Obywatele III RP w koszernym teatrzyku iluzji

Narody i grupy społeczne w nich funkcjonujące różnią się miedzy sobą wartościami,  którym hołdują.  Jednak w większości przypadków obywatele nie wgłębiają się  w znaczenie tych wartości, zadowalając się jedynie  wspieraniem tych przywódców, którzy według ich mniemania je reprezentują.

W erze informatyki i inżynierii społecznej, opisana powyżej cecha pospólstwa, umożliwiła globalnym „elitom” podmienienie poszczególnych wartości i pozostawienie jedynie „etykiet”, za którymi masy będą podążały.

Klarownym przykładem rzeczywistości  powstałej w wyniku tej sytuacji jest system polityczny Stanów Zjednoczonych, gdzie od dwustu lat zmagają się z sobą dwie partie i ich zwolennicy.  Na obecnym etapie partie owe nie różnią się niczym między sobą, za wyjątkiem kosmetycznych szczegółów  niezbędnych do prowadzenia zażartych dyskusji w studiach telewizyjnych pomiędzy „ekspertami” obu tych nurtów politycznych.  Innymi słowy, społeczeństwo spiera się między sobą o to, która partia jest lepsza, ale bez względu na to która odnosi zwycięstwo wyborcze, sprawy posuwają się zawsze w tym samym kierunku wybranym przez „elity”.  Iluzja demokracji jest utrzymana i obie strony (władcy i lud)  są usatysfakcjonowane.

Polacy dumni byli zawsze ze swych wartości określanych skrótowo powiedzeniem „Bóg, Honor i Ojczyzna”.    Pozostawiam do indywidualnej oceny, jak bardzo autentycznymi chrześcijanami są współcześni Polacy, koncentrując  na dwu pozostałych aspektach.

Według powszechnej opinii Polacy stanowią wzór patriotyzmu.  Jak mniemam wyraża się on głównie  malowaniem twarzy w barwy narodowe przed każdymi kolejnymi  igrzyskami sportowymi .  Jednak gdyby choć odrobinę głębiej potraktować to zagadnienie, można by dojść do dokładnie przeciwnej konkluzji.  Mężczyźni, którzy en masse emigrują z kraju „na zachodnie zmywaki”, z pokolenia na pokolenie, z rocznika wchodzącego w życie na rocznik i ich kobiety, których naczelnym celem jest zdobycie sobie za partnerów „lepszych zachodnich amantów”, lub choćby tylko Arabów, Turków, czy Hindusów, trudno zakwalifikować do kategorii patriotów.

Honor Polaków wyraża się między innymi w organicznej awersji do komunizmu i wszelkiego lewactwa.    Jednym z jego przejawów stanowi nienawiść i pogarda do „kacapów”, którzy obecnie utożsamiani są z Rosjanami.    Warto tu zadać sobie pytanie jak bliski rzeczywistości  jest ten stereotyp?

W odpowiedzi na to pytanie zacytuję fragmenty artykułu napisanego przez Żyda i zamieszczonego na izraelskim anglojęzycznym portalu[i]:

„Nie należy zapominać, że wielu największych zbrodniarzy we współczesnej historii było Żydami.   W szczytowym momencie rewolucji bolszewickiej Lenin ( pół Żyd – uwaga tłumacza) ustanowił Nadzwyczajną Komisję do Walki z Kontrrewolucją i Sabotażem, w skrócie Czeka.  W krótkim czasie stała się ona największą i najokrutniejszą  policją polityczną.  Jej struktura i nazwa zmieniały się co kilka lat; od Czeka  do  GPU, NKVD, KGB.  Nie wiemy dokładnie ile ofiar ma ona na swym koncie, ale jest to minimum 20 milionów istnień ludzkich.  Całe warstwy społeczne i grupy narodowościowe były przez nią eliminowane.  Lenin, Stalin i ich następcy musieli posłużyć się w tym celu zdyscyplinowanymi masami funkcjonariuszy.  Ogromna liczba zachodnich postępowców zaopatrzyła te działania  certyfikatem koszerności.  Kim byli ci zbrodniarze?  Według oficjalnych statystyk z 1934 roku 38,5 % wyższych funkcjonariuszy było żydowskiego pochodzenia.  Gienrich Jagoda[ii]  był największym żydowskim zbrodniarzem XX wieku odpowiedzialnym za minimum 10 milionów ofiar.  Inny naczelnik NKVD Mikołaj Jeżow[iii] nie był Żydem, ale los pobłogosławił go aktywną żydowską żoną.  Oczywiście bolszewiccy zbrodniarze nie dokonywali swych czynów jako Żydzi, ale „ludzie radzieccy”, „komuniści”, czy „stalinowcy”.   Osobiście nie mogę zaakceptować tego, że ktoś uznawany jest za Żyda gdy czyni wielkie dzieła, a nie jest członkiem naszej nacji, dokonując nieprawdopodobnie podłych czynów.”

O ile Polacy w II RP rozumieli doskonale  naturę bolszewizmu, zwąc go skrótowo „żydokomuną”[iv], o tyle współcześni obywatele III RP nie zdają sobie z tego sprawy.  Sytuacja ta ma krytyczne znaczenie w procesie orientacji politycznej, gospodarczej i kulturowej współczesnych Polaków.  Nie widzą oni siebie nigdzie indziej, niż w obszarze zachodniej cywilizacji, którą darzą głęboką nieodwzajemnioną miłością.  Uważają, że   ich system wartości jest identyczny z zachodnim.

A jak to wygląda naprawdę?  By na to odpowiedzieć oddam głos postronnemu obserwatorowi z wschodniego obszaru cywilizacyjnego. Oto tłumaczone fragmenty jego anglojęzycznego artykułu:[v]

„Europejska haniebna i agresywna historia przynajmniej ostatnich 500 lat zawiera w sobie stuletnie religijne wojny, kolonializm, imperializm, hegemonizm, rasizm,  dwie wojny światowe, ludobójstwo,  zniszczenie środowiska naturalnego, zachłanny i drapieżny kapitalizm.   Obywatele Zachodu i ich moralnie zbankrutowany system społeczny, polityczny i ekonomiczny, który jest odpowiedzialny za gwałty, rabunki i zbrodnie dosłownie wszędzie na planecie od Afryki, Ameryki, Bliskiego Wschodu do Azji i jej subkontynentu, kreuje się na moralny kompas dla  tak zwanych ludzi trzeciego świata.   Taka hipokryzja i mania wielkości są nie tylko obrzydliwe, ale przybliżają nas również do kolejnej wojny światowej, której zadaniem jest uratowanie niemożliwego do utrzymania, drapieżnego ekonomicznego i monetarnego systemu.”

Obywatelom III RP, nawet tym którzy od dawna uważają się już nie za Polaków, ale „europejczyków”, radziłbym dogłębne przemyślenie sytuacji, w której III RP odgrywa rolę kolonii i pionka w rozgrywkach militarnych Zachodu rządzonego przez koszerną oligarchię finansową.  Być może „nie jest warta skórka wyprawki”?

[i] https://www.ynetnews.com/articles/0,7340,L-3342999,00.html

[ii] https://pl.wikipedia.org/wiki/Gienrich_Jagoda

[iii] https://pl.wikipedia.org/wiki/Niko%C5%82aj_Je%C5%BCow

[iv] https://russia-insider.com/sites/insider/files/styles/1200xauto/public/anticommipostirusso01.jpg?itok=tbqR081l

[v] https://imperianews.com/topics/global-warfare/unmaking-libya-natos-unabashed-hubris/