„Ona dzieł Boskich korona…”

Trwające nabożeństwa majowe, odprawiane w kościołach, przy krzyżach i kapliczkach przydrożnych, są przepiękną formą sławienia Królowej Polski.

Badacze twierdzą, że nabożeństwo majowe powstało dopiero w XVIII w., chociaż wielu mariologów wskazuje na znacznie wcześniejszy rodowód, bo  gromadzenie się i śpiewanie pieśni u stóp ukwieconej i oświetlonej figury Matki Bożej było znane już w latach 430-450.

Pierwsze nabożeństwo majowe w Polsce zostało odprawione w roku 1852 w kościele Ojców Misjonarzy pw. św. Krzyża w Warszawie, a arcybiskup Szczęsny-Potocki wydał 24 kwietnia 1863 r. przepis nakazujący regularne odprawianie nabożeństwa majowego w całej archidiecezji warszawskiej, do której wówczas należała Łódź. Wkrótce celebrowano je w diecezjach sandomierskiej, włocławskiej i płockiej, a następnie w pozostałych.

Na całość nabożeństwa składa się śpiewanie Litanii loretańskiej do Matki Bożej, nauka kapłana, którą można zastąpić odpowiednim czytaniem oraz zakończenie – błogosławieństwo Najświętszym Sakramentem i pieśni maryjne. Nabożeństwo majowe może być odprawiane zarówno rano po Mszy św. jak też po południu czy wieczorem.
Litanię loretańską odmawianą w czasie "majówek" tworzą wezwania (inwokacje), odznaczające się poetycką formą i w sposób szczególny sławiące Maryję.
Warto wiedzieć, że król Jan II Kazimierz po złożeniu ślubów (1656 r.) w katedrze lwowskiej przed cudownym obrazem Matki Bożej Łaskawej, z całą asystą udał się do kościoła jezuitów i tam w czasie nabożeństwa, które odprawił nuncjusz papieski – Vidoni, proklamował Maryję Królową Korony Polskiej. Tenże nuncjusz dodał do Litanii loretańskiej po raz pierwszy wezwanie: "Królowo Korony Polskiej módl się za nami", które biskup i senatorowie powtórzyli z entuzjazmem trzykrotnie.
Ale dopiero papież Pius X dekretem z dnia 29 listopada 1908 r. zezwolił, aby to drogie Polakom wezwanie dołączono w Polsce do Litanii loretańskiej, a papież Benedykt XV włączył je oficjalnie w 1920 r. (źródło: http://www.pijarzy.pl/?strona,doc,pol,glowna,221,0,1880,1,221,ant.html)

CHWALCIE ŁĄKI UMAJONE

Chwalcie łąki umajone, góry doliny zielone,

Chwalcie cieniste gaiki, źródła i kręte strumyki.

Co igra z morza falami, w powietrzu buja skrzydłami
chwalcie z nami Panią świata, Jej dłoń nasza wieniec splata.

Ona dzieł Boskich korona, nad anioły wywyższona.
Choć jest Panią nieba ziemi, nie gardzi dary naszymi.

Wdzięcznym strumyki mruczeniem, ptaszęta słodkim
kwileniem, i co czuje i co żyje, niech z nami sławi Maryję.

JUŻ SIĘ ZBLIŻYŁ …

Już się zbliżył miesiąc maj,
Już rozkwita ziemski kraj.
Dziś swej Matce i swej Pani,
każdy cześć i chwałę daj.

Ptaszęta się radują,
Maryi wyśpiewują,
Bo i one swojej Matce
Wdzięczność swą okazują.

Łąki pole i gaje,
Wszystko Jej cześć oddaje,
Bo co tylko jest na ziemi,
Jej opieki doznaje.

Wszystkie miasta z wioskami,
Brzmią Maryi pieśniami,
I każdy z pokorą wota,
Módl się Matko za nami.

I my, śliczna Jutrzenko,
O Najświętsza Panienko,
Do Ciebie się uciekamy,
Błogosław nas swą ręką.

SŁOWICZKI ,JUŻ ŚPIEWAJĄ

Słowiczki już śpiewają,
Wesoły nastał maj.
I kwiaty pokrywają,

Ziemię jak Boży raj.
I my Ci zaśpiewamy,
Zdobimy Cię kwiatami.
Maryjo, Maryjo, o Maryjo.

Bądź od nas pozdrowiona,
Jako majowy kwiat.
Imieniem nad imiona.
Co chwali cały świat.
Ty kwitniesz, śliczny kwiecie.
Jak w ziemi tak i w lecie.
Maryjo, Maryjo, o Maryjo.

_{zdjęcia – Yurko}