- Lekko upraszczając, można powiedzieć, że warunki dające zadowolenie z demokracji, zarówno poddanym, jak i władcom są tylko dwa.
- Dwa filary demokracji to… głupota i chamstwo (ulubiona myśl Szwagra)
Dzięki popularyzacji głupoty (wśród ludu), rozentuzjazmowani niewolnicy demokracji nie są w stanie rozszyfrować mechanizmów systemu. Dzięki popularyzacji chamstwa (wśród medialnych i politycznych przewodników), każdy trybik w machinie władzy może fukcjonować bez zakłóceń wynikających np. z wyrzutów sumienia. Czy istnieją rozwiązania ograniczające skutki perfekcyjnego współgrania obu filarów demokracji?
Tak. Ale o tym w kolejnym odcinku serialu…
Niepotrzebnie obiecałem kontynuację tego cyklu! W demokracji nagorsze rozwiązania są przecież "skazane na sukces", więc w każdej sprawie, zamiast rozwiązań lepszych powinniśmy szukać rozwiązań gorszych, za to zwycięskich… "Demokracja to wyjątkowy, zdumiewający ustrój. Pomimo tysięcy lat prób, ludzkości do dziś nie udało się wymyślic niczego głupszego".
Temat ewentualnej naprawy demokracji nikogo nie interesuje 🙂 Najchętniej od razu odpowiedziałbym na notkę jednego z polityków, który całkiem nieświadomie wsparł mnie na Salonie24, ale… słowo się rzekło!
O demokratycznej głupocie już w kolejnym odcinku. Najpierw chamstwo…
Pobłażanie politycznym oszustom stało sie powszechne. Podobno słusznie, bo jak wytłumaczył jeden z byłych ministrów: "kampania wyborcza rządzi się swoimi prawami".
Jak egzekwować dotrzymywanie umów przez chamskich bajkopisarzy? Rozwiązanie może być bardzo proste.
1) Państwowa Komisja Wyborcza uprzejmie zapytowuje każdy z komitetów wyborczych, czy te chciałyby złożyć wyborcom jakąkolwiek wiążącą obietnicę
("W pierwszym roku rządów naszej Partii Drogowej zbudujemy 1984 kilometry autostrad". – "W naszym rządzie Partii Antykomunistycznej nie będzie ani jednego ministra, któy należałby kiedyś do PZPR" – pomysły mogą być różne. Partie nie powinny mieć ograniczeń co do liczby wiążących obietnic, natomiast niezrealizowanie którejkolwiek z nich skutkowałoby rezygnacją z pełnienia rządów i unieważnieniem mandatów wybranych członków komitetu wyborczego).
2) PKW ogłasza wyborcom zestaw wiążących obietnic każdego z komitetów wyborczych.
3) Po wyborach PKW w odpowiednim czasie (niezrealizowanie pierwszej obietnicy) występuje do komitetu wyborczego z wnioskiem o dobrowolną rezygnację ze zdobytych mandatów.
4) Prokuratura wnioskuje o ściganie oszustów.
5) Sąd decyduje o utracie praw publicznych i uwięzieniu politycznych bandytów.
Ciag dalszy nastąpi.
Kółko Wzajemnej Adoracji Kawiarnianej" – 103 zarejestrowanych na Facebooku
"Gulaszowy Czwartek" – 499 zarejestrowanych na Facebooku
Isten, a*ldd meg a Magyart
