Ostre zakręty Maksyma Wengerowa.

Maksym Wengerow – słynny skrzypek, laureat licznych prestiżowych nagród międzynarodowych, w tym także dwóch nagród „Grammy”, postać ciesząca się nadzwyczajną wręcz popularnością nie tylko w świecie muzycznym – wystąpił z koncertem w Moskwie.

Jeszcze w dzieciństwie wybrał on skrzypce, gdyż uważał ten instrument za „najbardziej widoczny na scenie”. Już mając 8 lat wykonał „Kaprysy” Paganiniego, a w wieku 10 lat wygrał konkurs juniorów imienia Henryka Wieniawskiego. Unikalne zdolności młodego wirtuoza należycie ocenił wielki Jascha Heifetz, który przekazał Wengerowowi swój smyczek. W 1986-tym roku, gdy Maksym miał 12 lat, razem z dwoma innymi cudownymi dziećmi – Wadimem Riepinem i Jewgienijem Kisinem – zagrał podczas otwarcia międzynarodowego konkursu imienia Czajkowskiego w Moskwie. Po ich sensacyjnym występie ktoś dowcipnie zaproponował zakończyć na tym konkurs i wręczyć tym trzem młodocianym muzykom pierwsze nagrody.

Prasa światowa pisze o nim sięgając po słownictwo niemal sportowe – „szybciej, wyżej, mocniej”. Zapewnia powody do takiego właśnie sposobu pisania o sobie, wybiera bowiem najtrudniejsze utwory do wykonania i gra je z zacięciem zaiste rock`n`rollowym na słynnych skrzypcach „Kreutzer” – unikalnym instrumencie roboty Antonia Stradivariusa.

Antonio Joseph Bazzini – Taniec chochlików

Tajemnica tego wykonawcy tkwi nie tyle w wirtuozerii techniki wykonania, ile w umiejętności oryginalnego prezentowania utworów muzycznych: potrafi on odgadnąć, co miał do powiedzenia kompozytor zanim nakreślił na papierze nuty. Wykonując utwory romantyczne i elegijne Maksym Wengerow jest bez zarzutu pod względem stylu i wykazuje powściągliwość w emocjach. Nie przypadkowo za swój ideał uważa on Sergiusza Rachmaninowa. Można sobie wyobrazić, jak by wyglądał ten genialny duet.

W 2008 roku Maksym Wengerow poinformował o swej decyzji zakończenia solowej kariery jako skrzypka, aby móc skupić się na działalności pedagogicznej oraz dyrygenckiej. Strapiona tym prasa przez pewien czas komentowała ten fakt, usiłując zgadnąć, co było prawdziwą przyczyną tego. Przecież nie sposób wyobrazić sobie Wengerowa bez skrzypiec w ręku. Sam Maksym oświadczył, że nie zamierza nigdy rozstawać się z instrumentem, ale potrzebuje na pewien czas zmienić zawrotne tempo swego życia: występował z 80 koncertami rocznie w ciągu wielu lat i praktycznie nie miał czasu na wypoczynek. W ten sposób uzyskaliśmy nowego dyrygenta, którego uznały największe orkiestry świata.

W ogóle takie ostre zwroty na drodze życiowej nie są czymś nowym dla niego. Pamiętając o tym, jak ten – skrzypek przecież – odważnie latał wręcz na motocyklu, można wnioskować, że nie boi się niczego. Jeśli mówimy o twórczości, to Maksym w tej dziedzinie jest nieprzewidzialny. Oto jeden chociażby przykład: w filmie muzycznym pod tytułem „Viola, Rock, Tango Concerto” nie tylko wykonał on partie solowe na altówce i skrzypcach elektronicznych, lecz również niespodziewanie dla wszystkich w kodzie był partnerem w pięknie zatańczonym tangu brazylijskiej tancerki.

Maksym Wengerow. Jego decyzja odnośnie wznowienia występów solowych, niewątpliwie, wprowadzi w zachwyt wszystkich melomanów. Miejmy tylko nadzieję, że nie będzie zaglądać do Moskwy zbyt rzadko

Zrodlo i muzyka:http://polish.ruvr.ru/2012_12_01/Ostre-zakrety-Maksyma-Wengerowa/

Wszystkie prawa zastrzeżone. Pełne bądź częściowe wykorzystanie materiałów możliwe jest jedynie po podaniu linka do „Głosu Rosji” (w Internecie – hiperłącza). Adres poczty elektronicznej redakcji: letters@ruvr.ru. Poglądy autora mogą być niezgodne ze stanowiskiem redakcji. Portal opracowany we współpracy z sp. z o.o. „Stek Telekom”.