„PIÓRKO – DETAL ŚWIATA” – enklawa spokoju

(…) nie rzeczywistość sama, a serce, z jakim do niej przystępujemy, daje rzeczom kształty i kolory.” (H. Sienkiewicz)

Nowy Ekran, w moim odczuciu, zrobił się takim jakby koncentratem ważnych, często bulwersujących wiadomości, kóre co raz częściej wyłażą spod dywanu… Dobrze, że wyłażą. Czas najwyższy, ale… te newsy poruszają do głębi. Nie, żeby dziwiły – to uczucie już dawno "zneutralizowaliśmy"; za długo to wszystko trwa, by mogło jeszcze coś nas dziwić!  Częściej cholernie boli! Drażni nie raz bezsilność. Ech…!

Moje(?) piórka to tu, w roli "oliwy na wzburzone fale" – dzisiaj pliszki szarej. Ptaszki te są malutkie, prześlicznie upierzone w kolorach: szaro-czarno-białym. Drepczą śmiesznie po alejkach parkowych, po chodnikach miast… Właśnie to przebieranie małymi nóżkami, choć jak na tak małego ptaszka, ma je całkim długie, jest dla pliszki szarej charakterystyczne. Bociany kroczą, strusie stąpają, kaczuszki człapią, wróbelki podskakują, kopciuszki przykucają, a pliszki szybciutko drepczą przebierając nóżkami… Zabawne ptaszątka. Bardzo je lubię.