OPUCHNIĘTE SŁOWO…OJCZYZNA !

stoję między krzyżami okien…

stoję między krzyżami okien

noc bezsenna sercem kołysze

anioł ściele nocy skrzydłami

za oknami bezdenną ciszę

zaplątany w cierni oddechu

zapisuję bólem godziny

rozplątuję mozolnie w pamięci

ciasne supły kary i winy

moja dusza słowiańska płacze

w czarnych szponach znów ojcowizna

wbite drzazgą piecze i boli

opuchnięte słowo…Ojczyzna !