PAMIĘĆ I WIARA EUROPY

jeszcze srebrnik podzwania…po kamieniach sumienia…już nas uczą pokory…taktownego wzruszenia…

jeszcze srebrnik podzwania

po kamieniach sumienia

już nas uczą pokory

taktownego wzruszenia

zachwycenia parobka

co pod pańskim stołem

gniecie czapkę pokory

z zapoconym czołem

ciepłego gestu pana

co w chwili słabości

nagradza naszą służbę

jałmużną litości

i tego przekonania

co nas pali ukropem

że króciutka jest pamięć

wielkopańskiej Europy

nie będę Europie

przed progiem się kłaniał

bo kark nasz przecież twardy

zawsze ją osłaniał

gdy ona handlowała

w czas naszej agonii

gdy sercem potrząśnie

jeszcze srebrem dzwoni

wierzę że kiedyś przyjdzie

dotknie krwawej stopy

bo to cud znad Wisły

wiarą…Europy !