pisma do organów władzy publicznej – zawiadomienie

temat rozpoczynam od ostatniego zawiadomienia Prokuratora Generalnego

 

Wskazane dotychczas kopie dokumentów w szczególności, sfałszowane postanowienie o przedstawieniu zarzutów, fałszerstwa dokonano po wydaniu wyroku w pierwszej instancji, dla bytu bezprawnego pozbawienia wolności  nie ma żadnego znaczenia czy to było zaraz po wydaniu wyroku czy w późniejszym okresie, taka wiedza będzie miała znaczenie na etapie śledztwa i konsekwencji karno prawnych wobec funkcjonariuszy publicznych.

Brak reakcji organów państwa na bezprawne pozbawienie wolności i dalsze jego trwanie,

Brak reakcji na fałszowanie dokumentów, poświadczanie nieprawdy, ale również posługiwanie się fałszywymi dokumentami,  tworzenie fałszywych dowodów, przekraczanie uprawnień i niedopełnienie obowiązków,

Brak reakcji Prokuratora generalnego na mój wniosek o wznowienie umorzonego postępowania, przyczyniły się do:

złożenia do zawiadomienia  Prokuratora Generalnego o popełnionym przestępstwie, jednocześnie przesłałem wskazane zawiadomienie do posłów zasiadających w sejmowych komisjach adekwatnych do wymienionych osób w zawiadomieniu, ministra sprawiedliwości, przewodniczącego krajowej rady prokuratury prosząc o nadzór nad postępowaniami. Dlaczego takie osoby a nie inne z Sejmu, wcześniejsze pisma pozostawały przeważnie bez odpowiedzi.

W kolejnym poście  przedstawię co obecnie się z tym zawiadomieniem dzieje!

Jednocześnie podtrzymuję oświadczenie, które jest na początku pisma z dnia 08.07.2012

 

 

Warszawa dnia 08.07.2012r

Egz. nr…..

 

 

Pan Poseł Robert Biedroń

Z-ca Przewodniczącego

Sejmowa Komisja Sprawiedliwości

i Praw Człowieka

 

Pani Poseł Anna Grodzka

Sejmowa Komisja Sprawiedliwości

i Praw Człowieka

 

Pan Poseł Roman Kotliński

Sejmowa Komisja Administracji

i Sprawa Wewnętrznych 

 

Pan Poseł Armand Ryfiński

Poseł na Sejm oraz

Członek Krajowej Rady Prokuratury

 

Pan Edward Zalewski

Przewodniczący Krajowej Rady Prokuratury
ul. Barska 28/30
02-315 Warszawa

 

Pan Jarosław Gowin

Minister Sprawiedliwości

Al. Ujazdowskie 11

00-950 Warszawa

 

 

 

Na wstępie sygnalizuję i oświadczam, że nie posiadam broni palnej, z której mógłbym się zastrzelić, nie mam myśli samobójczych, natomiast z wiedzy jaką posiadam, również tej z sms, które otrzymałem, moje życie jest realnie zagrożone, ale również życie mojego syna, pozbawionego bezprawnie wolności. Potwierdzają to obecne zdarzenia, które wskazują, że te same osoby są żywotnio zainteresowane bym odstąpił od złożenia kolejnego wniosku i nie omieszkają od zrealizowania wcześniejszych swoich gróźb.

Jeśli mój syn ewentualnie powiesi się w zakładzie karnym, co jest takim standardem jeśli ktoś jest nie wygodny, jeśli mnie śmiertelnie potrąci np samochód na przejściu dla pieszych, to już teraz dla bezpieczeństwa, dla mojego bezpieczeństwa wskazuję osobę z numeru telefonu wskazanego w zawiadomieniu, że jest odpowiedzialna za ewentualne takie zdarzenia, a sam zapis z telefonu będzie do dyspozycji organów prowadzących postępowanie przez osobę upoważnioną przeze mnie, ale dla bezpieczeństwa tej osoby nie ujawnię danych personalnych. Przypadkowe i nie wyjaśnione samobójstwa dają takie uzasadnione podstawy.

W załączeniu przedstawiam wniosek skierowany do Prokuratora Generalnego Pana Andrzeja Seremet, proszę o nadzór nad postępowaniami wobec osób wymienionych we wniosku. Zgodnie z Konstytucją z dnia 6 kwietnia 1997r. Konstytucja chroni prawnie wolność człowieka art. 31 ust.1 Konstytucji, a jej poszanowanie i ochrona jest obowiązkiem władz publicznych art. 30 Konstytucji.

Ponadto

Wnoszę o wycofanie z obiegu prawnego druków procesowych sygnowanych jako „MS”, które nie odpowiadają wymogom określonym w Konstytucji i ustawach najjaskrawszym tego przykładem są druki MS 17, MS 18, MS 19, MS 17a, MS 18a, MS 19a.

Druki te po ich wypełnieniu można bez wiedzy osoby prawnie zainteresowanej uzupełnić w dowolny sposób tak jak uczyniono to w protokole przeszukania osoby jej odzieży i podręcznych przedmiotów z dnia 24 lipca 2007r. zał. nr 16, dla celów poglądowych przygotowałem czyste wzory i zaznaczyłem miejsca umożliwiające fałszowanie tych protokołów.

Wykreślenia na k. 10verte w aktach sprawy w tej konkretnej sprawie, protokół przesłuchania świadka zał. nr 1 do zawiadomienia, postanowienie o środku zapobiegawczym zał. nr 5 do zawiadomienia, postanowienie o odmowie uchylenia tymczasowego aresztowania zał. nr 8 do zawiadomienia nie pozostawiają żadnych wątpliwości do 5 września 2007r nie było dowodu, który został opisany w spisie i opisie rzeczy i umieszczony jako załącznik do protokołu przeszukania oraz odniesienie się do wskazanego dowodu i protokołu spis i opis rzeczy w protokole przeszukania na obecnej k.12 w aktach sprawy zał. nr 16, art. 229 k.p.k. nie pozostawia żadnych wątpliwości to protokół przeszukania ma zawierać listę zatrzymanych rzeczy.

Można zadać tylko jedno pytanie ile tysięcy osób w Polsce od 1998r jest skazanych przez sądy na podstawie takiego fałszerstwa jak w tej sprawie, ile osób tak jak mój syn zostało pozbawionych wolności.

Nie ma większej zbrodni urzędniczej jak:

• pozbawienie wolności niewinnej osoby,
• jak fałszowanie dokumentów w celu dokonania takiego pozbawienia wolności,
• pomawianie i oskarżanie przez urzędników, mojego Syna i mnie o bezpodstawne oskarżanie funkcjonariuszy policji, prokuratorów, sędziów  w sprawie z mojego zawiadomienia, w pismach procesowych kierowanych do sądów powszechnych, kierowanych do RPO, Ministra Sprawiedliwości i Prokuratora Generalnego, Prokuratora Generalnego, Posłów poprzedniej kadencji, Marszałka Sejmu, Sejmowej Komisji Sprawiedliwości i Praw Człowieka itp,
• prowadzenie techniki operacyjnej w celu zastraszania niewinnie skazanej osoby  i jej rodziny,
• wreszcie nie ma większej zbrodni urzędniczej jak ukrywanie faktów i dowodów, o których mowa powyżej, można to również traktować jako zmowę urzędniczą.

Od pięciu lat syn jest pozbawiony wolności, jest pozbawiony człowieczeństwa, w aktach sprawy 6 Ds. /07 jest „tsunami” fałszerstw dokumentów, a ze świecą można szukać wiarygodnego dokumentu procesowego.

Panie Ministrze Sprawiedliwości jaką Pan prowadzi kontrolę wykonywania własnego Rozporządzenia w sprawie biegłych sądowych z dnia 24 stycznia 2005 r. (Dz. U. z dnia 26 stycznia 2005 r.) jeśli prezesi sądów okręgowych wpisują na listy biegłych sądowych osoby, które nie posiadają specjalistycznego wykształcenia, jak np właściciel działalności gospodarczej o nazwie Kryminalistyczny Ośrodek Badawczo Naukowy Grażyna Pieniążek, Polskie prawo na to nie zezwala, jak to możliwe, że Jakub Czarny ekspert Instytutu Genetyki Sądowej w Bydgoszczy prowadzi swoją prywatną działalność o nazwie Instytutu Genetyki Sądowej adres Kruszyn Krajeński ul. Patrolowa i robi konkurencję macierzystej swojej instytucji co jest niedopuszczalne prawem. Jak to możliwe, że dwóch pośredników ciągnie kasę z budżetu państwa albo z kieszeni osób, które nie mają zielonego pojęcia o tym, że w wykonaniu ekspertyz brało udział dwóch pośredników  i na podstawie takich lewych ekspertyz zostali skazani. Wiarygodność tych ekspertyz jest mi znana jeśli po wydaniu takich ekspertyz nadzorujący śledztwo musi posiłkować się kolejnymi fałszerstwami dokumentów procesowych. Wniosek mojego syna  data wpływu do prokuratury 14.11.2007r. zał. nr 1o uchylenie środka zapobiegawczego w postaci tymczasowego aresztowania skutkował sporządzeniem kolejnych fałszywych dokumentów procesowych k.185 (15.11.2007r dowodu nie przekazano do sądu, brak takiego dowodu wykazie dowodów rzeczowych), k.186 (15.11.2007r zał. nr 15 w zawiadomieniu), k.187 (15.11.2007r. zał. nr 14 w zawiadomieniu) k.181-184, k.98 (przedstawiają cztery zdjęcia dwóch różnych osób sugerując, że jest to jedna i ta sama osoba), oraz k.228 i k.229 (03.12.2007r) w aktach sprawy, ostatnie karty jest to protokół z kolejnego przesłuchania syna  tym razem z innego art. § 1 k.k., przesłuchanie spisane na stronach wydrukowanych z komputera a nie na oryginalnym formularzu, k.228 nie podpisana przez żadną ze stron pomimo ustawowego obowiązku, oraz obowiązku wynikającego z rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości, a na k.229 nadpisano jeden wers by uwiarygodnić całość dokumentu. Postanowienie wraz z uzasadnieniem o odmowie uchylenia środka zapobiegawczego oraz wskazane dokumenty dowodzą, że nastąpiła panika asesora prokuratury i dokonał kolejnych fałszerstw zał. nr 2. 

Raport na temat polskich sędziów i prokuratorów mówi sam za siebie zał. nr 3.

Oczekuję podjęcia Konstytucyjnych czynności do niezwłocznego uwolnienia bezprawnie pozbawionego wolności mojego syna.

Do tej pory Prokurator Generalny odmawiał wniesienia wniosku o wznowienie z urzędu postępowania, jak również nie wznowił umorzonego śledztwa 1 Ds. /08, nie wszczął śledztwa z mojego zawiadomienia na okoliczność wysłania do mnie sms o którym mowa w zawiadomieniu.

Prezes Sądu Apelacyjnego w Warszawie po moich sygnalizacyjnych pismach od 2 lat nie wznawia z urzędu postępowania sądowego.

Rzecznik Praw Obywatelskich odmawia zajęcia się sprawą mojego syna z mojego zawiadomienia, a urzędnicy RPO wręcz oskarżają mnie o pomawianie sędziów, prokuratorów, funkcjonariuszy policji, kopie dokumentów jakie przedstawiłem dowodzą czegoś innego.

Art. 30, art. 31 Konstytucji nie pozostawia żadnych wątpliwości jakie powinności mają Organy Państwa wynikające z poszanowania praw Obywateli.

W każdej chwili jestem w stanie przedstawić inne kopie dokumentów, które zostały sfałszowane oraz pisma jakie kierowałem do organów państwa. 

Załączniki

Zał. nr 1 wniosek syna

Zał. nr 2 postanowienie o odmowie uchylenia tymczasowego aresztowania

Zał. nr 3 przedruk z Internetu raport błędy sędziów i prokuratorów

Zał. nr 4 wniosek skierowany do Prokuratora Generalnego wraz z 16 załącznikami

 

Wykonano w 7 egz.

Egz. nr 1 Pan Poseł  Robert Biedroń

Egz. nr 2 Pani Poseł Anna Grodzka

Egz. nr 3 Pan Poseł Roman Kotliński

Egz. nr 4 Pan Poseł Armand Ryfiński

Egz. nr 5Pan Edward Zalewski

Egz. nr 6Pan Jarosław Gowin

Egz. nr 7 a/a

 

 

 zawiadomienie

Warszawa dnia 08.06.2012r

Egz. nr …..

 

 

 

                                                                 PanAndrzej Seremet

                                               Prokurator Generalny

      ul. Barska 28/30
         02-315 Warszawa

 

ZAWIADOMIENIE

 popełnieniu przestępstwa

 

1. W dniu 24.07.2007r około godz. 02:05 funkcjonariusze Policji Warszawa Białołęka dokonali zatrzymania    ……….   na ul. Modlińskiej w Warszawie, a następnie po czynnościach sprawdzających został zatrzymany w policyjnej izbie zatrzymań KP Warszawa Białołęka, a następnie w Legionowie.
2. W dniu 24.07.2007r o godz. 14:31 po 12 godzinach od zatrzymania w KRP VI Warszawa Praga Północ  przesłuchano syna na podstawie  art. 177 k.p.k. w charakterze świadka zał. nr1. Zgodnie z § 48  ust.1 zarządzenia nr 1426 KGP z dnia 23 grudnia 2004 r. przed przesłuchaniem, funkcjonariusz policji winien zapoznać się z całością sprawy dotyczącą przesłuchania, z tego przepisu prawa wynika, że miał pełną wiedzę czego dotyczy przesłuchanie.

Przesłuchanie syna w charakterze świadka dowodzi, że zatrzymanie syna było niezgodne z art. 244§ 1 k.p.k.  i   jest to naruszenie art. 5 ust. 1 lit. „c” Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności „zgodnego z prawem zatrzymania lub aresztowania w celu postawienia przed właściwym organem, jeżeli istnieje uzasadnione podejrzenie popełnienia czynu zagrożonego karą lub jeśli jest to konieczne w celu zapobieżenia popełnienia takiego czynu lub uniemożliwienia ucieczki po jego dokonaniu”

Przesłuchanie w charakterze świadka nie mieści się w ramach wskazanego przepisu.

Po przesłuchaniu syna w charakterze świadka winny mieć zastosowanie przepisy  art. 248§ 1 k.p.k. pierwsze zdanie „zatrzymanego należy natychmiast zwolnić, gdy ustanie przyczyna zatrzymania…” taką przyczyną tego dnia o tej godzinie w tej konkretnej sprawie było przesłuchanie syna  w charakterze świadka.

1. W dniu 24.07.2007r o godz. 15:09 w KRP VI Warszawa Praga Północ doszło do bezprawnego pozbawienia wolności świadka syna po jego przesłuchaniu w charakterze świadka na podstawie art.177 k.p.k. Zatrzymanie świadka może nastąpić w ściśle określonych przypadkach, a pozbawienie wolności może nastąpić tylko na podstawie postanowienia Sądu Rejonowego, tak stanowią przepisy prawa art.285, art.287 i art.290 k.p.k.
2. W dniu 25.07.2007r po bezprawnym pozbawieniu wolności świadka i przetrzymywaniu w policyjnej izbie zatrzymań przez 33 godziny, wynika to z art. 290 k.p.k. (brak postanowienia sądu rejonowego), przesłuchano syna jako podejrzanego na podstawie art. 308 § 2 k.p.k. zał. nr 2 w obecności ustanowionego z wyboru adwokata Mec Zofii Migas Lewandowskiej. Przesłuchanie nastąpiło na podstawie art. 308 § 2 k.p.k. a samo przesłuchanie w takim trybie jest przesłuchaniem szczególnym i ma ścisłe unormowania prawne. 
3. W dniu 25.07.2007r. na wniosek asesora Prokuratury Rejonowej Warszawa Praga Północ doszło do niezgodnego z art. 41 Konstytucji RP oraz art.249 § 2 k.p.k. zastosowania wobec syna środka zapobiegawczego w postaci tymczasowego aresztowania na okres 3 miesięcy przez Sąd Rejonowy Warszawa Praga Północ i kolejno przedłużany przez ten sąd do 28 maja 2009r tj. na łączny czas  ponad 22 miesięcy zał. nr 5.
4. W dniu 28.11.2008r wyrokiem Sądu Rejonowego Warszawa Praga Północ syn zostaje skazany nieprawomocnym wyrokiem na 6 lat pozbawienia wolności z możliwością ubiegania się o przedterminowe zwolnienie po 4 latach i pozbawienie praw publicznych na okres 3 lat. Wyrok wydano pomimo nie sporządzenia postanowienia o przedstawieniu zarzutów na podstawie art. 313 k.p.k., oraz po umorzeniu postępowania z mocy prawa art.308 § 3 k.p.k. asesor Prokuratury miał 5 dni na przedstawienie zarzutów popełnienia przestępstwa Sąd I instancji podczas rozpraw głównych nie wskazał z nazwy i numeru karty postanowienia o przedstawieniu zarzutów, protokoły z rozprawy głównej k.361 zał. nr 3 i k.780-781 zał. nr 4, z protokołu przesłuchania wynika że syn był przesłuchany na podstawie art. 308 § 2 k.p.k. zał. nr.2
5. W dniu 09.06.2009r syn zostaje wyrokiem Sądu Okręgowego Warszawa Praga VI Wydział Karno Odwoławczy sygn. aktVI Ka /09 prawomocnie skazany, mimo że nie sporządzono postanowienia o przedstawieniu zarzutów na podstawie art. 313 k.p.k., oraz po umorzeniu postępowania z mocy prawa art.308 § 3 k.p.k..
6. W dniu 18.11.2009r Sąd Najwyższy wydał postanowienie o oddaleniu kasacji jaką złożył adwokat syna Mecenas Mikołaj Pietrzak.
7. W bliżej nie określonym czasie ale na pewno nie wcześniej niż po 24.11.2008r (piąta rozprawa główna) wskazanie do protokołu dokumentów uznanych za dowody bez ich odczytania, oraz po 28.11.2008r ogłoszenie wyroku, w aktach sprawy pojawiło się sfałszowane Postanowienie o przedstawieniu zarzutów zał. nr 6. W miesiącu kwietniu 2010r kopie tego dokumentu pozyskał adwokat syna Mec. Mikołaj Pietrzak. Postanowienie to zostało sporządzone po wydaniu tego wyroku, i to jest bezsporne, w przeciwnym wypadku postanowienie byłoby podpisane przez adwokata, we wskazanym czasie adwokatem syna była mec Zofia Migas Lewandowska, syn zostałby przesłuchany jako podejrzany po przedstawieniu zarzutów zgodnie z art.313 k.p.k., a nie na podstawie art.308 § 2 k.p.k. (dowód zał. nr 2), postanowienie zostałoby wymienione w protokole z rozprawy głównej z nazwy i numeru karty w dniu 24.11.2008r. lub w dniu 17.03.2008r podczas odczytywania zeznań syna.

Postanowienie o przedstawieniu zarzutów nie jest protokołem przesłuchania podejrzanego tak wynika z przepisów prawa ustawy kodeks postępowania karnego, a umiejscowienie go wśród protokołu przesłuchania jako zdublowana karta o numerze k.58 narusza dyspozycje § 42Zarządzenia MS z dnia 11 października 2005 r. w sprawie organizacji i zakresu działania sekretariatów oraz innych działów administracji powszechnych jednostek organizacyjnych prokuratury (Dz. Urz. MS z dnia 25 listopada 2005 r.). 

Inne podstawy do stwierdzenia, że Postanowienie jest dokumentem fałszywym to:

1. zostało sporządzone z datą na dwa lata przed rzekomym dokonaniem przestępstwa;
2. zostało napisane inną czcionką aniżeli protokół przesłuchania (dowód zał. nr 2), a oba dokumenty były pisane na jednym komputerze przez rzekomo tę samą osobę;
3. pieczątka jest wydrukiem komputerowym imitujący imienną pieczątkę asesora tego dnia ten sam asesor używał pieczątki imiennej (dowód zał. nr 2);
4. parafa asesora w tym dokumencie w takiej formie nie występuje w żadnym dokumencie dostępnym mi, a dla poglądu (dowód zał. nr 2 oraz zał. nr 7zbiorcze podpisy z protokołu przesłuchania oraz postanowienia)
5. podpis imienny syna odbiega na tym dokumencie od podpisów składanych tego dnia (dowód zał. nr 2 oraz zał. nr 7ze strony 1 i 5 protokołu przesłuchania) 
6. Postanowienie o odmowie uchylenia tymczasowego aresztowania z dnia 05.09.2007r zał. nr 8  z wydrukiem komputerowym imitującym imienną pieczątkę asesora Prokuratury Rejonowej i z parafami zamiast podpisów, potwierdza, że Urząd Prokuratorski do dnia 5 września 2007r. tj. 43 dni od zatrzymania i bezprawnego pozbawiania wolności młodocianego, syn miał dopiero 18 lat i 7 miesięcy, posiada „głównie osobowy charakter środków dowodowych” co przekłada się bezpośrednio na to, że nie dysponuje dowodami rzeczowymi na podstawie których został prawomocnie skazany w postaci:
   • dowodu opisanego w spisie i opisie rzeczy oraz odniesienie się do niego w protokole przeszukania w miejscu do tego nie przeznaczonym ale jedynym miejscu do zapisania (wynika to również z wykreśleń poczynionych w protokole przeszukania k.10verte dokonanych zgodnie z art. 229 k.p.k.) 
   • dowód opisany w dokumencie oględziny miejsca zdarzenia k.24-25,
   • zdjęć z monitoringu
   • zdjęć z miejsca rzekomego przestępstwa wykonanych w trakcie rzekomej wizji lokalnej lub oględzin (zdjęcia dostarczone do sądu na drugiej rozprawie 29 maja 2008r pomimo, że w grudniu 2007r. syn zarzucił brak takich zdjęć)

wskazane dowody również nie są wymienione w Postanowieniu o tymczasowym aresztowaniu z dnia 25.07.2007r. zdjęcia drukuje się w ciągu kilku minut a Urzędowi Prokuratorskiemu nie wystarczyło 33 godziny, jak również 43 dni tj. do 5.09.2007r. oraz dalej, aż do dnia 29.05.2008r.

art. 31 ust.1 Konstytucji „WOLNOŚĆ CZŁOWIEKA PODLEGA OCHRONIE PRAWNEJ”

art. 30 Konstytucji „Przyrodzona i niezbywalna godność człowieka stanowi źródło wolności i praw człowieka obywatela. Jest ona nie naruszalna, a jej poszanowanie i ochrona jest obowiązkiem władz publicznych”

Karalne jest jedynie bezprawne pozbawienie wolności, co oznacza, że pozbawienie człowieka wolności przez funkcjonariusza publicznego, będące wykonaniem obowiązków i uprawnień służbowych, które jest oparte na prawie i realizowane w sposób zgodny z prawem, nie stanowi przestępstwa (zgodne z prawem zatrzymanie, tymczasowe aresztowanie, umieszczenie w izbie wytrzeźwień czy w zakładzie psychiatrycznym; por. A. Marek, Prawo karne, s. 479-480).

Tak stanowią przepisy prawa ustawy Kodeks postępowania karnego:

Art.249. §1.Środki zapobiegawcze można stosować w celu zabezpieczenia prawidłowego toku postępowania, a wyjątkowo także w celu zapobiegnięcia popełnieniu przez oskarżonego nowego, ciężkiego przestępstwa; można je stosować tylko wtedy, gdy zebrane dowody wskazują na duże prawdopodobieństwo, że oskarżony popełnił przestępstwo.

§2.W postępowaniu przygotowawczym można stosować środki zapobiegawcze tylko względem osoby, wobec której wydano postanowienie o przedstawieniu zarzutów.

Art.290. §1.Postanowienia przewidziane w niniejszym rozdziale wydaje sąd, a w postępowaniu przygotowawczym także prokurator. Aresztowanie, o którym mowa w art. 287 § 2, w postępowaniu przygotowawczym stosuje na wniosek prokuratora sąd rejonowy, w którego okręgu prowadzi się postępowanie.

Art.303. Jeżeli zachodzi uzasadnione podejrzenie popełnienia przestępstwa, wydaje się z urzędu lub na skutek zawiadomienia o przestępstwie postanowienie o wszczęciu śledztwa, w którym określa się czyn będący przedmiotem postępowania oraz jego kwalifikację prawną.

Art.313. §1. Jeżeli dane istniejące w chwili wszczęcia śledztwa lub zebrane w jego toku uzasadniają dostatecznie podejrzenie, że czyn popełniła określona osoba, sporządza się postanowienie o przedstawieniu zarzutów, ogłasza je niezwłocznie podejrzanemu i przesłuch…e się go, chyba że ogłoszenie postanowienia lub przesłuchanie podejrzanego nie jest możliwe z powodu jego ukrywania się lub nieobecności w kraju.

§2.Postanowienie o przedstawieniu zarzutów zawiera wskazanie podejrzanego, dokładne określenie zarzucanego mu czynu i jego kwalifikacji prawnej.

 

           Na podstawie art. 304 § 1 k.p.k. zawiadamiam o popełnieniu przestępstwa dokonanego wspólnie i w porozumieniu na szkodę mojego Syna, na szkodę moją jako ojca, mojej Rodziny oraz naszkodę interesu publicznego przez:

1.     Właściciela numeru telefonu komórkowego 666 142 349, który w dniu 20.01.2010r.o godz. 23:30 wysłał do mnie na numer telefonu889 491 163 nastepującego sms:

„gdybyś mendo posłuchał mądrych i przyjaznych ludzi to twój syn byłby jutro w domu a tak musi znosić przez ciebie upokorzenia i jeszcze długo będzie je znosił a dowie się, że przez tatusia”

Wskazany sms został wysłany do mnie po wykryciu przeze mnie, że wobec syna prowadzono postępowanie przygotowawcze, śledztwo, postępowanie jurysdykcyjne stosując przez cały okres środek zapobiegawczy w postaci tymczasowego aresztowania, a następnie skazano syna w trzech instancjach na 6 letnie pozbawienie wolności oraz po moim mailu do adwokata mecenasa Mikołaja Pietrzaka treść maila w zał. nr 9.

Są to groźby karalne nie tylko z zamiarem popełnienia takiego czynu ale realizowane od 24 lipca 2007r.

Jest to czyn określony w art. 190 § 1 k.k.

Z dużą dozą prawdopodobieństwa jest to funkcjonariusz publiczny powiązany z Sądem Rejonowym Warszawa Praga Północ lub z Sądem Okręgowym Warszawa Praga oraz posiada dostęp do informacji z kontroli operacyjnej mojej poczty elektronicznej, ale zapewne również telefonu oraz nie wykluczam kontroli poczty listowej. Karta sim numeru telefonu wskazanego powyżej została przez bliżej nieokreśloną osobę dezaktywowana w obawie przed ujawnieniem wskazanego sms. Osoba ta nie przewidziała, że treść sms została zapisana w pamięci telefonu.

Osoba ta najprawdopodobniej jako funkcjonariusz publiczny, wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami godzi się na bezprawne pozbawianie wolności niewinnej osoby  co wynika z treści sms jest to czyn określony w art. 189 § 2 k.k. w związku z art.18 § 1 k.k.

Po wszczęciu śledztwa treść sms zostanie komisyjnie odczytana i spisana bez pozostawienia telefonu jako dowód w prokuraturze lub innym organie państwa. Telefon ten jest polisą na życie mojego syna, moje życie oraz mojej Rodziny.

2.     Pani Małgorzata Nowik jako asesor Sądu Rejonowego Warszawa Praga Północ w dniu 25 lipca 2007r nie dopełniła obowiązków służbowych przekroczyła swoje uprawnienia wynikające z ustaw, art. 66. ustawy z dnia 27 lipca 2001 r.  Prawo o ustroju sądów powszechnych; art.1, art. 20 k.p.k. w związku  art. 249 § 2, art. 290 oraz  art. 313 ustawy Kodeks postępowania karnego, jest to czyn określony w art. 231 § 2 k.k., przekraczając swoje uprawnienia oraz nie zastosowując się do art. 249 § 2 k.p.k. po przesłuchaniu syna na podstawie art. 308 § 2 k.p.k. pozbawiła go wolności na okres trzech miesięcy jest to czyn określony w art. 189 § 2 k.k. tym samym naruszyła art. 5, art.7, art. 30, art. 31, art. 41 Konstytucji RP.

3.     Pani Agnieszka Kowalczyk jako SSR Warszawa Praga Północ w dniu 12.10.2007r nie dopełniła obowiązków służbowych przekroczyła swoje uprawnienia wynikające z ustaw, art. 66. ustawy z dnia 27 lipca 2001 r.  Prawo o ustroju sądów powszechnych; art.1, art. 19 i art. 20 k.p.k. w związku z   art. 249 § 2, art. 290, art. 308 § 3 i § 5 oraz  art. 313 ustawy Kodeks postępowania karnego, jest to czyn określony w art. 231 § 1 k.k., przekraczając swoje uprawnienia oraz nie zastosowując się do art. 249 § 2 k.p.k. po przesłuchaniu syna na podstawie art. 308 § 2 k.p.k. pozbawiła go wolności na okres powyżej 7 dni, jest to czyn określony w art. 189 § 2 k.k. tym samym naruszyła art. 5, art.7, art. 30, art. 31, art. 41 Konstytucji RP.

4.     Pani Ewa Grabowską jako asesor Sądu Rejonowego Warszawa Praga Północ w dniach 17.12.2007r i 25.02.2008r oraz jako SSR Warszawa Praga Północ w dniach 15.07.2008r., 09.09.2008r., 11.02.2009r. nie dopełniła obowiązków służbowych przekroczyła swoje uprawnienia wynikające z ustaw,  art. 66. ustawy z dnia 27 lipca 2001 r.  Prawo o ustroju sądów powszechnych; art.1, art. 19 i art. 20 k.p.k. w związku z   art. 249 § 2, art. 290,  art. 308 § 3 i § 5 orazart. 313 ustawy Kodeks postępowania karnego, jest to czyn określony w art. 231 § 2 k.k., przekraczając swoje uprawnienia oraz nie zastosowując się do art. 249 § 2 k.p.k. po przesłuchaniu syna na podstawie art. 308 § 2 k.p.k. pozbawiła go wolności na okres powyżej 7 dni jest to czyn określony w art. 189 § 2 k.k. tym samym naruszyła art. 5, art.7, art. 30, art. 31, art. 41, art. 42 Konstytucji RP.

5.     Pani Ewa Plawgo jako SO Warszawa Praga w dniach 24.01.2008r., 11.03.2009r.,09.06.2009r. nie dopełniła obowiązków służbowych przekroczyła swoje uprawnienia wynikające z ustaw,  art. 66. ustawy z dnia 27 lipca 2001 r.  Prawo o ustroju sądów powszechnych; art.1, art. 433, art.439 § 1 pkt.1 i 7 k.p.k. w związku z art. 308 § 3 i § 5 oraz art. 313 k.p.k.; art.1, art. 19 i art. 20 k.p.k. w związku z  art. 249 § 2, art. 290,  art. 308 § 3 i § 5 orazart. 313 ustawy Kodeks postępowania karnego, jest to czyn określony w art. 231 § 1 k.k., przekraczając swoje uprawnienia oraz nie zastosowując się do art. 249 § 2 i art. 253 § 1 k.p.k. po przesłuchaniu syna na podstawie art. 308 § 2 k.p.k. pozbawiła go wolności na okres powyżej 7 dni jest to czyn określony w art. 189 § 2 k.k. tym samym naruszyła art. 5, art. 7, art. 30, art. 31, art. 41, art. 42 Konstytucji RP.

6.     Pani Beata Tymoszów jako SO Warszawa Praga w dniach 24.01.2008r, 25.06.2008r., 22.10.2008r., 23.12.2008r nie dopełniła obowiązków służbowych przekroczyła swoje uprawnienia wynikające z ustaw,  art. 66. ustawy z dnia 27 lipca 2001 r.  Prawo o ustroju sądów powszechnych; art.1, art. 433, art.439 § 1 pkt.1 i 7 k.p.k. w związku z art. 308 § 3 i § 5 oraz art. 313 k.p.k.; art.1, art. 19 i art. 20 k.p.k. w związku z  art. 249 § 2, art. 290,  art. 308 § 3 i § 5 orazart. 313 ustawy Kodeks postępowania karnego, jest to czyn określony w art. 231 § 1 k.k., przekraczając swoje uprawnienia oraz nie zastosowując się do art. 249 § 2 i art. 253 § 1 k.p.k. po przesłuchaniu syna na podstawie art. 308 § 2 k.p.k. pozbawiła go wolności na okres powyżej 7 dni jest to czyn określony w art. 189 § 2 k.k. tym samym naruszyła art. 5, art.7, art. 30, art. 31, art. 41, art. 42 Konstytucji RP.

7.    Pani Małgorzata Bańkowska jako SO Warszawa Praga w dniach 24.01.2008r, 02.04.2008r., 25.06.2008r., 27.08.2008r., 22.10.2008r., 11.03.2009r.nie dopełniła obowiązków służbowych przekroczyła swoje uprawnienia wynikające z ustaw,  art. 66. ustawy z dnia 27 lipca 2001 r.  Prawo o ustroju sądów powszechnych; art.1, art. 433, art.439 § 1 pkt.1 i 7 k.p.k. w związku z art. 308 § 3 i § 5 oraz art. 313 k.p.k.;  art.1, art. 19 i art. 20 k.p.k. w związku z  art. 249 § 2, art. 290,  art. 308 § 3 i § 5 orazart. 313 ustawy Kodeks postępowania karnego, jest to czyn określony w art. 231 § 1 k.k., przekraczając swoje uprawnienia oraz nie zastosowując się do art. 249 § 2 i art. 253 § 1 k.p.k. po przesłuchaniu syna na podstawie art. 308 § 2 k.p.k. pozbawiła go wolności na okres powyżej 7 dni jest to czyn określony w art. 189 § 2 k.k. tym samym naruszyła art.5, art.7, art. 30, art. 31, art. 41, 42 Konstytucji RP.

8.     Pan Piotr Mioduszewski jako SSR Warszawa Praga Północ w dniach 28.02.2008r., 17.03.2008r., 29.05.2008r., 04.08.2008r., 06.10.2008r., 24.11.2008r., 28.11.2008r., 23.03.2009r nie dopełnił obowiązków służbowych przekroczył swoje uprawnienia wynikające z ustaw, art. 66 i art. 82 § 1 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r.  Prawo o ustroju sądów powszechnych oraz art. 1, art. 19, art.20 ustawy Kodeks postępowania karnego w związku z: 

art. 290 k.p.k.; 

art. 249 § 2 w związku z   art. 308 § 2, § 3 i § 5 k.p.k.; 

art. 150 § 1 i art. 151 § 1 i § 2 k.p.k. w związku z art. 143 § 1 i § 2 k.p.k.;

art. 148 § 1 i § 3 k.p.k. w związku z art. 143 § 1 i § 2 k.p.k.;

art. 147 § 5 k.p.k. oraz Rozporządzeniem MSz dnia 2 czerwca 2003 r. w sprawie rodzaju urządzeń i środków technicznych służących do utrwalania obrazu lub dźwięku dla celów procesowych oraz sposobów ich przechowywania, odtwarzania i kopiowania zapisów (Dz. U. z dnia 24 czerwca 2003)

art. 193 i art. 194 k.p.k. oraz § 12 ust.1 pkt.3 i ust.2 Rozporządzenia MS z dnia 24 stycznia 2005 r.w sprawie biegłych sądowych w związku zustawą z dnia 19 listopada 1999 r. Prawo działalności gospodarczej w związku z  art. 2, art. 3, art. 4 ustawydnia 25 lipca 1985 r. o jednostkach badawczo-rozwojowych tekst jednolity Dz. U. z dnia 18 kwietnia 2001 r. oraz z ustawą z dnia 27 lipca 2001 r. o diagnostyce laboratoryjnej;

art. 331 w związku z art. 313 k.p.k.

jest to czyn określony w art. 231 § 1 k.k.

nie zastosowując się do 

art. 249 § 2, 253 § 1 k.p.k. po przesłuchaniu syna na podstawie art. 308 § 2 k.p.k. stosował środek zapobiegawczy w postaci tymczasowego aresztowania  na okres powyżej 7 dni,  

oraz przekraczając swoje uprawnienia od 17.03.2008r. prowadził postępowanie jurysdykcyjne wobec syna pomimo nie sporządzenia postanowienia o przedstawieniu zarzutów popełnienia przestępstwa zgodnie z art. 313 § 1 k.p.k. i po umorzeniu postępowania z mocy prawa art. 308 § 3 i § 5 k.p.k., a następnie 28 listopada 2008r skazał nieprawomocnie na 6 lat pozbawienia wolności z możliwością ubiegania się o przedterminowe zwolnienie po odbyciu czterech lat pozbawienia wolności, pozbawienia praw obywatelskich na okres 3 lat

jest to  czyn określony w art. 189 § 2 k.k.

Pozbawiając wolności syna pan Piotr Mioduszewski naraził młodocianego na utratę życia lub zdrowia jest to czyn określony w art. 160 k.k.

           Tym samym naruszył  art. 5, art.7, art. 30, art. 31, art. 40, art.41, art. 42 Konstytucji. 

9.     Pan Włodzimierz Suwała jako SO Warszawa Praga w dniach 02.04.2008r., 25.06.2008r., 27.08.2008r.nie dopełnił obowiązków służbowych przekroczył swoje uprawnienia wynikające z ustaw,  art. 66. ustawy z dnia 27 lipca 2001 r.  Prawo o ustroju sądów powszechnych; art.1, art. 433, art.439 § 1 pkt.1 i 7 k.p.k. w związku z art. 308 § 3 i § 5 oraz art. 313 k.p.k.; art.1,  art. 19 i art. 20 k.p.k. w związku z  art. 249 § 2, art. 290,  art. 308 § 3 i § 5 orazart. 313 ustawy Kodeks postępowania karnego, jest to czyn określony w art. 231 § 1 k.k., przekraczając swoje uprawnienia oraz nie zastosowując się do art. 249 § 2 i art. 253 § 1 k.p.k. po przesłuchaniu syna na podstawie art. 308 § 2 k.p.k. pozbawił go wolności na okres powyżej 7 dni jest to czyn określony w art. 189 § 2 k.k. tym samym naruszył art.5, art. 7, art. 30, art. 31, art. 41, art. 42 Konstytucji RP.

10. Pani Stanisława Zbieg-Barczykowska jako SO Warszawa Praga w dniu 02.04.2008r. nie dopełniła obowiązków służbowych przekroczyła swoje uprawnienia wynikające z ustaw,  art. 66. ustawy z dnia 27 lipca 2001 r.  Prawo o ustroju sądów powszechnych; art.1, art. 433, art.439 § 1 pkt.1 i 7 k.p.k. w związku z art. 308 § 3 i § 5 oraz art. 313 k.p.k.;  art.1, art. 19 i art. 20 k.p.k. w związku z  art. 249 § 2, art. 290,  art. 308 § 3 i § 5 orazart. 313 ustawy Kodeks postępowania karnego, jest to czyn określony w art. 231 § 1 k.k., przekraczając swoje uprawnienia oraz nie zastosowując się do art. 249 § 2 i art. 253 § 1 k.p.k. po przesłuchaniu syna na podstawie art. 308 § 2 k.p.k. pozbawiła go wolności na okres powyżej 7 dni jest to czyn określony w art. 189 § 2 k.k. tym samym naruszyła art.5, art.7, art. 30, art. 31, art. 41, art. 42 Konstytucji.

11. Pan Wojciech Januszkiewicz jako asesor Sądu Rejonowego Warszawa Praga Północ, w dniu 07.07.2008r. nie dopełnił obowiązków służbowych przekroczył swoje uprawnienia wynikające z ustaw, art. 66. ustawy z dnia 27 lipca 2001 r.  Prawo o ustroju sądów powszechnych; art.1, art. 19 i art. 20 k.p.k. w związku z  art. 249 § 2, art. 290,  art. 308 § 3 i § 5 orazart. 313 ustawy Kodeks postępowania karnego, jest to czyn określony w art. 231 § 2 k.k., przekraczając swoje uprawnienia oraz nie zastosowując się do art. 249 § 2 k.p.k. po przesłuchaniu syna na podstawie art. 308 § 2 k.p.k. pozbawił go wolności na okres powyżej 7 dni, jest to czyn określony w art. 189 § 2 k.k. tym samym naruszył art.5, art.7, art. 30, art. 31, art. 41, art. 42 Konstytucji RP.

12. Pani Agnieszka Wojciechowska – Langda jako SO Warszawa Praga w dniu 27.08.2008r.  nie dopełniła obowiązków służbowych przekroczyła swoje uprawnienia wynikające z ustaw,  art. 66. ustawy z dnia 27 lipca 2001 r.  Prawo o ustroju sądów powszechnych; art.1, art. 433, art.439 § 1 pkt.1 i 7 k.p.k. k.p.k. w związku z art. 308 § 3 i § 5 oraz art. 313 k.p.k.; art.1, art. 19 i art. 20 k.p.k. w związku z  art. 249 § 2, art. 290,  art. 308 § 3 i § 5 orazart. 313 ustawy Kodeks postępowania karnego, jest to czyn określony w art. 231 § 1 k.k., przekraczając swoje uprawnienia oraz nie zastosowując się do art. 249 § 2 i art. 253 § 1 k.p.k. po przesłuchaniu syna na podstawie art. 308 § 2 k.p.k. pozbawiła go wolności na okres powyżej 7 dni jest to czyn określony w art. 189 § 2 k.k. tym samym naruszyła art.5, art.7, art. 30, art. 31, art. 41, art. 42 Konstytucji RP.

13. Pani Agnieszka Czemiel – Wołoś jako SR (del) do Sądu Okręgowego Warszawa Praga w dniach 22.10.2008r., 23.12.2008r.nie dopełniła obowiązków służbowych przekroczyła swoje uprawnienia wynikające z ustaw,  art. 66. ustawy z dnia 27 lipca 2001 r.  Prawo o ustroju sądów powszechnych; art.1, art. 433, art.439 § 1 pkt.1 i 7 k.p.k. w związku z art. 308 § 3 i § 5 oraz art. 313 k.p.k.; art.1,  art. 19 i art. 20 k.p.k. w związku z  art. 249 § 2, art. 290,  art. 308 § 3 i § 5 orazart. 313 ustawy Kodeks postępowania karnego, jest to czyn określony w art. 231 § 1 k.k., przekraczając swoje uprawnienia oraz nie zastosowując się do art. 249 § 2 i art. 253 § 1 k.p.k. po przesłuchaniu syna na podstawie art. 308 § 2 k.p.k. pozbawiła go wolności na okres powyżej 7 dni jest to czyn określony w art. 189 § 2 k.k. tym samym naruszyła art. 5, art. 7, art. 30, art. 31, art. 41, art. 42 Konstytucji RP.

14. Pani Barbara Zawisza jako SSR Warszawa Praga Północ w dniu 07.11.2008r. nie dopełniła obowiązków służbowych przekroczyła swoje uprawnienia wynikające z ustaw,  art. 66. ustawy z dnia 27 lipca 2001 r.  Prawo o ustroju sądów powszechnych; art.1, art. 19 i art. 20 k.p.k. w związku z  art. 249 § 2, art. 290,  art. 308 § 3 i § 5 orazart. 313 ustawy Kodeks postępowania karnego, jest to czyn określony w art. 231 § 1 k.k., przekraczając swoje uprawnienia oraz nie zastosowując się do art. 249 § 2 k.p.k. po przesłuchaniu syna na podstawie art. 308 § 2 k.p.k. pozbawiła go wolności na okres powyżej 7 dni jest to czyn określony w art. 189 § 2 k.k. tym samym naruszyła art.5, art. 7, art. 30, art. 31, art. 41, art. 42  Konstytucji RP.

15.  Pan Adam Bednarczyk jako SO Warszawa Praga w dniu 23.12.2008r. nie dopełnił obowiązków służbowych przekroczył swoje uprawnienia wynikające z ustaw,  art. 66. ustawy z dnia 27 lipca 2001 r.  Prawo o ustroju sądów powszechnych; art.1, art. 433, art.439 § 1 pkt.1 i 7 k.p.k. w związku z art. 308 § 3 i § 5 oraz art. 313 k.p.k.;  art.1, art.19 i art. 20 k.p.k. w związku z  art. 249 § 2, art. 290,  art. 308 § 3 i § 5, oraz z art. 313 ustawy Kodeks postępowania karnego, jest to czyn określony w art. 231 § 1 k.k., przekraczając swoje uprawnienia oraz nie zastosowując się do art. 249 § 2 i art. 253 § 1 k.p.k. po przesłuchaniu syna na podstawie art. 308 § 2 k.p.k. pozbawił go wolności na okres powyżej 7 dni jest to czyn określony w art. 189 § 2 k.k. tym samym naruszył art.5, art.7, art. 30, art. 31, art. 41, art. 42 Konstytucji RP.

16. Pani Ludmiła Tułaczko jako SO Okręgowego Warszawa Praga w dniach 11.03.2009r., 09.06.2009r. nie dopełniła obowiązków służbowych przekroczyła swoje uprawnienia wynikające z ustaw,  art. 66. ustawy z dnia 27 lipca 2001 r.  Prawo o ustroju sądów powszechnych; art.1, art. 433, art.439 § 1 pkt.1 i 7 k.p.k. w związku z art. 308 § 3 i § 5 oraz art. 313 k.p.k.; art.1, art. 19 i art. 20 k.p.k. w związku z  art. 249 § 2, art. 290,  art. 308 § 3 i § 5 orazart. 313 ustawy Kodeks postępowania karnego, jest to czyn określony w art. 231 § 1 k.k., przekraczając swoje uprawnienia oraz nie zastosowując się do art. 249 § 2 i art. 253 § 1 k.p.k. po przesłuchaniu syna na podstawie art. 308 § 2 k.p.k. pozbawiła go wolności na okres powyżej 7 dni jest to czyn określony w art. 189 § 2 k.k. tym samym naruszyła art.5, art.7, art. 30, art. 31, art. 41, art.42 Konstytucji RP.

17. Pani Anna Zawadka jako SR (del) do Sądu Okręgowego Warszawa Praga w dniu 09.06.2009r.nie dopełniła obowiązków służbowych przekroczyła swoje uprawnienia wynikające z ustaw,  art. 66. ustawy z dnia 27 lipca 2001 r.  Prawo o ustroju sądów powszechnych; art.1, art. 433, art.439 § 1 pkt.1 i 7 k.p.k. w związku z art. 308 § 3 i § 5 oraz art. 313 k.p.k.; art.1, art. 19 i art. 20 k.p.k. w związku z  art. 249 § 2, art. 290,  art. 308 § 3 i § 5 orazart. 313 ustawy Kodeks postępowania karnego, jest to czyn określony w art. 231 § 1 k.k., przekraczając swoje uprawnienia oraz nie zastosowując się do art. 249 § 2 i art. 253 § 1 k.p.k. po przesłuchaniu syna na podstawie art. 308 § 2 k.p.k. pozbawiła go wolności na okres powyżej 7 dni jest to czyn określony w art. 189 § 2 k.k. tym samym naruszyła art.5, art.7, art. 30, art. 31, art. 41, art. 42 Konstytucji RP.

18. Pan Jarosław Matras jako SSN w Warszawie w dniu 18.11.2009r. nie dopełnił obowiązków służbowych przekroczył swoje uprawnienia wynikające z ustaw,    art. 27 § 1 ustawy z dnia 23 listopada 2002 r. o Sądzie Najwyższym; art.1, art. 535 § 2 k.p.k., art. 536 w związku z art.439 § 1 pkt.1 i 7, art. 308 § 3 i § 5 oraz art. 313 k.p.k.; art.1, art. 19 i art. 20 k.p.k. w związku z  art. 249 § 2, art. 290,  art. 308 § 3 i § 5 orazart. 313 ustawy Kodeks postępowania karnego, jest to czyn określony w art. 231 § 1 k.k., przekraczając swoje uprawnienia wynikające z Konstytucji i ustaw oraz nie zastosowując się do art. 536 k.p.k. w związku z art.439 § 1 pkt.1 i 7, art. 308 § 3 i § 5 oraz art. 313 k.p.k. po przesłuchaniu syna na podstawie art. 308 § 2 k.p.k. pozbawił go wolności na okres powyżej 7 dni jest to czyn określony w art. 189 § 2 k.k. tym samym naruszył art. 5, art.7, art. 30, art. 31, art. 41, art. 42 Konstytucji.

19. Prezesa Sądu Rejonowego Warszawa Praga Północ, który był na tym stanowisku w dniu 10.12.2007r., który nie dopełnił obowiązków służbowych przekroczył swoje uprawnienia wynikające z ustaw,  art. 66 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r.  Prawo o ustroju sądów powszechnych art. 1 ustawy Kodeks postępowania karnego w związku z art. 313, art. 332 § 1 pkt.2, art. 333 § 1 pkt.2, art. 337 § 1 k.p.k.;art. 19 i art. 20 k.p.k. w związku z  art. 249 § 2, art. 290,  art. 308 § 3 i § 5 orazart. 313 ustawy Kodeks postępowania karnego, jest to czyn określony w art. 231 § 1 k.k., Przekraczając swoje uprawnienia wynikające z Konstytucji i ustaw nie zastosowując się do art. 249 § 2 k.p.k.  po przesłuchaniu syna na podstawie art. 308 § 2 k.p.k. doprowadził do postępowania jurysdykcyjnego oraz dalszego stosowania tymczasowego aresztowania na okres powyżej 7 dni,  jest to  czyn określony w art. 189 § 2 k.k. w związku z art.18 § 1 k.k. tym samym naruszył art. 5, art. 30, art. 31, art. 41, art. 42 Konstytucji

20. Prezesa Sądu Apelacyjnego w Warszawie, który był na tym stanowisku w dniach 16.03.2010r i 10.06.2010r., który nie dopełnił obowiązków służbowych przekroczył swoje uprawnienia wynikające z ustaw,  art. 66 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r.  Prawo o ustroju sądów powszechnych, art. 1  ustawy Kodeks postępowania karnego w związku w związku z art. 9§ 2, art.544 § 1 k.p.k., art. 542  § 1 i § 3 k.p.k. w związku z art. 439 § 1 pkt.8 i 9 k.p.k. w związku z art. 313 i 308 § 3 k.p.k. jest to czyn określonyw art. 231 § 1 k.k.,  art.18 § 1 k.k.

      Niedopełniając swoich obowiązków wynikających z Konstytucji i ustaw oraz nie zastosowując się do przepisów o wznowieniu postępowania z urzędu, po przesłuchaniu syna na podstawie art. 308 § 2 k.p.k. i na tej podstawie skazaniu prawomocnym wyrokiem doprowadził do dalszego niezgodnego z Konstytucją i ustawami pozbawiania wolności na okres powyżej 7 dni,  jest to  czyn określony w art. 189 § 2 k.k. w związku z art.18 § 1 k.k. tym samym naruszył art. 5, art. 30, art. 31, art. 41, art. 42 Konstytucji.

21. Pan Wojciech Misiewicz jako asesor Prokuratury Rejonowej Warszawa Praga Północ w dniach 25.07.2007r, 05.09.2007r., 12.10.2007r. (termin rozpatrzenia wniosku o przedłużenie tymczasowego aresztowania przez Sąd Rejonowy), 16.11.2007r 07.12.2007r.

nie dopełnił obowiązków służbowych przekroczył swoje uprawnienia wynikające z ustaw, art. 2 i art. 3 ust. 1, art.7, art. 44 ust.1, art. 45 ust. 4 ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. o prokuraturze oraz art. 1 ustawy Kodeks postępowania karnego w związku z: 

art. 303 w związku z art. 290 k.p.k.; 

art. 20 w związku z   art. 290 k.p.k.; 

art. 20 w związku z art. 249 § 2 w związku z   art. 308 § 2, § 3 i § 5 k.p.k.; 

art. 20 w związku z art. 150 § 1 i art. 151 § 1 i § 2 k.p.k. w związku z art. 143 § 1 i § 2 k.p.k.;

art. 20 w związku z art. 148 § 1 i § 3 k.p.k. w związku z art. 143 § 1 i § 2 k.p.k.;

art. 20 w związku z art. 147 § 5 k.p.k. oraz Rozporządzeniem MSz dnia 2 czerwca 2003 r. w sprawie rodzaju urządzeń i środków technicznych służących do utrwalania obrazu lub dźwięku dla celów procesowych oraz sposobów ich przechowywania, odtwarzania i kopiowania zapisów (Dz. U. z dnia 24 czerwca 2003)

art. 193 i art. 194 k.p.k. oraz § 12 ust.1 pkt.3 i ust.2 Rozporządzenia MS z dnia 24 stycznia 2005 r.w sprawie biegłych sądowych w związku zart. 1, art. 2, art. 15, art. 18. art.19 Ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz.U. 2004 nr 173 poz. 1807) w związku z art. 2, art. 3, art. 4 ustawydnia 25 lipca 1985 r. o jednostkach badawczo-rozwojowych tekst jednolity Dz. U. z dnia 18 kwietnia 2001 r. oraz z ustawą z dnia 27 lipca 2001 r. o diagnostyce laboratoryjnej;

art. 331 w związku z art. 313 k.p.k.

jest to czyn określony w art. 231 § 2 k.k.

oraz nie zastosowując się do art. 249 § 2 k.p.k.  po przesłuchaniu syna na podstawie art. 308 § 2 k.p.k. wnosił o środek zapobiegawczy w postaci tymczasowego aresztowania oraz jego przedłużenie na okres powyżej 7 dni,  jest to  czyn określony w art. 189 § 2 k.k. w związku z art.18 § 1 k.k. tym samym naruszył art. 5, art. 7, art. 30, art. 31, art.41, art. 42 Konstytucji.

22. Pani Aleksandra Nowik – Krasucka jako prokurator Prokuratury Rejonowej Warszawa Praga Północ w dniu 25.07.2007rnie dopełniła obowiązków służbowych przekroczyła swoje uprawnienia wynikające z ustaw art.7, art. 45 ust. 4 ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. o prokuraturze; art.1, art. 19 i art. 20 k.p.k. w związku z   art. 290,art. 249 § 2 k.p.k.  w związku z   art. 308 § 2,  § 3 i § 5 orazart. 313 ustawy Kodeks postępowania karnego, jest to czyn określony w art. 231 § 1 k.k., oraz nie zastosowując się do art. 249 § 2 k.p.k.  po przesłuchaniu syna na podstawie art. 308 § 2 k.p.k. wnosiła o środek zapobiegawczy w postaci tymczasowego aresztowania na okres powyżej 7 dni,  jest to  czyn określony w art. 189 § 2 k.k. w związku z art.18 § 1 k.k. tym samym naruszyła art. 5, art. 30, art. 31, art. 41, art. 42 Konstytucji.

23. Pan Mariusz Malinowski jako prokurator Prokuratury Rejonowej Warszawa Praga Północ w dniu 12.10.2007r.nie dopełnił obowiązków służbowych przekroczył swoje uprawnienia wynikające z ustaw art.7, art. 45 ust. 4 ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. o prokuraturze;  art.1, art. 19 i art. 20 k.p.k. w związku z   art. 290,art. 249 § 2 k.p.k.   w związku z   art. 308 § 2, § 3 i § 5 orazart. 313 ustawy Kodeks postępowania karnego, jest to czyn określony w art. 231 § 1 k.k., oraz nie zastosowując się do art. 249 § 2 k.p.k.  po przesłuchaniu syna na podstawie art. 308 § 2 k.p.k. wnosił o środek zapobiegawczy w postaci tymczasowego aresztowania na okres powyżej 7 dni,  jest to  czyn określony w art. 189 § 2 k.k. w związku z art.18 § 1 k.k.tym samym naruszył art. 5, art. 30, art. 31, art. 41, art. 42 Konstytucji.

24. Pani Małgorzata Kraszewska – Późniecka jako prokurator Prokuratury Okręgowej Warszawa Praga w dniach 24.01.2008r., 09.06.2009r.nie dopełniła obowiązków służbowych przekroczyła swoje uprawnienia wynikające z ustaw art.7, art. 45 ust. 4 ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. o prokuraturze; art.1, art. 19 i art. 20 k.p.k. w związku z   art. 290; art. 249 § 2 k.p.k.  w związku z   art. 308 § 2,  § 3 i § 5 orazart. 313 ustawy Kodeks postępowania karnego, jest to czyn określony w art. 231 § 1 k.k., oraz nie zastosowując się do art. 249 § 2 k.p.k.  po przesłuchaniu syna na podstawie art. 308 § 2 k.p.k. wnosiła o utrzymanie środka zapobiegawczego w postaci tymczasowego aresztowania na okres powyżej 7 dni,  jest to  czyn określony w art. 189 § 2 k.k. w związku z art.18 § 1 k.k. tym samym naruszyła art. 5, art. 30, art. 31, art. 41, art. 42 Konstytucji.

25. Pan Wojciech Konieczka jako prokurator Prokuratury Rejonowej Warszawa Praga Północ w dniu 28.02.2008rnie dopełnił obowiązków służbowych przekroczył swoje uprawnienia wynikające z ustaw art.7, art. 45 ust. 4 ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. o prokuraturze;  art.1, art. 19 i art. 20 k.p.k. w związku z   art. 290,art. 249 § 2k.p.k. w związku z   art. 308 § 2,  § 3 i § 5 orazart. 313 ustawy Kodeks postępowania karnego, jest to czyn określony w art. 231 § 1 k.k., oraz nie zastosowując się do art. 249 § 2 k.p.k.  po przesłuchaniu syna na podstawie art. 308 § 2 k.p.k. wnosił o środek zapobiegawczy w postaci tymczasowego aresztowania na okres powyżej 7 dni,  jest to  czyn określony w art. 189 § 2 k.k. w związku z art.18 § 1 k.k. tym samym naruszył art. 5, art. 30, art. 31, art. 41, art. 42 Konstytucji.

26. Pani Lidia Mazowiecka jako prokurator Prokuratury Rejonowej Warszawa Praga Północ w dniu 17.03.2008r.nie dopełniła obowiązków służbowych przekroczyła swoje uprawnienia wynikające z ustaw art.7, art. 45 ust. 4 ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. o prokuraturze; art.1, art. 19 i art. 20 k.p.k. w związku z   art. 290,art. 249 § 2 k.p.k.  w związku z   art. 308 § 2,  § 3 i § 5 orazart. 313 ustawy Kodeks postępowania karnego, jest to czyn określony w art. 231 § 1 k.k., oraz nie zastosowując się do art. 249 § 2 k.p.k.  po przesłuchaniu syna na podstawie art. 308 § 2 k.p.k. wnosiła o środek zapobiegawczy w postaci tymczasowego aresztowania na okres powyżej 7 dni,  jest to  czyn określony w art. 189 § 2 k.k. w związku z art.18 § 1 k.k.tym samym naruszyła art.5, art. 30, art. 31, art. 41, art. 42 Konstytucji.

27. Pan Edward Struczyk jako prokurator Prokuratury Rejonowej Warszawa Praga Północ w dniu 29.05.2008r.nie dopełnił obowiązków służbowych przekroczył swoje uprawnienia wynikające z ustaw art.7, art. 45 ust. 4 ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. o prokuraturze; art.1, art. 19 i art. 20 k.p.k. w związku z   art. 290,art. 249 § 2k.p.k. w związku z   art. 308 § 2,  § 3 i § 5 orazart. 313 ustawy Kodeks postępowania karnego, jest to czyn określony w art. 231 § 1 k.k., oraz nie zastosowując się do art. 249 § 2 k.p.k.  po przesłuchaniu syna na podstawie art. 308 § 2 k.p.k. wnosił o środek zapobiegawczy w postaci tymczasowego aresztowania na okres powyżej 7 dni,  jest to  czyn określony w art. 189 § 2 k.k. w związku z art.18 § 1 k.k. tym samym naruszył art. 5, art. 30, art. 31, art. 41, art. 42 Konstytucji.

28. Pani Halina Piwowarun jako prokurator Prokuratury Okręgowej Warszawa Praga w dniach 02.04.2008r., 27.08.2008r., 22.10.2008r., 11.03.09r.nie dopełniła  obowiązków służbowych przekroczyła swoje uprawnienia wynikające z ustaw art.7, art. 45 ust. 4 ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. o prokuraturze; art.1, art. 19 i art. 20 k.p.k. w związku z   art. 290, art. 249 § 2 k.p.k.  w związku z   art. 308 § 2,  § 3 i § 5 orazart. 313 ustawy Kodeks postępowania karnego, jest to czyn określony w art. 231 § 1 k.k., oraz nie zastosowując się do art. 249 § 2 k.p.k.  po przesłuchaniu  syna na podstawie art. 308 § 2 k.p.k. wnosiła o utrzymanie środka zapobiegawczego w postaci tymczasowego aresztowania na okres powyżej 7 dni,  jest to  czyn określony w art. 189 § 2 k.k. w związku z art.18 § 1 k.k. tym samym naruszyła art. 5, art. 30, art. 31, art. 41, art. 42 Konstytucji.

29. Pani Barbara Sternik – Drążek jako prokurator Prokuratury Rejonowej Warszawa Praga Północ w dniu 07.07.2008rnie dopełniła obowiązków służbowych przekroczyła swoje uprawnienia wynikające z ustaw art.7, art. 45 ust. 4 ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. o prokuraturze; art.1, art. 19 i art. 20 k.p.k. w związku z   art. 290,art. 249 § 2 k.p.k.  w związku z   art. 308 § 2,  § 3 i § 5 orazart. 313 ustawy Kodeks postępowania karnego, jest to czyn określony w art. 231 § 1 k.k., oraz nie zastosowując się do art. 249 § 2 k.p.k.  po przesłuchaniu syna na podstawie art. 308 § 2 k.p.k. wnosiła o utrzymanie środka zapobiegawczego w postaci tymczasowego aresztowania na okres powyżej 7 dni,  jest to  czyn określony w art. 189 § 2 k.k. w związku z art.18 § 1 k.k.tym samym naruszyła art. 5, art. 30, art. 31, art. 41, art. 42 Konstytucji.

30. Pani Agata Stawiasz jako prokurator Prokuratury Okręgowej Warszawa Praga w dniu 25.06.2008r nie dopełniła  obowiązków służbowych przekroczyła swoje uprawnienia wynikające z ustaw art.7, art. 45 ust. 4 ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. o prokuraturze; art.1, art. 19 i art. 20 k.p.k. w związku z   art. 290, art. 249 § 2 k.p.k.  w związku z   art. 308 § 2,  § 3 i § 5 orazart. 313 ustawy Kodeks postępowania karnego, jest to czyn określony w art. 231 § 1 k.k., oraz nie zastosowując się do art. 249 § 2 k.p.k.  po przesłuchaniu syna na podstawie art. 308 § 2 k.p.k. wnosiła o utrzymanie środka zapobiegawczego w postaci tymczasowego aresztowania na okres powyżej 7 dni,  jest to  czyn określony w art. 189 § 2 k.k. w związku z art.18 § 1 k.k. tym samym naruszyła art. 5, art. 30, art. 31, art. 41, art. 42 Konstytucji.

31. Pani Agnieszka Goździk – Kowalczyk jako prokurator Prokuratury Rejonowej Warszawa Praga Północ w dniu 04.08.2008r.nie dopełniła obowiązków służbowych przekroczyła swoje uprawnienia wynikające z ustaw art.7, art. 45 ust. 4 ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. o prokuraturze; art.1, art. 19 i art. 20 k.p.k. w związku z   art. 290,art. 249 § 2k.p.k. w związku z   art. 308 § 2,  § 3 i § 5 orazart. 313 ustawy Kodeks postępowania karnego, jest to czyn określony w art. 231 § 1 k.k., oraz nie zastosowując się do art. 249 § 2 k.p.k.  po przesłuchaniu syna na podstawie art. 308 § 2 k.p.k. wnosiła o środek zapobiegawczy w postaci tymczasowego aresztowania na okres powyżej 7 dni,  jest to  czyn określony w art. 189 § 2 k.k. w związku z art.18 § 1 k.k. tym samym naruszyła art. 5, art. 30, art. 31, art. 41, art. 42 Konstytucji.

32. Pan Tomasz Święćkowski jako prokurator Prokuratury Rejonowej Warszawa Praga Północ w dniu 06.10.2008r. nie dopełnił obowiązków służbowych przekroczył swoje uprawnienia wynikające z ustaw art.7, art. 45 ust. 4 ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. o prokuraturze; art.1, art. 19 i art. 20 k.p.k. w związku z   art. 290,  art. 249 § 2k.p.k. w związku z   art. 308 § 2 § 3 i § 5 orazart. 313 ustawy Kodeks postępowania karnego, jest to czyn określony w art. 231 § 1 k.k., oraz nie zastosowując się do art. 249 § 2 k.p.k.  po przesłuchaniu syna na podstawie art. 308 § 2 k.p.k. wnosił o środek zapobiegawczy w postaci tymczasowego aresztowania na okres powyżej 7 dni,  jest to  czyn określony w art. 189 § 2 k.k. w związku z art.18 § 1 k.k. tym samym naruszył art. 5, art. 30, art. 31, art. 41, art. 42 Konstytucji.

33. Pani Katarzyna Kanabus jako prokurator Prokuratury Rejonowej Warszawa Praga Północ w dniu 24.11.2008rnie dopełniła obowiązków służbowych przekroczyła swoje uprawnienia wynikające z ustaw: art.7, art. 45 ust. 4 ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. o prokuraturze; art.1, art. 19 i art. 20 k.p.k. w związku z   art. 290,  art. 249 § 2 k.p.k.  w związku z   art. 308 § 2 § 3 i § 5 orazart. 313 ustawy Kodeks postępowania karnego, jest to czyn określony w art. 231 § 1 k.k., oraz nie zastosowując się do art. 249 § 2 k.p.k.  po przesłuchaniu syna na podstawie art. 308 § 2 k.p.k.. po umorzeniu postępowania na podstawie art. 308 § 4 i § 5 k.p.k. wnosiła o skazanie syna na 5 lat pozbawienia wolności jest to  czyn określony w art. 189 § 2 k.k. w związku z art.18 § 1 k.k. tym samym naruszyła art. 5, art. 30, art. 31, art. 41, art. 42 Konstytucji.

34. Pani Irena Lipińska jako prokurator Prokuratury Okręgowej Warszawa Praga w dniu 23.12.2008r nie dopełniła  obowiązków służbowych przekroczyła swoje uprawnienia wynikające z ustaw art.7, art. 45 ust. 4 ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. o prokuraturze; art.1, art. 19 i art. 20 k.p.k. w związku z   art. 290, art. 249 § 2k.p.k. w związku z   art. 308 § 2,  § 3 i § 5 orazart. 313 ustawy Kodeks postępowania karnego, jest to czyn określony w art. 231 § 1 k.k., oraz nie zastosowując się do art. 249 § 2 k.p.k.  po przesłuchaniu syna na podstawie art. 308 § 2  k.p.k. wnosiła o utrzymanie środka zapobiegawczego w postaci tymczasowego aresztowania na okres powyżej 7 dni,  jest to  czyn określony w art. 189 § 2 k.k. w związku z art.18 § 1 k.k. tym samym naruszyła art. 5, art. 30, art. 31, art. 41, art. 42 Konstytucji.

35. Pan Jarosław Krzęcio, jako funkcjonariusz Policji Komendy Rejonowej Warszawa Praga Północ w stopniu młodszy aspirant.W dniu 24 lipca 2007r nie dopełnił obowiązków służbowych przekroczył swoje uprawnienia wynikające z ustaw, art. 14 ust.1, art. 15 ust1 pkt.2, art. 27, art. 58 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. 2007 r. Nr 43, poz. 277, ze zm.), art. 1, 248§ 1 i § 3 w związku z art. 177 ustawy Kodeks postępowania karnego jest to czyn określony w art. 231 k.k.

przekraczając swoje ustawowe uprawnienia

w dniu 24 lipca 2007r o godzinie 15:09 nie zastosowując się do art. 248§ 1 (pierwsza część zdania) i § 3 k.p.k. pozbawił wolności świadka czyli mojego syna wbrew przepisom określonym w 290 k.p.k. jest to czyn określony w art. 189 § 2 k.k. (to pozbawienie wolności trwa nadal)

przekraczając swoje uprawnienia wynikające z art.1, art. 143, art. 148 k.p.k.; § 128 ust.2 w związku z § 122 Rozporządzenia MSz dnia 11 kwietnia 1992 r. Regulamin wewnętrznego urzędowania powszechnych jednostek organizacyjnych prokuratury; § 179,   § 180,   § 187   Zarządzenia nr 1426 KGP z dnia 23 grudnia 2004 r. w sprawie metodyki wykonywania czynności dochodzeniowo-śledczych przez służby policyjne wyznaczone do wykrywania przestępstw i ścigania ich sprawców (Dz. Urz. KGP 2005 nr 1 poz. 1) poświadczył nieprawdę w dokumencie procesowym wykaz dowodów rzeczowych k.49 w aktach sprawy,  jest to czyn określony w art. 271 k.k.,tym samym naruszył art. 5, art. 30, art. 31, art. 41 Konstytucji..

36. Pani Agnieszka Sułowicz jako funkcjonariusz Policji Komendy Rejonowej Warszawa Praga Północ w stopniu starszy sierżant prowadząc śledztwo przeciwko mojemu synowi prawdopodobnie od 25 lipca 2007r. do zakończenia śledztwa około 7 grudnia 2007r (dokładne dane są w aktach sprawy 6 Ds. /07) nie dopełniła obowiązków służbowych przekroczyła swoje uprawnienia wynikające z ustaw, art. 14 ust.1, art. 15 ust1 pkt.2, art. 27, art. 58ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. 2007 r. Nr 43, poz. 277, ze zm.); art. 1, art. 2§ 1 pkt.1 (ostatnia część zdania) i § 2 , art. 4 k.p.k. art. 308 § 3 i § 5 oraz art. 313ustawy Kodeks postępowania karnego jest to czyn określony w art. 231 k.k.

przekraczając swoje uprawnienia wynikające z art. 143, art. 148 k.p.k.; § 128 ust.2 w związku z § 122 Rozporządzenia MSz dnia 11 kwietnia 1992 r. Regulamin wewnętrznego urzędowania powszechnych jednostek organizacyjnych prokuratury; § 179,   § 180,   § 187   Zarządzenia nr 1426 KGP z dnia 23 grudnia 2004 r. w sprawie metodyki wykonywania czynności dochodzeniowo-śledczych przez służby policyjne wyznaczone do wykrywania przestępstw i ścigania ich sprawców (Dz. Urz. KGP 2005 nr 1 poz. 1) poświadczyła nieprawdę w dokumencie procesowym wykaz dowodów rzeczowych k.50 w aktach sprawy,  jest to czyn określony w art. 271 k.k.

przekraczając swoje uprawnienia wynikające z art. 311 § 3 k.p.k. w związku z art. 308 § 3 i § 5 oraz art. 313 k.p.k. przy jednoczesnym zaniechaniu czynności określonych w art. 2 § 1 pkt.1 k.p.k. (ostatnia część zdania)

1)   prowadziła śledztwo przeciwko synowi, który postanowieniem  Sądu Rejonowego Warszawa Praga Północ w dniu 25 lipca 2007r. został tymczasowo aresztowany oraz swoim postępowaniem godziła się na bezprawne pozbawianie wolności syna, bezprawność pozbawienia wolności wynika z art. 249 § 2 w związku z art. 308 § 2 k.p.k., jest to czyn określony w art. 189 § 2 k.k. w związku z art.18 § 1 k.k.

2)     włączyła do akt sprawy dokument procesowy k.187 w aktach sprawy sporządzony niezgodnie z art. 148 § 1 i art. 150 § 1 k.p.k. czym poświadczyła nieprawdę jest to czyn określony w art. 271 § 2 k.k.

3)    włączyła do akt sprawy nie wcześniej niż 15 listopada 2007r. zdjęcia k. 98, k. 181-184 w aktach sprawy, zdjęcia zostały wykonane niezgodnie z art. 147 § 5 k.p.k. oraz Rozporządzeniem MS z dnia 2 czerwca 2003 r. w sprawie rodzaju urządzeń i środków technicznych służących do utrwalania obrazu lub dźwięku dla celów procesowych oraz sposobów ich przechowywania, odtwarzania i kopiowania zapisów (Dz. U. z dnia 24 czerwca 2003), a umiejscowienie tych zdjęci nastąpiło niezgodnie z § 42 Zarządzenia MS z dnia 11 października 2005 r. w sprawie organizacji i zakresu działania sekretariatów oraz innych działów administracji powszechnych jednostek organizacyjnych prokuratury (Dz. Urz. MS z dnia 25 listopada 2005 r.) w pkt.2 i 3, jest to czyn określony w art. 235 k.k.

4)  mając wgląd w akta procesowe, z których wnikało o bezprawnym pozbawieniu wolności syna przesłuch…ąc ponownie funkcjonariusza Policji sierż. sztab Mariusz Stań w dniu 23.08.2007r. k. 102-103 w aktach sprawy  podżegała do składania fałszywych zeznań oraz do sporządzenia dokumentu procesowego w postaci szkicu k. 104 w aktach sprawy, który został wykonany niezgodnie z § 82,   § 83   Zarządzenia nr 1426 KGP z dnia 23 grudnia 2004 r. w związku z art. 207 § 1 k.p.k. jest to czyn określony wart. 18  § 2 k.k. w zw. z art. 233 §1 k.k., tym samym naruszyła art. 5, art. 30, art. 31 Konstytucji.

37. Pani Grażyna Pieniążek właściciel działalności gospodarczej pod nazwą Kryminalistyczny Ośrodek Badawczo Naukowy.

Wydając opinie KOBN 080 i KOBN 083

1)  przekroczyła swoje uprawnienia jako biegły sądowy, art. 193, art. 194 i art. 200 k.p.k. nie będąc organem procesowym podzleciła wykonanie ekspertyz pośrednikowi panu Jakub Czarny prowadzącemu działalność gospodarczą pod nazwą Instytut Genetyki Sądowej adres Kruszyn Krajeński, jest to czyn określony w art. 231§ 2 k.k.

2) poświadczyła nieprawdę, że badania zostały wykonane w KOBN adres 05-101 Nowy Dwór Mazowiecki ul. Czajki 5, właściwy adres działalności gospodarczej winien brzmieć miejscowość Skierdy, ul. Czajki 5, 05-101 Nowy Dwór Mazowiecki a ekspertyzy zostały wykonane na podstawie dwukrotnego podzlecenia w IGS w Bydgoszczy na ul. Kujawskiej 6 jest to czyn określony w art. 271 § 2 k.k.

3)     poprzez nie rejestrowane rozpakowanie dowodów rzeczowych oraz  przepakowanie dowodów rzeczowych w inne opakowania zewnętrzne (koperty) oraz poprzez nieuprawnioną zmianę samego opakowania dowodu rzeczowego wymienionego w k.20 doprowadziła do kontaminacji dowodów rzeczowych oraz do poświadczenia nieprawdy jest to czyn określony w art. 271 § 2 k.k. 

4)     w celu oskarżenia niewinnej osoby a następnie jej skazania o czyn określony w 1 k.k. przedstawiła opinie jako instytucja badawczo naukowa do czego z mocy prawa nie jest uprawniona –art. 1, art. 2, art. 15, art. 18. art.19 Ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz.U. 2004 nr 173 poz. 1807) w związku z art. 2, art. 3, art. 4 ustawydnia 25 lipca 1985 r. o jednostkach badawczo-rozwojowych tekst jednolity Dz. U. z dnia 18 kwietnia 2001 r. oraz z ustawą z dnia 27 lipca 2001 r. o diagnostyce laboratoryjnej, tym samym godziła się na pozbawienie wolności na okres powyżej 7 dni,  jest to  czyn określony w art. 189 § 2 k.k. w związku z art.18 § 1 k.k.

38. Pan Jakub Czarny właściciel działalności gospodarczej pod nazwą Instytut Genetyki Sądowej adres Kruszyn Krajeński, a na co dzień pracujący jako ekspert Instytutu Genetyki Sądowej w Bydgoszczy

1)     przekroczył swoje uprawnienia jako biegły sądowy, art. 193, art. 194 i art. 200 k.p.k. nie będąc powołanym przez organ procesowy wykonał ekspertyz jako pośrednik jest to czyn określony w art. 231§ 2 k.k.

2)     poświadczył nieprawdę, że badania zostały wykonane w KOBN adres 05-101 Nowy Dwór Mazowiecki ul. Czajki 5, działalność gospodarcza Pani Grażyny Pieniążek zleceniodawcy i pośrednika to miejscowość Skierdy, ul. Czajki 5, 05-101 Nowy Dwór Mazowiecki. Natomiast ekspertyzy zostały wykonane w IGS w Bydgoszczy na ul. Kujawskiej 6 a pośrednikiem w wykonaniu tej ekspertyzy jest właściciel działalności gospodarczej pod nazwą IGS adres Kruszyn Krajeński, poczta Białe Błota  ekspert Jakub Czarny – jest to czyn określony w art. 271 § 2 k.k.

3)     poświadczył nieprawdę, że dowody rzeczowe wymienione i przekazane do ekspertyzy w postanowieniu o powołaniu biegłego z dnia 31.08.2007r są tymi samymi dowodami co opisane w KOBN 080/07 w pkt.3 i pkt.4.1, 4.2 oraz w KOBN 083/07 w pkt.1.1, 1.2, 1.3 jest to czyn określony w art. 271 § 2 k.k.

4)     poświadczył nieprawdę, poprzez pominięcie w ekspertyzach, że sprzęt wymieniony w ekspertyzach KOBN 080/07 str.5 z 12, KOBN 083/07 str. 2 z 5 nie jest własnością KOBN a jest własnością IGS w Bydgoszczy oraz to, że atestacja pracowników dotyczy ścisłego kierownictwa IGS w Bydgoszczy a nie pracowników KOBN odpowiednio KOBN 080/07 str. 5 z 12 oraz KOBN 083.str. 3 z 5 jest to czyn określony w art. 271 § 2 k.k.

5)     stworzył fałszywy dowód przeciwko synowi w ekspertyzie KOBN 080/07 w pkt.4.1 i 4.2 str.7 i 8 z 12, tabela str.10 z 12, wnioski str.12 z 12, opis w tej części ekspertyzy nie jest odpowiedzią na zadane pytanie określone  w pkt.3.lit. b str.1 z 12, które sam biegły przepisał z postanowienia jest to czyn określony w art. 235 k.k.

6)     składał fałszywe zeznania w sprawie sygn. akt III K /07 k.581-583, a wynika to z zeznań w charakterze świadka w sprawie sygn. akt. 1 Ds. 01/08 uzasadnienie do umorzenia śledztwa str. 11-12 jest to czyn określony w art. 231 § 2 k.k.

7)     poprzez czynności wskazane w pkt.1-6 doprowadził do oskarżenia niewinnej osoby, a następnie do skazania jej o czyn określony w art. 1 k.k. co skutkowało pozbawieniem wolności na okres powyżej 7 dni,  jest to  czyn określony w art. 189 § 2 k.k. w związku z art.18 § 1 k.k.

39. Pani Małgorzata Pacek, która jako funkcjonariusz Policji Komendy Policji Warszawa Białołęka w stopniu sierżant sztab., w dniu 24 lipca 2007r. przyjmując ustne zawiadomienie, przesłuch…ąc osobę pokrzywdzoną oraz przeprowadzając czynności opisane w k.21-23nie dopełniła obowiązków służbowych przekroczyła swoje uprawnienia wynikające z ustaw, art. 14 ust.1, art. 15 ust1 pkt.2, art. 27, art. 58 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. 2007 r. Nr 43, poz. 277, ze zm.); art. 1, art. 304§ 3, art.12, art.151 § 1, art. 228ustawy Kodeks postępowania karnego; § 115 Rozporządzenia MSz dnia 11 kwietnia 1992 r. Regulamin wewnętrznego urzędowania powszechnych jednostek organizacyjnych prokuratury; § 35,   § 51 ust.5 i ust.6, § 180, § 187  Zarządzenia nr 1426 KGP z dnia 23 grudnia 2004 r. w sprawie metodyki wykonywania czynności dochodzeniowo-śledczych przez służby policyjne wyznaczone do wykrywania przestępstw i ścigania ich sprawców (Dz. Urz. KGP 2005 nr 1 poz. 1); Zarządzenia Prokuratora Rejonowego, jest to czyn określony w art. 231 k.k.

Pani Małgorzata Pacek w bliżej nie określonym czasie po spisaniu i podpisaniu protokołu przesłuchania dokonała uzupełnień w pkt.35, pkt.35b, pkt.37 w protokole z przesłuchania osoby pokrzywdzonej jest to poświadczenie nieprawdy czyn określony w art. 271 k.k.

Pani Małgorzata Pacek wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami godziła się na bezprawne pozbawianie wolności niewinnej osoby, jest to czyn określony w art. 189 § 2 k.k. w związku z art.18 § 1 k.k.

40. Pan Mariusza Stań, jako funkcjonariusz Policji Komendy Policji Warszawa Białołęka w stopniu starszy sierżant, sporządzając protokół przeszukania osoby jej odzieży i podręcznych przedmiotów z datą sporządzenia 24 lipca 2007r. oraz biorąc udział w innych czynnościach  nie dopełnił obowiązków służbowych przekroczył swoje uprawnienia wynikające z ustaw, art. 14 ust.1, art. 15 ust1 pkt.2, art. 27, art. 58 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. 2007 r. Nr 43, poz. 277, ze zm.); art. 1, art. 148§ 1 pkt.1 i § 3, art. 150 § 1, art.151 § 1, art. 228, art. 229ustawy Kodeks postępowania karnego; § 115 Rozporządzenia MSz dnia 11 kwietnia 1992 r. Regulamin wewnętrznego urzędowania powszechnych jednostek organizacyjnych prokuratury; § 35,   § 51 ust.5 i ust.6, § 180, § 187  Zarządzenia nr 1426 KGP z dnia 23 grudnia 2004 r. w sprawie metodyki wykonywania czynności dochodzeniowo-śledczych przez służby policyjne wyznaczone do wykrywania przestępstw i ścigania ich sprawców (Dz. Urz. KGP 2005 nr 1 poz. 1) jest to czyn określony w art. 231 k.k.

W bliżej nie określonym czasie ale na pewno po godz. 15:09 dnia 24 lipca 2007r dokonał poświadczenia nieprawdy w protokóle przeszukania poprzez uzupełnienie go w miejscu do tego nie przeznaczonym o ujawnieniu dowodu oraz w tym samym czasie dokonano sfałszowania podpisów w protokole, po wykreśleniu pozycji na k.10verte pozycji o ujawnieniu rzeczy bądź nie, wykreśleń dokonano  zgodnie z art. 229 k.p.k. po takim zakreśleniu części protokołu  było niemożliwe ujawnienie jakiegokolwiek dowodu oraz sporządził nieprawdziwy protokół spis i opis rzeczy i włączył go jako załącznik do protokołu przeszukania jest to czy określony w art. 271 k.k.

Z datą sporządzenia protokołów 24.07.2007r oraz 23.08.2007r oraz w dniu 17.03.2008r w Sądzie w celu skazania niewinnej osoby składał zeznania nawzajem wykluczające się, które noszą znamiona czynu przestępczego składania fałszywych zeznań jest to czyn określony w art. 231 § 2 k.k.

Pan Mariusz Stań wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami godził się na bezprawne pozbawianie wolności niewinnej osoby powyżej 7 dni a wynika to z opisanych zdarzeń  jest to czyn określony w art. 189 § 2 k.k. w związku z art.18 § 1 k.k.

41. Pan Krzysztof Brudziński jako funkcjonariusz Policji Komendy Policji Warszawa Białołęka składał fałszywe zeznania do protokołu po uprzedzeniu o odpowiedzialności karnej za zeznanie nieprawdy z datą sporządzenia tego protokołu 24 lipca 2007r rozpoczęcie godz.07:40 zakończenie godz. 08:20, sprzeczne zeznania z pierwotnymi ale również fałszywymi przedstawił w sądzie na rozprawie głównej w dniu 17.03.2008r jest to czy określony w art. 231§ 1 k.k.

Pan Krzysztof Brudziński jako funkcjonariusz publiczny wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami godził się na bezprawne pozbawianie wolności niewinnej osoby powyżej 7 dni a wynika to z opisanych zdarzeń w zawiadomieniu i składania fałszywych zeznań jest to czyn określony w art. 189 § 2 k.k. w związku z art.18 § 1 k.k.

42. Osoba rzekomo pokrzywdzona w dniach 24.07.2007r do protokołu spisanego w KP Warszawa Białołęka, oraz w dniach 17.03.2008r.i 24.11.2008r składała fałszywe zeznania, zeznania te są sprzeczne w sobie i nawzajem się wykluczajązeznania te nie zostały potwierdzone zgodnie z obowiązującym prawem wynikającym z Konstytucji i ustawy Kodeks postępowania karnego jest to czyn określony w 233§ 1 k.k.

Osoba rzekomo pokrzywdzona poprzez fałszywe oskarżenie oraz składanie fałszywych zeznań godziła się na oskarżenie niewinnej osoby, które skutkowało zastosowaniem środka zapobiegawczego w postaci tymczasowego aresztowania oraz doprowadziło do skazania niewinnej osoby oskarżonej o czyn określony w art. k.k. co skutkowało pozbawieniem wolności na okres powyżej 7 dni,  jest to  czyn określony w art. 189 § 2 k.k. w związku z art.18 § 1 k.k. 

43. Zawiadomienie dotyczy również pozostałych osób, które:

1) poświadczały nieprawdę oraz tworzyły fałszywe dowody;

2) składały fałszywe zeznania;

3) nie zabezpieczyły do celów procesowych dowodów zgodnie z przepisami prawa

4) nie wykonały postanowień art. 30, art. 31 Konstytucji i godziły się na pozaprawne pozbawianie wolności syna.

 

W dniu 05.03.2011r Polskę obiegła informacja Zał. nr 10

Komendant jednego z warszawskich komisariatów policji został zatrzymany przez stołecznych policjantów. Jak dowiedział się portal tvn24.pl chodzi o szefa komisariatu na Białołęce. Zatrzymanie ma związek ze śmiercią podwarszawskiego biznesmena Dariusza S. Jego zwłoki zostały znalezione w Legionowie. Wraz z funkcjonariuszem zatrzymano jeszcze jedną osobę.

Jak powiedział na antenie TVN24 rzecznik Komendy Stołecznej Policji podinsp. Maciej Karczyński, z ustaleń policji wynika, że komendant może mieć związek z poćwiartowaniem i spaleniem zwłok Dariusza S. Szczegóły na razie nie są znane.

 

To funkcjonariusze policji z tego komisariatu dokonali zatrzymania syna, to w tym komisariacie dokonano szeregu nieprawidłowości w czynnościach procesowych o charakterze przestępczym.

Jaki pan taki kram

 

W dniu 14.03.2011r Polskę obiega następująca informacja zał. nr 11

Podejrzenie oszustw polegających na wyłudzaniu pożyczek od pracowników, fałszowanie list płac i zawyżanie pensji. Po kontroli zarządzonej przez ministra sprawiedliwości lecą głowy w sądzie okręgowym Warszawa – Praga. Pracę straciła dyrektor sądu i prezes a to nie koniec zwolnień – dowiedział się portal tvnwarszawa.pl.

 

To w tym sądzie okręgowym prowadzono wszystkie czynności procesowe związane z odwołaniami w drugiej instancji syna.

To w tym sądzie Pani Grażyna Pieniążek jest wpisana na listę biegłych w zakresie biologii nie posiadając specjalistycznego wykształcenia w tym zakresie, oraz nie posiadając zaplecza badawczego do przeprowadzania takich badań.

Wreszcie to w tym sądzie okręgowym dokonano przygotowania do sfałszowania własnego uzasadnienia wyroku. Przygotowanie to polega na sporządzeniu uzasadnienia wyroku na siedmiu (7) stronach kolejno ponumerowanych od str.1 do str.6 w prawym dolnym rogu, ostatnia strona 7 z podpisami sędziów w prawym dolnym rogu nie posiada kolejnego numeru strona 7 jako logiczna ciągłość dokumentu, całość uzasadnienia została opisana w aktach sprawy jako karty od numeru k.1061 do k.1069 pozostawiając „wolne” dwa kolejne numery kart w aktach sprawy numery kart. 1067 i 1068 pomiędzy stroną 6 a 7 (powtórzę str.7 nie posiada kolejnego numeru strona 7) i nie ma tu żadnego przeoczenia lub pomyłki, było to świadome i przemyślane działanie i przygotowanie do przestępstwa.

 

1. Przepisy prawa:

1.1 ustawa Kodeks postępowania karnego w szczególności art. 304 § 3, art.305 § 1, art. 308 § 1 i § 2, art.12,  art. 192 § 1;

1.2 zarządzenie nr 1426 KGP z dnia 23 grudnia 2004 r. w szczególności § 35, § 36, § 48, § 51, § 187, § 188;

1.3 zarządzenie Prokuratora Rejonowego

2.Dokumenty procesowe sporządzone przez organy procesowe:

2.1  protokół przesłuchania syna w charakterze świadka z dnia 24.07.2007r godz. 14:31 do  

15:09 k.40-41 po przenumerowaniu akt sprawy k.73-74 w aktach sprawy czynność przeprowadzona po 12 godzinach od zatrzymania, dokument sporządzony w KRP VI Warszawa Praga Północ w zeznaniach jako świadek wskazał co zostało zatrzymane przez funkcjonariuszy policji wśród wymienionych rzeczy nie ma prezerwatywy, a sama czynność dotyczy przesłuchania świadka a nie podejrzanego.

2.2. protokół przeszukania osoby jej odzieży i podręcznych przedmiotów zał. nr 16, 

przeszukanie przeprowadzono w dniu 24.07.2007r godz. 02:05 do 03:30 w pierwotnej numeracji k.10-11 po przenumerowaniu akt k.10-12 w aktach sprawy – wykreślenia na k.10verte dokonane na podstawie art. 229 k.p.k. oraz § 51 ust.6 Zarządzenia nr 1426 KGP z dnia 23 grudnia 2004r. wykluczają ujawnienie dowodu na podstawie którego syn został skazany, dokument sporządzony w KP Warszawa Białołęka, nie ujawnienie tego dowodu podczas przeszukania wynika również z protokołu przesłuchania syna w charakterze świadka z dnia 24.07.2007r. zał. nr 1, z postanowienia o tymczasowym aresztowaniu z dnia 24.07.2007r. zał. nr 3, postanowienia o odmowie uchylenia środka zapobiegawczego z dnia 05.09.2007r zał. nr 8 .

2.3   dowód opisany w k.20 w aktach sprawy z dnia 24.07.2007r godz. 04:30 Dokument ten nie został ujawniony w dniu 24 i 25 lipca 2007r. dowód ten wykluczał popełnienie przestępstwa.   

2.4   protokół z przesłuchania rzekomo osoby pokrzywdzonej z dnia 24.07.2007r godz.05:30 do 06:30 k.2-4 w aktach sprawy, brak wniosku o ściganie kogokolwiek k.2 , na k.3 w pouczeniu o uprawnieniach wynikających z art.12 k.p.k. osoba pokrzywdzona siebie wskazała jako sprawcę przestępstwa w tym czasie syn był zatrzymany przez policję. Dokument ten w bliżej nieokreślonym czasie ale nie wcześniej niż po godz. 15:09 dnia 24 lipca 2007r został sfałszowany, poprzez poświadczenie nieprawdy w pkt.35, 35b, 37 oraz na pewno ostatnie zdanie w protokole przesłuchania o następującą treść „żądam ścigania i ukarania sprawcy przedmiotowego zdarzenia” zwrot „przedmiotowego zdarzenia” jest charakterystycznym zwrotem używanym przez funkcjonariuszy publicznych. W przeciwnym wypadku czynność przesłuchania syna w charakterze świadka w dniu 24 lipca 2007r. o godz. 14:31 nie odbyłaby się, w pkt.35 i 35 b pozycje nie zapisane nie zostały wykreślone zgodnie z § 51 ust.6 zarządzenia nr 1426 KGP co umożliwiło uzupełnienie protokółu, natomiast w pkt.37 treść wpisana nie jest omówieniem skreśleń, poprawek, uzupełnień poczynionych w protokole, jest to nowa myśl jak również treść ta nie została podpisana zgodnie z art. 151§ 1 k.p.k..

2.5   wykazy dowodów rzeczowych zał. nr 12, zał. nr 13 oraz późniejszy świstek papieru zał. nr14, to, że same dokumenty nie zostały uznane za dowody bez ich odczytania zał. nr 5 nie ma żadnego znaczenia, dowody wymienione w tych dokumentach są dowodami w sprawie.

2.5.1 wykaz dowodów rzeczowych zał. nr 12 o numerze „0” z datą sporządzenia 25.07.2007r.

dokument wykonał mł. asp. Mirosław Krzęcio ten sam funkcjonariusz, który przeprowadzał czynność przesłuchania syna w charakterze świadka w dniu 24.07.2007r o godz. 14:31, dokument poświadczający nieprawdę, sporządzony w bliżej nie określonym czasie, wielokrotnie poprawiany, uzupełniany, ostatni raz nie wcześniej niż około 15 listopada 2007r, (wynika to ze świstka papieru k 187 w aktach sprawy zał. nr 14), dokument sporządzony niezgodnie z art. 151 § 1 k.p.k., § 51 ust. 7, § 180, § 188  zarządzenia nr 1426 KGP

2.5.2       wykaz dowodów rzeczowych o numerze „00” zał. nr 13 z datą sporządzenia 25 lipca

2007r przez sierż. szt. Agnieszkę Sułowicz dokument sporządzony w bliżej nie określonym czasie w dokumencie są trzy daty nawzajem wykluczające się obecna wersja została sporządzona nie wcześniej niż około 15 listopada 2007r. wynika to z wykazu dowodów rzeczowych zał. nr 12,oraz świstka papieru zał. nr 14, dokument procesowy poświadczający nieprawdę, sporządzony by ukryć, że doszło do nie rejestrowanego rozpakowania dowodów rzeczowych co wynika z postanowienia o powołaniu biegłego z dnia 31.08.2007r wg biegłego jest to data 04.09.2007r., opinie biegłego k.142-146, k.151-162, dla celów porównawczych opinia k.123-124 materiał dowodowy był wysyłany z jednego miejsca magazynowego winien być zapakowany i opisany w sposób jednakowy oraz z zeznań w charakterze świadka Grażyny Pieniążek właściciela działalności gospodarczej o nazwie KOBN w sprawie sygn. akt 1 Ds. 301/08 k.941-943 i uzasadnienie do postanowienia o umorzeniu śledztwa str. 6 tego uzasadnienia.  

2.6     Świstek papieru bo inaczej nazwać go nie można zał. nr 14 uznany przez organy

procesowe za dokument wiarygodny, dokument ten został ujęty w wykazie innych dowodów do przeprowadzenia na rozprawie, rzekomy dokument procesowy został sporządzony niezgodnie z art. 148 § 1, art. 150 § 1. Z jedynej daty ujętej jako zarej. 2007-11-15 wynika, że 15 listopada 2007r 113 dni od zatrzymania i stosowania środka zapobiegawczego w postaci tymczasowego aresztowania, po wniosku syna do prowadzącego śledztwo o uchylenie środka zapobiegawczego w postaci tymczasowego aresztowania data wpływu do prokuratury 14.11.2007r, organ procesowy wskazanym dokumentem dokonał poświadczenia nieprawdy i włączył do akt sprawy sfałszowane cztery zdjęcia jako zapis z monitoringu, zdjęcia przedstawiają dwie różne osoby. Wiarygodność wskazanego świstka papieru jest podważona postanowieniem w przedmiocie dowodów rzeczowych z dnia 15 listopada 2007r zał. nr 15 k.186 w aktach sprawy, dowód rzeczowy ujęty w tym postanowieniu miał być przechowywany w kopercie k.185 w aktach sprawy, ale ten dowód nigdy nie został przekazany do sądu co zostało w późniejszym okresie udowodnione na rozprawie głównej.

 

W dniu 24.07.2007r jak wynika z pkt.1 do pkt.2.5.2 zgromadzony materiał nie dał podstaw prawnych do przesłuchania syna w charakterze podejrzanego na podstawie art. 308 § 2 k.p.k., jak również  nie dał podstaw do przedstawienia zarzutów popełnienia przestępstwa na podstawie art. 313 § 1 i wszczęcia śledztwa przeciwko synowi z powyższego wynika, że zatrzymanie i przetrzymywanie syna w policyjnej izbie zatrzymań naruszało ład prawny wynikający z Konstytucji, Konstytucja na razie jest jeszcze obowiązującym aktem prawnym w Polsce.

W dniu 24.07.2007r do godz. 14:31 jak wynika z pkt.1 do pkt.2.5.2 zgromadzony materiał nie dał podstaw prawnych funkcjonariuszom policji wynikających z art. 304 § 3 k.p.k. oraz § 35, § 36 zarządzenia nr 1426 KGP z dnia 23 grudnia 2004 r. do niezwłocznego przekazania sprawy prokuratorowi (wymóg ustawowy).

W dniu 24 lipca 2007r o godzinie 15:09 po przesłuchaniu w charakterze świadka dokonano niezgodnego z przepisami prawa pozbawienia wolności świadka, art. 290 k.p.k. jest precyzyjny, jasny, klarowny i dookreślony w zakresie kto wydaje postanowienie o zatrzymaniu świadka i w jakich okolicznościach można pozbawić go wolności.

W dniu 25 lipca 2007r o godz. 11:30 w prokuraturze asesor Prokuratury Rejonowej dokonał w obecności adwokata Mec Zofii Migas Lewandowskiej przesłuchania syna jako podejrzanego na podstawie art. 308 § 2 k.p.k.

33 godziny od zatrzymania syna przetrzymywania w policyjnej izbie zatrzymań asesor Prokuratury Rejonowej nie posiadał dowodów świadczących o popełnieniu przestępstwa, które dawałoby podstawy do przedstawienia zarzutów i ogłoszenia ich na podstawie art. 313 § 1 k.p.k..

33 godziny od zatrzymania asesor Prokuratury Rejonowej dokonał przesłuchania syna  na podstawie  art. 308 § 2 k.p.k. artykuł ten stanowi:

 „W wypadkach nie cierpiących zwłoki, w szczególności wtedy, gdy mogłoby to spowodować zatarcie śladów lub dowodów przestępstwa, można w toku czynności wymienionych w § 1 przesłuchać osobę podejrzaną o popełnienie przestępstwa w charakterze podejrzanego przed wydaniem postanowienia o przedstawieniu zarzutów, jeżeli zachodzą warunki do sporządzenia takiego postanowienia. Przesłuchanie rozpoczyna się od informacji o treści zarzutu.”

Wskazana treść art. 308 § 2 k.p.k. mówi sama za siebie, takie przesłuchanie byłoby uzasadnione w dniu 24 lipca 2007r. do godz. 14:31 ale o tej godzinie rozpoczęło się przesłuchanie syna w charakterze świadka w KRP VI Warszawa Praga Północ.

Takiego postanowienia asesor Prokuratury nie wydał, aż do wydania wyroku w pierwszej instancji co wynika z protokołów z rozpraw głównych zał. nr 3, zał. nr 4, takiego postanowienia nie zawiera również wykaz innych dowodów do przeprowadzenia na rozprawie wśród wymienionych dokumentów nie ma postanowienia o przedstawieniu zarzutów.

Od 25 lipca 2007r. do 9 czerwca 2009r. w tym okresie trwało postępowanie nadzorowane przez asesora Prokuratury Rejonowej oraz trwały postępowania przed sądami powszechnymi i dalej do 18 listopada 2009r postępowanie kasacyjne  prokuratorzy ukrywali fakt, że 24 lipca 2007r niebyło podstaw nawet do przesłuchania syna jako podejrzanego na podstawie art. 308 § 2 k.p.k., ukrywali fakt pozbawienia wolności świadka w dniu 24 lipca 2007r przez funkcjonariuszy policji – pozbawienie wolności  niezgodne z postanowieniami Konstytucji i ustawą, ukrywali fakt fałszowania dokumentów i poświadczania nieprawdy i takimi dokumentami sami posługiwali się, jak również nadzorujący śledztwo sam dokonywał poświadczenia nieprawdy (chociażby powołanie pseudo instytucji badawczo naukowej do przeprowadzenia badań, postanowienie w przedmiocie dowodów rzeczowych z dnia 15.11.2007r. k.186 i nie przekazanie tego zapisu z aktami sprawy do sądu, protokół przesłuchania z dnia 03.12.2007r. k.228 jako jedyna na pić kart od k.226 do k.230 nie podpisana przez żadną ze stron pomimo prawnego obowiązku (ale to jest czubek góry lodowej w tej sprawie). Na podstawie takich dokumentów wnosili o pozbawienie wolności niewinną osobę, której nie przedstawiono zarzutów popełnienia przestępstwa zgodnie z art. 313 k.p.k., a następnie wnosili o skazanie.

Od 25 lipca 2007r. do 9 czerwca 2009r. w tym okresie trwały postępowania odwoławcze oraz postępowanie jurysdykcyjne przed sądami powszechnymi, sędziowie sądów powszechnych ukrywali fakt, że 24 lipca 2007r niebyło podstaw nawet do przesłuchania syna jako podejrzanego na podstawie art. 308 § 2 k.p.k.,ukrywali fakt pozbawienia wolności świadka, ukrywali fakt fałszowania dokumentów i takimi dokumentami sami posługiwali się, na podstawie takich dokumentów pozbawiali wolności niewinną osobę, której nie przedstawiono zarzutów popełnienia przestępstwa zgodnie z art. 313 k.p.k., jak również przygotowano podstawy do sfałszowania własnego uzasadnienia do apelacji. 

18 listopada 2009r sędzia sądu najwyższego ukrył fakty, o których mowa powyżej.

Konstytucja RP nie przewiduje usankcjonowania bezprawnych działań poprzez włożenie do akt sprawy po wydaniu wyroku skazującego postanowienia o przedstawieniu zarzutów, w tym zakresie ustawa Kodeks postępowania karnego nie pozostawia żadnych wątpliwości.

Od dnia 20 stycznia 2010r z kontroli operacyjnej funkcjonariusze publiczni wiedzą na pewno, że z analizy dokumentów posiadam taką wiedzę o bezprawnych działaniach wobec syna, o których powyżej, a treść sms wysłanego do mnie w dniu 20 stycznia 2010r. o godz. 23:30 jest tylko tego dowodem. Kontrola operacyjna jaką stosuje się wobec mnie wykorzystywana jest w celu zastraszenia mnie, mojej Rodziny oraz służy do szykan wobec syna. Szykany polegają, na przewożeniu do różnych zakładów karnych, uniemożliwienie ukończenia szkoły średniej, oraz narażenie na utratę życia lub zdrowia. 

Z uzasadnienia wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 9 czerwca 2010 r. sygn. akt SK 52/08  wynika:  

• z pkt.4.1:

„Przestępstwo przekroczenia uprawnień lub niedopełnienia obowiązków na szkodę interesu publicznego lub prywatnego przez funkcjonariusza publicznego tradycyjnie nosi nazwę nadużycia władzy lub przekroczenia uprawnień. Jest to klasyczne, najbardziej charakterystyczne przestępstwo funkcjonariuszy, które godzi w autorytet oraz zaufanie społeczne do reprezentowanych przez nich władz i instytucji, a także w konkretne interesy i dobra społeczne lub jednostkowe, zagrożone lub naruszone przestępnym zachowaniem”

 

• z pkt.9.7:

 

„Trybunał podkreśla, że funkcjonariusz publiczny ma pierwotny prawny obowiązek znajomości aktów określając jego uprawnienia i obowiązki. Na tym tle Trybunał zgadza się z przyjętą w literaturze przedmiotu i orzecznictwie SN interpretacją art. 231 k.k., że zakres uprawnień i obowiązków funkcjonariusza publicznego rekonstruowany z szeregu aktów o różnych charakterze (w tym aktów prawa wewnętrznego oraz poleceń służbowych czy też rozkazów) nie oznacza niezgodności normy dekodowanej z art. 231 k.k. z zasadą nullum crimen sine lege wyrażoną w art. 42 ust. 1 Konstytucji”

 

Żądam ścigania osób, które dopuściły się popełnienia przestępstw wskazanych powyżej.

Żądam niezwłocznego podjęcia działań określonych w Konstytucji i ustawach do uwolnienia bezprawnie pozbawionego wolności syna, który od pięciu lat jest pozbawiony wolności niezgodnie z Konstytucją i ustawami.

Żądam zabezpieczenia pełnej dokumentacji procesowej w niniejszej sprawie od dnia 24 lipca 2007r do 18 listopada 2009r oraz przede wszystkim:

• Dokumentację z przebiegu służby w KP Warszawa Białołęka obejmującą czasoprzestrzeń w przedmiotowej sprawie zawiadomienie, zatrzymanie, pozbawienie wolności syna oraz zabezpieczenie dowodów.
• Dokumentację z przebiegu służby w KRP VI Warszawa Praga Północ obejmującą czasoprzestrzeń w przedmiotowej sprawie zawiadomienie, zatrzymanie, przesłuchanie w charakterze świadka, pozbawienie wolności, zabezpieczenie dowodów.
• Dokumentację magazynową w KRP VI Warszawa Praga Północ.
• Dokumentację z przechowywania dowodów rzeczowych w KP Warszawa Białołęka.
• Wszystkie dokumenty dotyczące wysyłki, transportu, dowodów rzeczowych z komendy policji do KOBN ul. Czajki 5 miejscowość Skierdy, via ISG ul. Patrolowa Kruszyn Krajeński, via ISG ul Kujawska 6 Bydgoszcz oraz dokumentacji z przeprowadzonych ekspertyz bez względu na to gdzie ta dokumentacja się znajduje.
• Zapisów z rejestratorów rozmów na stanowiskach dowodzenia komisariatów, nagrania te są archiwizowane i przechowywane w archiwum policji.
• Całej dokumentacji z prowadzonego śledztwa z mojego zawiadomienia 1 Ds. /08.
• Dokumentacji z posiadanego wykształcenia Grażyny Pieniążek, zarejestrowania działalności gospodarczej pod nazwą Kryminalistyczny Ośrodek Badawczo Naukowy, oraz stosownych dokumentów przedstawionych w Sądzie Okręgowym Warszawa Praga dotyczących posiadania specjalistycznej wiedzy w zakresie wykształcenia umożliwiającego wpisanie na listę biegłych zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Sprawiedliwości z dnia 24 stycznia 2005 r.w sprawie biegłych sądowych (Dz. U. z dnia 26 stycznia 2005 r.)
• Zabezpieczenie pełnej dokumentacji z działalności gospodarczej pod nazwą Instytut Genetyki Sądowej adres Kruszyn Krajeński ul. Patrolowa pod względem prowadzenia działalności gospodarczej na szkodę Instytutu Genetyki Sądowej ul. Kujawska 6, Bydgoszcz, oraz w działalności gospodarczej posługiwania się innymi standardami niż tymi publikowanymi na oficjalnej stronie IGS w Bydgoszczy.
• Żądam zabezpieczenia wniosku oraz udzielonej zgodny na prowadzenie techniki operacyjnej wobec mnie w szczególności kto złożył taki wniosek lub wnioski, kto pod tymi wnioskami się podpisał, kto wydał zgodę na prowadzenie techniki operacyjnej i na jaki okres. Jeśli wniosek nie był na moje nazwisko, to czy wniosek obejmował nr telefonu 889 491 163 jako nn, a następnie numer telefonu 880 … …, poczta elektroniczna adres, ewentualnie stałe łącze internetowe, oraz zwykła poczta listowa.

Niech uzupełnieniem do mojego zawiadomienia będzie wczorajszy Raport: błędy sędziów i prokuratorów główną przyczyną sądowych pomyłek.

Błędy niektórych sędziów i prokuratorów, wynikające często z niekompetencji, to główne przyczyny niesłusznych skazań – wynika z przedstawionego w poniedziałek raportu o pomyłkach sądowych w Polsce. Rocznie w naszym kraju może być ok. 300 błędnych skazań

 

"W każdym przypadku skazania osoby niewinnej mamy do czynienia z gwałtem państwowym, bo nic już później nie jest takie samo, żadne odszkodowanie, zadośćuczynienie, przeprosiny nie są w stanie tego zmienić" – powiedział z kolei prezes Trybunału Konstytucyjnego prof. Andrzej Rzepliński. Dodał, że niezależnie od skali zjawiska każdy taki przypadek wymaga szczególnej uwagi, zaś "prawa człowieka to nie jest statystyka".

 

Od 2008r „organy państwa” ukrywają fakt niezgodnego z Konstytucją i ustawami prowadzenia postępowania stosowania środka zapobiegawczego oraz skazania mojego syna.

Załączniki:

Zał. nr 1 – k.40 – 41, 3 karty

Zał. nr 2 – k.50

Zał. nr 3 – k.360 – 361

Zał. nr 4 – k.780-781

Zał. nr 5 – postanowienie o tymczasowym aresztowaniu

Zał. nr 6 – postanowienie o przedstawieniu zarzutów

Zał. nr 7 – podpisy zbiorczo z protokołu przesłuchania i postanowienia

Zał. nr 8 – postanowienie z dnia 5 września 2007r, 2 karty

Zał. nr 9 – treść maila z dnia 20 stycznia 2010r

Zał. nr 10 – wydruk dotyczący komendanta KP Warszawa Białołęka

Zał. nr 11 – wydruk o nieprawidłowościach w SO Warszawa Praga

Zał. nr 12 – k.49

Zał. nr 13 – k.50

Zał. nr 14 – k.187

Zał. nr 15 – postanowienie z dnia 15.11.2007r

Zał. nr 16 – protokół przeszukania + spis o opis rzeczy, 5 kart

 

Wykonano w 8 egzemplarzach:

Egz. nr 1 Prokurator Generalny

Egz. nr 2 a/a

Egz. nr 3 Minister Sprawiedliwości , członek Rady Sądowniczej

Egz. nr 4 Krajowa Rada Prokuratury Pan Edward Zalewski

Egz. nr 5 Sejmowa Komisja Sprawiedliwości Z-ca Przewodniczącego Pan Poseł Robert  

              Biedroń

Egz. nr 6 Sejmowa Komisja Sprawiedliwości Pani Poseł Anna Grodzka

Egz. nr 7 Krajowa Rada Prokuratury Pan Poseł Armand Ryfiński

Egz. nr 8 Komisja Administracji i Sprawa Wewnętrznych Pan Poseł Roman Kotliński