wiedzy syna o zapis „nie odpowiedział skąd miał…” wpis ten jest niezgodny ze wskazanym przepisem prawa;
• protokół przeszukania k10-12 na k.12v pokwitowanie odbioru spisu i opisu jako osobnego protokołu, pokwitowanie to jest niezgodne ze wskazanym przepisem prawa

Dokonane uzupełnienia o wskazane wpisy, które mają potwierdzać ujawnienie dowodu podważają wykreślenia na k.10v o ujawnieniu rzeczy podczas przeszukania, wykreślenia dokonane na podstawie art.229 kpk oraz § 51 ust. 6 zarządzenia nr 1426 KGP.

 

art. 150 § 1 „z wyjątkiem protokołu rozprawy lub posiedzenia protokół podpisują osoby biorące udział w czynności”, § 51 ust. 5 zarządzenia nr 1426 KGP każdą stronę protokołu, niezwłocznie po zakończeniu czynności, podpisują wszystkie osoby biorące w czynności, § 124 (§ 115 przed zmianą rozporządzenia) Rozporządzenia MS z dnia 27 sierpnia 2007 r. „każdą stronę protokołu przesłuchania podpisują wszystkie osoby biorące udział w czynności”

·       spis i opis rzeczy k.11, k.15, k.22 protokoły te nie zostały podpisane zgodnie z tym przepisem prawa, jest podpisany przez jedną osobę, funkcjonariusza policji;

·       protokół oględzin miejsca zdarzenia k.25-26 nie został podpisany zgodnie z tym przepisem prawa, brak podpisu osoby wskazującej miejsce mimo, że wskazała miejsce zdarzenia i ujawniła rzekomo dowód k.779 akta sprawy, dowód  jako ślad nr 1 jest opisane w tym protokole;

·       dokument bez nazwy k.187 nie został w ogóle podpisany przez osobę sporządzającą ten dokument zgodnie z przepisem prawa;

·       protokół przesłuchania syna k.226-230, k.228 nie została podpisana zgodnie z tym przepisem prawa, mimo prawnego obowiązku i zaznaczenia tego w protokole, każda karta to osobny dokument;

·       protokoły  k.10-12, k.11, k.14-16, k.25-26, k.50-54 (57-61), k.40-41(k.73-74), akt oskarżenia  nie zostały podpisane zgodnie z prawem, podpisem wg prawa jest tylko znak graficzny składający się przynajmniej z nazwiska (podpis, parafa http://www.zielona-gora.po.gov.pl/index.php?id=36&ida=3205)

 

art. 151  § 1 „skreślenia oraz poprawki i uzupełnienia poczynione w protokole wymagają omówienia podpisanego przez osoby podpisujące protokół”, oraz zarządzenia nr 1426 KGP § 51 ust.6 W formularzu protokołu z czynności należy zakreślić wolne miejsca w sposób uniemożliwiający ich późniejsze wypełnienie.

ust.7. Niedopuszczalne jest wymazywanie, zamazywanie lub w inny sposób czynienie nieczytelnym pierwotnego zapisu w protokole. Tekst błędny należy przekreślić i zastosować przepis art. 151 § 1 k.p.k.

·       protokół przesłuchania k.2-4 pkt.37 uzupełnienie w tym punkcie nie zostało podpisane zgodnie z tym przepisem prawa, uzupełnienie jest nową myślą i nie dotyczy  omówienia skreśleń, poprawek lub uzupełnień poczynionych w protokole;

·       protokół wykaz dowodów rzeczowych k.49 odręczne dopisanie pozycji nie zostało podpisane zgodnie z przepisem prawa;

·       zamazanie numerów dowodów rzeczowych, skreślenie numerów dowodów rzeczowych przypisanie im nowych innych numerów dowodów rzeczowych nie zostało podpisane zgodnie z tym przepisem prawa, a uczynienie protokołu nieczytelnym zgodnie z § 51 ust. 7 jest niedopuszczalne, zmian dokonano nie wcześniej niż 15.07.2007r tak wynika z dokumentu bez nazwy k.187;

·       protokół przesłuchania k.2-4 pkt.35, pkt.35b, k.3v miejsce „pouczony o uprawnieniach …” nie zostały wykreślone zgodnie z § 51 ust. 5 co umożliwiło uzupełnienie protokołu, to wynika wprost z samych zeznań  z 24.07.2007r k.4v i z dnia 17.03.2008r k.364 dotyczy ubioru sprawcy.

 

art.193 § 2 „w celu wydania opinii można też zwrócić się do instytucji naukowej lub specjalistycznej”

• powołany przez organ procesowy biegły Kryminalistyczny Ośrodek Badawczo Naukowy nie jest instytucją badawczo naukową w rozumieniu ustawy z dnia 25 lipca 1985 r. o jednostkach badawczo-rozwojowych – jest pośrednikiem, właściciel działalności gospodarczej Grażyna Pieniążek prowadzi taką działalność niezgodnie z przepisami ustawy z dnia 19 listopada 1999 r. Prawo działalności gospodarczej.
• prowadzenie takiej działalności jest niezgodnie z prawem potwierdzają wyroki sądowe wyrok NSA z dnia 11 stycznia 2007 r. w sprawie II GSK 268/06;

wyroku NSA z dnia 04.06.2001 II SA 1434/00; tezę tego wyroku podzieliłSN w postanowieniu z dnia 22.04.1996 r. sygn. akt II PRN 30/96 OSNAP z 1997, orzeczenie Sądu, SA w Krakowie, 3 VII 2002, II AKa 3/02 KZS 2002

Wskazane orzeczenianie pozostawią żadnych wątpliwości, że tak wadliwie sporządzone  opinie nie mogą być dowodem wiarygodnym, a sądy naruszyły art.8 § 2 kpk 

 

art. 200 § 2 „opinia powinna zawierać”:

  1)   imię, nazwisko, stopień i tytuł naukowy, specjalność i stanowisko zawodowe biegłego,

  2)   imiona i nazwiska oraz pozostałe dane innych osób, które uczestniczyły w  przeprowadzeniu ekspertyzy, ze wskazaniem czynności dokonanych przez każdą z nich,

  3)   w wypadku opinii instytucji – także pełną nazwę i siedzibę instytucji,

  4)   czas przeprowadzonych badań oraz datę wydania opinii,

  5)   sprawozdanie z przeprowadzonych czynności i spostrzeżeń oraz oparte na nich wnioski,

6)     podpisy wszystkich biegłych, którzy uczestniczyli w wydaniu opinii.

• ekspertyza KOBN 080/07 została sporządzona niezgodnie z tymi przepisami prawa
• ekspertyza KOBN 083/07 została sporządzona niezgodnie z tymi przepisami prawa

Zeznanie eksperta Jakuba Czarnego w Sądzie w dniu 04.08.2008r k.581 dowodzi naruszenia przepisów prawa, art.7 Konstytucji RP jasno stanowi „na podstawie i w granicach prawa” to nie ekspert Jakub Czarny ustala jak będzie przestrzegał przepisy prawa.

 

art. 201  „jeżeli opinia jest niepełna lub niejasna albo gdy zachodzi sprzeczność w samej opinii lub między różnymi opiniami w tej samej sprawie, można wezwać ponownie tych samych biegłych lub powołać innych”

• ekspertyza KOBN 080/07 w pkt.4.1 i 4.2 nie wykonano zleconego postanowieniem badania, wskazane badanie  nie ma nic wspólnego z zadanym pytaniem w postanowieniu, ekspert w Sądzie nie posiadał dokumentacji przy sobie i nie był w stanie wyjaśnić, nawet rozbieżności w datach powołania biegłego, a co dopiero tak szczegółowe pytanie.

 

art. 228. § 1  Przedmioty wydane lub znalezione w czasie przeszukania należy po dokonaniu oględzin, sporządzeniu spisu i opisu zabrać albo oddać na przechowanie osobie godnej zaufania z zaznaczeniem obowiązku przedstawienia na każde żądanie organu prowadzącego postępowanie,  oraz  Zarządzenia nr 1426 KGP z dnia 23 grudnia 2004 r  

§ 180   ust. 4 „ Wszystkie rzeczy zabezpieczone podczas dokonywania czynności nie cierpiących zwłoki przechowuje się w zamkniętej metalowej szafie dyżurnego jednostki Policji, jeżeli nie jest możliwe przekazanie ich prowadzącemu postępowanie, policjantowi komórki techniki kryminalistycznej, biegłemu bądź depozytariuszowi. Dyżurny kończący zmianę przekazuje klucze od szafy policjantowi przejmującemu dyżur i odbiera od niego pokwitowanie przejęcia rzeczy …”.

• spis i opis rzeczy k.11, k.15, k.22 nie dokonano dokładnych oględzin dowodów rzeczowych wyszczególnionych w tych protokołach zgodnie z tym przepisem prawa;
•  spis i opis rzeczy k.11, k.15, k.22, protokół oględzin k.25-26 nie wiadomo komu przekazano te dowody po zabezpieczeniu ich zgodnie ze wskazanymi przepisami prawa, to dowodzi, że nie zabezpieczono dowodów rzeczowych we wskazanych czasach;

 

art. 229 Protokół zatrzymania rzeczy lub przeszukania powinien, oprócz wymagań wymienionych w art. 148, zawierać oznaczenie sprawy, z którą zatrzymanie rzeczy lub przeszukanie ma związek, oraz podanie dokładnej godziny rozpoczęcia i zakończenia czynności, dokładną listę zatrzymanych rzeczy i w miarę potrzeby ich opis, a nadto wskazanie polecenia sądu lub prokuratora. Jeżeli polecenie nie zostało uprzednio wydane, zamieszcza się w protokole wzmiankę o poinformowaniu osoby, u której czynność przeprowadzono, że na jej wniosek otrzyma postanowienie w przedmiocie zatwierdzenia czynności.

• protokół przeszukania k.10-12 wykreślenia na karcie 10v wykluczają ujawnienie dowodu rzeczowego podczas przeszukania oraz podważają wiarygodność uzupełnień poczynionych w tym dokumencie dotyczące dowodu rzeczowego , oraz jednoznacznie podważają wiarygodność protokołu spis i opis rzeczy k.11, oraz zeznań św. Stań k.32-33, k.102-103, oraz w Sądzie w dniu 17.03.2008r oraz innych dokumentów w których wskazywana jest ten dowód;
• protokół zatrzymania rzeczy k.14-16, k.21-23, oraz protokół przeszukania k.10-12 nie zawiera oznaczenia jakiej sprawy dotyczą.

 

W związku ze wskazanymi uchybieniami winny mieć zastosowanie przepisy art. 19 i 20 kpk oraz art.304 kpk na każdym etapie postępowania.

 

Z przedstawionych uchybień wynika, że były podstawy do złożenia nadzwyczajnej kasacji od wyroku Sądu Okręgowego Warszawa Praga, są to rażące naruszenia przepisów prawa przez organy procesowe, to przepisy prawa regulują tok postępowania, to przepisy prawa określają sporządzenie dokumentu, to przepisy prawa określają sposób pozyskania i zabezpieczenia dowodu rzeczowego.

Dokumenty znajdujące się w aktach sprawy sygn. akt. 6 Ds. /07, sygn. akt. III K /07, sygn. akt VI Ka /09 nie odczytane na rozprawie głównej i nie uznane za dowody bez ich odczytania takie jak:

Protokół przesłuchania syna z dnia 24.07.2007r w charakterze świadka 12 godzin po zatrzymaniu i przetrzymywaniu w policyjnej izbie zatrzymań k.40-41 po przenumerowaniu k.73-74 – przesłuchanie to podważa wiarygodność dowodów rzeczowych i osobowych źródeł dowodowych na podstawie, których syn  został skazany,

Postanowienie o tymczasowym aresztowaniu w postępowaniu przygotowawczym z dnia 25.07.2007r k.76 i Postanowienie o odmowie uwzględnienia w wniosku w przedmiocie uchylenia i zmiany środka zapobiegawczego z dnia 05.09.2007r – dokumenty te podważają wiarygodność dowodów rzeczowych i osobowych źródeł dowodowych na podstawie, których został skazany.

Żaden z tych trzech dokumentów sporządzonych na podstawie k.p.k. nie wskazuje na ujawniony dowód podczas przeszukania, na ujawniony dowód podczas oględzin, na zdjęcia z monitoringu wskazane w notatce urzędowej z dnia 24.07.2007r k.7, na próbę ukrycia dowodu  przez syna.  

 

Urzędnik biura Rzecznika Praw Obywatelskich w imieniu Rzecznika Praw Obywatelskich zarzucił synowi i mi osobiście iż „zarzucamy organom ścigania i sądowi wręcz fałszowanie dowodów i dokumentów procesowych”

Tak jak wcześniej wspomniałem na potwierdzenie faktów były przedstawiane kopie dokumentów Panu Rzecznikowi.

Co na ten temat mówi prawo:

Przerobienie , podrobienie, użycie sfałszowanego dokumentu – przestępstwo z art. 270 Kodeksu karnego (fałszerstwo)

§ 1. „Kto, w celu użycia za autentyczny, podrabia lub przerabia dokument lub takiego dokumentu jako autentycznego używa, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.”                                                                    

Fałsz z art. 270 kk to tzw. fałsz materialny. Karze podlega nie tylko ta osoba, która podrabia lub przerabia dokument, ale także osoba, która takiego dokumentu używa jako autentycznego. Przestępstwo to zagrożone jest grzywną, karą ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności       od       3         miesięcy          do       lat       5.
Wyróżnia się dwie formy fałszowania

Podrobienie
Podrobienie to forma fałszowania dokumentów, która polega na sporządzeniu dokumentu „na nowo” i nie pochodzi od tej samej osoby, w imieniu której został sporządzony. Ma na celu sporządzenie nowego dokumentu na wzór i w formie dokumentu autentycznego.

Przerobienie
Przerobienie to forma fałszowania dokumentów, polegająca na zmianie treści dokumentu autentycznego przez osobę nieupoważnioną.

Przy podrobieniu i przerobieniu bez znaczenia jest czy dana treść odpowiada prawdzie, stwierdzonemu w dokumencie stanowi faktycznemu. To może mieć znaczenie przy art. 271 kk., bo tam właśnie jest poświadczenie nieprawdy. Tutaj jest kwestia: podrobiłeś czy przerobiłeś i czy chcesz go użyć jako autentyczny.

 

Poświadczenie nieprawdy – przestępstwo z art. 271 Kodeksu karnego

§ 1. „Funkcjonariusz publiczny lub inna osoba uprawniona do wystawienia dokumentu, która poświadcza w nim nieprawdę co do okoliczności mającej znaczenie prawne, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.

§ 3. Jeżeli sprawca dopuszcza się czynu określonej w § 1 w celu osiągnięcia korzyści majątkowej lub osobistej, podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8.”

Jest to odpowiedzialność za urzędowe poświadczenie nieprawdy. Jest to przestępstwo indywidualne w tym sensie, że popełnić je może tylko albo funkcjonariusz albo osoba uprawniona do wystawienia dokumentu. Uprawniona, tzn. upoważniona – to jest to samo, choć w doktrynie są tu zdanie odrębne.

Natomiast mówi się, że nie chodzi tu o osoby będące zwykłymi uczestnikami obrotu prawnego, musi to być działanie w ramach uprawnień szczególnych. SN stoi na stanowisku, że uprawnienie musi odnosić się do poświadczania jakichś okoliczności mających znaczenie prawne, a nie oświadczania o nich we własnym interesie.

Przedmiotem czynu jest dokument w rozumieniu art. 115 Kodeksu karnego.

Poświadczenie nieprawdy musi się odnosić do okoliczności mającej znaczenie prawne. Dana osoba musi być uprawniona do potwierdzenia tej okoliczności. Okoliczność musi mieć znaczenie prawne.

Poświadczenie nieprawdy nie musi dotyczyć całego dokumentu na tle art. 271 kk. Może to być jego fragment.

Dokonanie przestępstwa następuje z chwilą wydania dokumentu, bo wtedy już się stwarza chociażby abstrakcyjną możliwość zrobienia użytku. Dopóki taki dokument zawierający nieprawdę posiada ten poświadczający to jest to przygotowanie – niekaralne przygotowanie. Poświadczenie nieprawdy może polegać zarówno na potwierdzeniu okoliczności, która w ogóle nie miała miejsca jak i na zatajeniu jakiejś okoliczności, przeinaczeniu.

Poświadczenie nieprawdy nie można utożsamiać ze sfałszowaniem dokumentu. To nie jest to samo. Poświadczenie musi mieścić w uprawnieniach osoby wystawiającej dokument. Przy sfałszowaniu tego nie ma. Poświadczający wystawia dokument we własnym imieniu. On jest oficjalnym, zgodnie z prawdą wystawcą dokumentu. To nie jest sfałszowanie.

Przestępstwo z art. 271 kk może być popełnione tylko umyślnie .

Jeżeli mamy do czynienia z funkcjonariuszem publicznym to przyjmujemy, iż art. 271 § 1 kk to lex specialis wyłączający art. 231 § 1 kk. Nie ma tutaj kumulatywnej kwalifikacji, ale jest wyjątek. Jeżeli ta osoba działała w celu osiągnięcia korzyści wtedy można powołać art. 231 § 2 kk z uwagi na występującą tam surowszą sankcję. Jeżeli sprawca z art. 271 kk następnie używa tego dokumentu to popełnia przestępstwo z art. 273 kk

art. 235 kk  Kto, przez tworzenie fałszywych dowodów lub inne podstępne zabiegi, kieruje przeciwko określonej osobie ściganie o przestępstwo, w tym i przestępstwo skarbowe, wykroczenie, wykroczenie skarbowe lub przewinienie dyscyplinarne albo w toku postępowanie        zabiegi takie    przedsiębierze,                                                                         podlega karze pozbawienia wolności do lat 3. 

A tak wyglądają dokumenty, które urzędnik biura Rzecznika Praw Obywatelskich z upoważnienia Pana Rzecznika zakwestionował:

1. Wykaz dowodów rzeczowychk.49 zał. nr 2we wniosku o kasację, dokonanych zmian w tym protokole nikt nie podpisał zgodnie z przepisami prawa:

a)  dokument ten został przerobiony poprzez zmianę numerów dowodów rzeczowych

b)  uzupełniony w bliżej nie określonym czasie o pozycje 4 i 5 odręcznie dopisane, 

c)  wykaz został uczyniony nieczytelnym poprzez zamazanie numerów dowodów

rzeczowych, oraz pieczątkę asesora Wojciecha Misiewicza, pieczątka ta została nałożona na numer sprawy D-I-4724/07 w celu utrudnienia odczytania numeru sprawy, który jest inny niż na k.50, 

d) sporządzający dokument poświadczył nieprawdę o znaczeniu prawnym w pkt.1

wykazu dowodów rzeczowych wskazał miejsce ujawnienia dowodu rzeczowego protokół przeszukania, w protokole przeszukania k.10v pozycje o ujawnieniu rzeczy podczas przeszukania zostały zakreślone zgodnie z art.229 kpk oraz § 51 ust. 6 zarządzenia nr 1426 KGP, a spis i opis rzeczy nie jest protokołem przeszukania;

e)  wykaz został sporządzony niezgodnie z przepisami prawa§ 187   Zarządzenia nr 1426 KGP

1. Wykaz dowodów rzeczowychk.50 zał. nr 3 we wniosku o kasację

a) dokument ten sporządzono ze wsteczną datą to wynika wprost z zeznań świadka sierż.

szt. A. Sułowicz w sprawie 1 Ds. /08 czym ukryto zagrożenie kontaminacją, w dokumencie są trzy daty: data sporządzenia dokumentu 25.07.2007r, data przy podpisie sporządzającego dokument 11.08.2007r, data przyjęcia do magazynu 22.10.07 ; 

b)     w pkt.6 wykazu, sporządzający poświadczył nieprawdę, że ślady opisane w tym punkcie ujawniono w protokole k.18 , w protokole jest inny opis zabezpieczonego dowodu, również inny opis dowodu jest w postanowieniu o powołaniu biegłego i przekazany postanowieniem do ekspertyzy, ale w pkt.6 jest taki sam opis, jakiego dokonał ekspert w opinii KOBN 080/07;

c)     w pkt.7 wykazu, sporządzający poświadczył nieprawdę, że ślady opisane w tym punkcie ujawniono w protokole k.20, w protokole jest inny opis zabezpieczonego dowodu, również inny opis dowodu jest w postanowieniu o powołaniu biegłego i przekazany postanowieniem do ekspertyzy, ale w pkt.7 jest  taki sam opis, jakiego dokonał ekspert w opinii KOBN 083/07;

d)     wykaz nie został sporządzony zgodnie z przepisami prawa§ 187   Zarządzenia nr 1426 KGP

1. Dokument bez nazwyk.187zał. nr 5 we wniosku o kasację

a)  został sporządzony na wzór prawdziwego dokumentu bez podpisu sporządzającego

dokument, dokument bez daty sporządzenia; 

b)     rzekomą pozycją zarejestrowania jest data 2007-11-15;

c)     dokument ten poświadcza nieprawdę o znaczeniu prawnym, co do dowodu rzeczowego Drz 3698/07 płyta CDR z monitoringu, ten numer dowodu rzeczowego był przypisany innemu dowodowi w poz. 1 w wykazie dowodów rzeczowych k.49 przed zamazaniem numerów dowodów rzeczowych i uczynieniu zapisu nieczytelnym, z powyższego wynika, że 15 listopada 2007r zamazano i uczyniono nieczytelnym wykaz dowodów rzeczowych na k.49, oraz, że tego dnia powstała kolejna wersja wykazu dowodów rzeczowych k.50 w przeciwnym wypadku numery dowodów rzeczowych również byłyby zamazane i zmieniona numeracja, a tak nie jest;

d)     dokument został sporządzony niezgodnie z przepisami prawa art. 148 kpk, art.150§ 1 kpk, Rozporządzeniem MS z dnia 02 czerwca 2003r

1. Protokół przeszukania syna k.10-12zał. nr 8 i 8a we wniosku o kasację,

a)  obecny numer karty k12został przerobiony z numeru karty k.11, w polskiej pisowni cyfra 1 (jedynka) znacząco różni się od 2 (dwójki) tej różnicy nie ma między jedynką a dwójką na obecnej k.12,

b)  protokół zatrzymania został uzupełniony w bliżej nie określonym czasie, o zapisy dotyczące miejsca przeprowadzenia czynności (czynność przeszukania odbyła się w KP Białołęka zgodnie z zapisami w notatce urzędowej k.6 oraz w zeznaniach śwd. Stań k.32-33),

e)     o zapisy świadczące o sporządzeniu w tym samym czasie spisu i opisu rzeczy k.11,

f)       o zapis na obecnej k.12 w części dotyczącej zastrzeżeń co do przeszukania, informacji o dowodzie zapis ten jest niezgodny z art.148§ 3 k.p.k.

g)     w protokole podpisy zastąpiono parafami, różniącymi się między sobą od tej samej osoby, a parafa osoby uczestniczącej w przeszukaniu sierż. szt. Paweł Balicki została złożona w innym czasie świadczy o tym postawiony tak zwany „ptaszek” parafy tego funkcjonariusza policji złożone na trzech różnych dokumentach podważają autentyczność paraf;

1. Zdjęciak.98 k.181-184 zał. nr 7 i 7a,

a)  zdjęcia na k.98 są to kopie zdjęć z k.181-184,umiejscowienie   k.98ma świadczyć, że zdjęcia te zostały ujawnione w sierpniu 2007r,

b)  poświadczają nie prawdę o znaczeniu prawnym przedstawiają dwie różne osoby w różnym przedziale czasowym, mające poświadczać, że jest to jedna i ta sama osoba. Czynności ujawnienia zapisu, zabezpieczenia, przechowywania i wykonania zdjęć zostały przeprowadzone niezgodnie z Rozporządzeniem MSz dnia 2 czerwca 2003 r

e)     zapisu źródłowego zgodnie z przepisami prawa Rozporządzenie MSz dnia 2 czerwca 2003 r nie dołączono do akt sprawy mimo takiego postanowienia z dnia 15.11.2007r k.186 sporządzonego przez asesora Prokuratury Rejonowej Wojciecha Misiewicza, zapis ten miał znajdować się w kopercie k.185, a oskarżyciel przekazał płytę CDR z monitoringu k187 jako dowód Drz 3698/07 z czterema zdjęciami.

1. Ekspertyzy KOBN 080/07 i KOBN 083/07 – powołano biegłego niezgodnie z przepisami prawa art. 193§ 2 i art.194 k.p.k. powołano pośrednika prowadzącego działalność gospodarczą, który podzleca wykonanie ekspertyz:  wyrok NSA z dnia 04.06.2001  II SA 1434/00 dotyczący biegłych;   postanowieniu SN z dnia 22.04.1996 r. sygn. akt II PRN 30/96, OSNAP z 1997; orzeczenie NSA z dnia 20.08.1998 r. – sygn. akt II SA 992/98

„zgodnie z obowiązującym prawem i jednolitą linią orzecznictwa, biegły sądowy może używać tego tytułu tylko wówczas, gdy sporządza opinie dla określonego w przepisach kręgu podmiotów. Używanie tytułu biegłego sądowego w innych działaniach jest bezprawne i dyskredytuje daną osobę w stopniu pozwalającym uznać, iż nie daje rękojmi należytego wykonywania obowiązków biegłego (wymóg § 12 ust. 1 pkt.4 rozporządzenia).

Nadmienić należy, że biegły sądowy przed objęciem funkcji – zgodnie z § 4 rozporządzenia – składa ślubowanie zobowiązujące go do przestrzegania prawa”

Ekspert Jakub Czarny w Sądzie w dniu 04.08.2008r k.581 zeznał „badania te wykonywałem samodzielnie w ramach zlecenia jako podwykonawca KOBN”. KOBN nie jest organem procesowym, a co za tym idzie nie jest podmiotem uprawnionym do powoływania biegłego.

a)  Kryminalistyczny Ośrodek Badawczo Naukowy prowadzi swoją działalność niezgodnie z Ustawą o działalności gospodarczej Dz. U. Nr 101, poz. 1178 – wyrok NSA z dnia 11 stycznia 2007 r. w sprawie II GSK 268/06 „Dodatki, które mogą zostać dołączone do imienia i nazwiska, mają służyć lepszej identyfikacji przedsiębiorcy posługującego się firmą. Wbrew literalnemu brzmieniu przepisu art. 43(4) k.c. nie mogą być to dodatki obrane całkowicie swobodnie. Nie jest dopuszczalne posługiwanie się dodatkami, które mogą wprowadzić w błąd”;

b)  Kryminalistyczny Ośrodek Badawczo Naukowy prowadzi swoją działalność niezgodnie z Ustawąz dnia 25 lipca 1985 r. o jednostkach badawczo-rozwojowych (wyrok NSA z dnia 11 stycznia 2007 r. w sprawie II GSK 268/06);

c)  Kryminalistyczny Ośrodek Badawczo Naukowy prowadzi swoją działalność niezgodnie z Ustawą z dnia 27 lipca 2003r o diagnostyce laboratoryjnej, rzekome laboratorium nie jest wpisane na listęewidencji laboratoriów Krajowej Izby Diagnostów Laboratoryjnych;

1. Ekspert genetyki sądowej Jakub Czarny wykonał ekspertyzy oraz sporządził je na piśmie niezgodnie z obowiązującym prawem i jednolitą linią orzecznictwa, tym samym poświadczył nieprawdę że,

a)  KOBN jest instytucją badawczo naukową w rozumieniu obowiązującego prawa;

b)  KOBN posiada sprzęt opisany w ekspertyzach; 

c)  pracownicy KOBN uczestniczą dwa razy w roku w amerykańskim programie atestacji co ma sugerować o wysokich kwalifikacjach pracowników;

d)  ekspert genetyki sądowej Jakub Czarny ma podwójne standardy wykonywania badań jeden standard wykonując obowiązki w Instytucie Genetyki Sądowej w Bydgoszczy strona internetowa instytutu (http://www.igs.org.pl/) gdzie wraz z Jolantą Powierska-Czarny (kierownik instytutu) prezentują instytut„działamy zgodnie z najwyższą europejską normą jakości EN/PN 17025”, a inne prowadząc działalność gospodarczą pod nazwą Instytut Genetyki Sądowej, Kruszyn Krajeński zeznania w Sądzie z dnia 04.08.2008r k.581-583, zeznanie to podważają całkowicie wiarygodność eksperta genetyki sądowej Jakuba Czarnego. Porównanie tych standardów jest podstawą do wzruszenia każdego prawomocnego wyroku, dotyczy procedur zabezpieczenia, transportu i samych badań gdzie ekspert kwestionuje przepisy prawa zeznając, iż „badania wykonywałem samodzielnie w ramach zlecenia jako podwykonawca KOBN”, „nie jestem pracownikiem tego biura w Nowym Dworze Mazowieckim”, „materiał do badań został do mnie przysłany ale nie pamiętam w jaki sposób, czy przez kuriera czy przez pocztę” „nie ma ustawowych wymogów, aby były dostarczone bezpośrednio do miejsca przeprowadzenia badań”, „nie uważam za zasadne wskazywanie godzin wykonania poszczególnych badań i dlatego nie ma ich wskazanych w opinii”

1. Opinie KOBN 080/07 i KOBN 083/07 zostały sporządzone na piśmie niezgodnie z art. 200 § 2 pkt.1-6 oraz nie przeprowadzono wszystkich zleconych badań art. 201 kpk, a nadzorujący śledztwonie wykonał żadnej czynności zmierzającej do usunięcia braków zgodnie zRozporządzeniem MS z dnia 27 sierpnia 2007r. Regulamin wewnętrznego urzędowania powszechnych jednostek organizacyjnych prokuratury Dz. U. z dnia 18 września 2007 r. § 134

a)  nie przeprowadzono zleconego badania rzymska I, pkt.3, podpunkt „b” zał. nr 12 we wniosku o kasację;

b)  ekspert wskazał inną datę powołania biegłego (04.09.2007r) niż ta, która jest na dokumentach przekazanych obronie (31.08.2007r) sprzeczność ta nie została wyjaśniona zgodnie z art. 2§ 2 kpk przez Sąd mimo posiadanej wiedzy o rozbieżnościach, w postanowieniu o odmowie uchylenia tymczasowego aresztowania z dnia 05.09.2007r po wniosku syna Urząd Prokuratorski w swoim uzasadnieniu wskazuje, że prowadzący śledztwo posiada głównie osobowe źródło dowodowe, Urząd Prokuratorski nie wskazuje, że prowadzący śledztwo jest w posiadaniu dowodów zał. nr 2 w piśmie data wpływu 22.07.2008r

c)  w postanowieniu o powołaniu biegłego z dnia 31.08.2007r rzymska II został wymieniony materiał do badań, materiał ten, nie jest tym samym materiałem co opisany przez eksperta KOBN 080/07 pkt.4.1, 4.2 oraz KOBN 083/07 pkt.1.1, 1.2, 1.3   

d)  zgodnie z przepisami prawa ekspert otrzymał w piśmie przewodnim sposób opakowania dowodów rzeczowych, oraz oznaczenie użytych przy lakowaniu  pieczęci, opinia KOBN 080/07 pkt.1, pkt.2, pkt.3, pkt.5 koperty nie były zabezpieczone pieczęciami jak również nie wiadomo jakiej sprawy dotyczą, opinie KOBN 080/07 pkt.4, KOBN 083/07 pkt.1 oznaczenie pieczęci o numerze „048” pieczęć ta nie należy do instytucji, z której materiał został wysłany oraz błędnie opisano D-I-4274/07 winno być D-I-4724/07, materiałem porównawczym do wskazanych opinii jest opinia kryminalistyczna k.123-124 w aktach sprawy   

1. Dokumenty włączone do akt sprawy sygn. akt 6 Ds. 0/07, sygn. akt III K /07, sygn. akt VI Ka /09 są sporządzone niezgodnie z przepisami prawa

a)  dokument z dnia 24.07.2007r k.19, notatka urzędowa z dnia 24.07.2007r k.1, protokół przesłuchania śwd. Brudziński k.34-35, posiadają ten sam numer pozycji zarejestrowania w rejestrze sporządzonych dokumentów pod pozycją KW 2106/07 to dowodzi, że dwa dokumenty k.1 i k.34-35 zostały sporządzone w innym czasie niż wskazuje czas sporządzenia,

b)  dokumenty włączone do akt sprawy jako dowody poza nielicznymi wyjątkami nie zostały zarejestrowane w rejestrach, oraz nie wiadomo jakiej sprawy dotyczą, a to dyskwalifikuje każdy taki dokument jako dokument wiarygodny wskażę te najważniejsze z datą sporządzenia pierwszego dnia postępowania:

–        protokoły przesłuchania świadków z dnia 24.07.2007r  k.27-29, k.30-31, k.32-33, również protokół przesłuchania syna k.40-41 po przenumerowaniu k.73-74 protokół nie ujawniony w Sądzie.

–        protokoły z czynności procesowych z dnia 24.07.2007r k.10-12, k.11, k.14-16, k.15, k.21-23, k.22, k.25-26,

–        notatki urzędowe z dnia 24.07.2007r k.6, k.7

Przedstawione uchybienia podważają wyrażone w uzasadnieniu stwierdzenie urzędnika biura Rzecznika Praw Obywatelskich ozarzucaniu organom ścigania i sądowi wręcz fałszowanie dowodów i dokumentów procesowych, takie dowody i dokumenty znajdują się w aktach sprawy sygn. akt 6 Ds. /07, sygn. akt III K/07,sygn. akt VI Ka /09 a kopie szeregu dokumentów zostały przekazane Panu Rzecznikowi.

W niniejszej sprawie mają zastosowanie przepisy kodeksu karnego art. 231 i przepisy rozdziału XXX „przestępstwa przeciwko wymiarowi sprawiedliwości”

 

Przed przystąpieniem do wykonywania obowiązków Pan Rzecznik złożył ślubowanie

"Ślubuję uroczyście, że przy wykonywaniu powierzonych mi obowiązków Rzecznika Praw Obywatelskich dochowam wierności Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, będę strzec wolności i praw człowieka i obywatela, kierując się przepisami prawa oraz zasadami współżycia         społecznego    i          sprawiedliwości.
Ślubuję, że powierzone mi obowiązki wypełniać będę bezstronnie, z najwyższą sumiennością i starannością, że będę strzec godności powierzonego mi stanowiska oraz dochowam tajemnicy państwowej i służbowej."

Ślubowanie może być złożone z dodaniem zdania "Tak mi dopomóż Bóg."

 

Zgodnie z art. 8 ustawy „Rzecznik podejmuje czynności przewidziane w ustawie, jeżeli poweźmie wiadomość wskazującą na naruszenie wolności i praw człowieka i obywatela”

Zgodnie z art. 9 ustawy „Podjęcie czynności przez Rzecznika następuje: 1) na wniosek obywateli lub ich organizacji”

Takie wnioski  do Pana Rzecznika wielokrotnie składał nasz syn i ja jako rodzic. Z datą wpływu 10.08.2008r złożył wniosek o rozważenie możliwości złożenia nadzwyczajnej kasacji od wyroku, do wniosku dołączył szereg kopii dokumentów, które nie pozostawiają żadnych wątpliwości, że doszło do naruszenia prawa, że doszło do naruszenia wolności i praw człowieka i obywatela. Ostatni taki wniosek złożyłem ja jako rodzic, data wpływu do biura 28.01.2010r wskazałem, że doszło do naruszenia praw i wolności, że doszło do pozbawienia wolności wbrew przepisom prawa art. 249§ 2 kpk a po prawomocnym umorzeniu postępowania z urzędu art.308§ 3 kpk z powodu nie możności sporządzenia postanowienia o przedstawieniu zarzutów popełnienia przestępstwa, w dalszym ciągu utrzymywano tymczasowe aresztowanie przez blisko 23 miesiące i skazano na 6 lat pozbawienia wolności.

Czy wskazane naruszenie prawa mieści się w ramach art. 208 Konstytucji RP? Na pewno tak! 

Czy wskazane naruszenie prawa mieści się w ramach art. 8 Ustawy o Rzeczniku Praw Obywatelskich? Na pewno tak!

 

Z datą wpływu 10.08.2008r do biura Pana Rzecznika wraz z wnioskiem o kasację syn przekazał kopie dokumentów z akt sprawy, z datą wpływu 28.01.2010 do biura Pana Rzecznika złożyłem pismo informujące, iż sprawa karna była prowadzona mimo ustawowego umorzenia postępowania z powodu nie sporządzenia postanowienia o przedstawieniu zarzutów.  W związku z tym nasuwa się pytanie, czy na podstawie art.13 Ustawy o Rzeczniku Praw Obywatelskich, urzędnik biura Rzecznika Praw Obywatelskich w imieniu Pana Rzecznika wystąpił do:

    1.  Prokuratury Rejonowej Warszawa Praga Północ o wyjaśnienie:

    a)  czy podjęto w prokuraturze śledztwo dotyczące sfałszowania wykazu dowodów

 rzeczowych k.49, sporządzenia wykazu dowodów rzeczowych k.50 ze wsteczną datą,  sporządzenia dokumentu bez nazwy k.187 bez podpisu, w którym bezprawnie 15.11.2007r po czterech miesiącach śledztwa wpisano numer dowodu rzeczowego Drz 3698, w dniu 15 lub 19 listopada 2007r (nieczytelny dzień) asesor Prokuratury Rejonowej zapoznał się z tymi wykazami i powziął takową wiedzę o ich sfałszowaniu;

 b)   dlaczego organ procesowy stojący na straży przestrzegania prawa, sam naruszył prawo poprzez powołanie pseudo instytucji badawczo naukowej do wykonania ekspertyzy art. 7 Konstytucji RP stanowi „organy władzy publicznej działają na podstawie prawa i w granicach prawa”;

 c)   w dniu 28.01.2010r data wpływu pisma do biura, złożyłem pismo do Pana Rzecznika, w piśmie wskazałem na bezprawny wniosek o tymczasowe aresztowanie w dniu 25.07.2007r,  następnie na prowadzone postępowanie sądowe mimo umorzenia postępowania i skazania mimo prawomocnego umorzenia postępowania na 6 lat pozbawienia wolności, czy urzędnik biura Pana Rzecznika wystąpił o wyjaśnienie tego faktu do stosownych instytucji;

 d)    czy urzędnik biura Pana Rzecznika wystąpił do Prokuratury Rejonowej o wyjaśnienie dlaczego zgodnie z przepisami prawa organy procesowe nie zabezpieczyły wszystkich dowodów, o których mowa jest we wniosku syna o kasację;

2.    Komendanta Stołecznej Policji o wyjaśnienie dlaczego:

a)   funkcjonariusze Policji KRP VI Warszawa Praga Północ, KP Warszawa Białołęka nie przestrzegają przepisów prawa  określonych w Konstytucji RP, Ustawach , Rozporządzeniach, Zarządzeniach wymienionych we wniosku syna o kasację, a działania te noszą znamiona przestępstwa, niedopełnienia obowiązków służbowych, przekroczenia uprawnień, fałszowania dokumentów i dowodów;

b)    o pozbawieniu wolności wbrew Konstytucji RP i Ustawie po przesłuchaniu syna w charakterze świadka w dniu 24.07.2007r godz. 14:31 po 12 godzinach od zatrzymania, i na czyje polecenie nie zastosowano się do przepisu art. 248 § 1 kpk przesłuchanie w charakterze świadka powoduje ustanie  przyczyny do dalszego przetrzymywania syna w policyjnej izbie zatrzymań, od kiedy świadek może być  pozbawiany wolności.

1. Do stosownych organów Konstytucyjnych dlaczego organy procesowe powołują do wykonywania ekspertyz pośredników, mimo jednoznacznego prawa i jednolitego orzecznictwa sądowego. Na oficjalnej stronie internetowej Prokuratury Krajowej można      znaleźć            o         opiniach          irrelewantnychhttp://www.pk.gov.pl/upload_doc/000000209.doc 

To że nikt do tej pory nie dostrzegł tego faktu nie zwalnia organy procesowe do działania zgodnie z art.7 Konstytucji RP. Przepisy prawa nie podlegają swobodnej ocenie. Orzekanie o zgodności przepisów prawa z Konstytucją jest zarezerwowane dla Trybunału Konstytucyjnego.  

 

Podsumowując mimo kierowanych pism do Pana Rzecznika, Pan Rzecznik nie staną w obronie młodego człowieka, którego bezprawnie pozbawiono wolności.

Pan Rzecznik ustami swojego urzędnika stanął na straży art. 7 kodeksu postępowania karnego.

Pan Rzecznik ustami swojego urzędnika zakwestionował prawo do obrony wyrażone w art.42 Konstytucji RP. 

Pan Rzecznik ustami swojego urzędnika zakwestionował art. 7 Konstytucji RP „organy władzy publicznej działają na podstawie i w granicach prawa.”

Co musi się wydarzyć w Polsce by organy władzy publicznej nie kwestionowały prawa, prawo czyta się wprost, nie ma „ale” lub „może”.

Syn jest pozbawiony wolności już 32 miesiące, z dokumentów odczytanych na rozprawach głównych i z dokumentów uznanych za dowody bez ich odczytania, nie ma postanowienia o przedstawieniu zarzutów. Za ten stan rzeczy odpowiadają konkretne osoby. Mimo posiadanej wiedzy przez Prokuratora Generalnego od dnia 26.01.2010r, Pana Rzecznika od dnia 28.01.2010r., Prokuraturę Apelacyjną w Warszawie od dnia 05.02.2010r w sprawie bezprawnego pozbawienia wolności młodego człowieka nic się nie zmieniło, urzędnicy mają czas, syn tego czasu nie ma.

To pismo kieruje jednocześnie na ręce Marszałka Sejmu Pana Bronisława Komorowskiego, na ręce Marszałka Senatu Pana Bogdana Borusewicza. Pan Rzecznik Praw Obywatelskich corocznie informuje Sejm i Senat o swojej działalności oraz o stanie przestrzegania wolności i praw człowieka i obywatela. To co przedstawiłem jest zaprzeczeniem przestrzegania wolności i praw człowieka i obywatela w Polsce.

To pismo kieruje również do Przewodniczącego Sejmowej Komisji Sprawiedliwości i Praw Człowieka Pana Ryszarda Kalisza