O upadku kolei decyduje też system biletowy
04/03/2011
315 Wyświetlenia
0 Komentarze
5 minut czytania
W wielu krajach UE istnieje znakomicie rozwinięty podstawowy system komunikacji kolejowej- kursujacych według cyklicznego rozkładu jazdy pociągów osobowych przyspieszonych (RE w RFN, TER we Francji, Rx w Szwajcarii, itd.) oraz pociągów dalekobieżnych typu InterRegio i InterCity. Wobec czego pociągi objęte rezerwacja miejsc, typu ICE/TGV mają charakter uzupełniający ofertę, i podróżny, w momencie, gdy limit miejsc ulegnie wyczerpaniu, może bez najmniejszych problemów skorzystać z licznych połączeń innych typów pociągów (na sieci kolei niemieckich kursuje ich 32 tysiące dziennie, na kolejach czeskich ponad 7 000). Uogólniając, pociągi typu ICE/TGV mają charakter uzupełniający i podróż z ich pominięciem jest jak najbardziej możliwa, choć trwa dłużej. Na sieci PKP PLK pociągi PKP Intercity mają charakter usługi podstawowej. W Polsce system podstawowej komunikacji regionalnej/ miedzyregionalnej […]
W wielu krajach UE istnieje znakomicie rozwinięty podstawowy system komunikacji kolejowej- kursujacych według cyklicznego rozkładu jazdy pociągów osobowych przyspieszonych (RE w RFN, TER we Francji, Rx w Szwajcarii, itd.) oraz pociągów dalekobieżnych typu InterRegio i InterCity. Wobec czego pociągi objęte rezerwacja miejsc, typu ICE/TGV mają charakter uzupełniający ofertę, i podróżny, w momencie, gdy limit miejsc ulegnie wyczerpaniu, może bez najmniejszych problemów skorzystać z licznych połączeń innych typów pociągów (na sieci kolei niemieckich kursuje ich 32 tysiące dziennie, na kolejach czeskich ponad 7 000).
Uogólniając, pociągi typu ICE/TGV mają charakter uzupełniający i podróż z ich pominięciem jest jak najbardziej możliwa, choć trwa dłużej. Na sieci PKP PLK pociągi PKP Intercity mają charakter usługi podstawowej. W Polsce system podstawowej komunikacji regionalnej/ miedzyregionalnej niemalże nie istnieje, ponadto oferuje on tak nieadekwatną jakość usług, wobec czego często nie nadaje się do zapewnienia dobrej alternatywy dla pociągów o droższej taryfie i objętych rezerwacją. Pewną zmianą są dopiero pociągi Interregio.
Zalecanym jest powrót do normalności, tzn. wprowadzenie rozwiązań stosowanych w podstawowej komunikacji kolejowej krajów europejskich. Proponować można jak najszybsze wycofanie obowiązku rezerwacji miejsc, tzw. miejscówki, i wprowadzenia, wzorem kolei Deutsche Bahn, tzw. "Dopłaty do ruchu dalekobieżnego" (już zresztą zniesionej dla pociągów IC). Na sieci kolei DB dopłata ta nosi nazwę "Fernverkehrszuschlag" i jest do nabycia bez wyjątku we wszystkich kasach i automatach do sprzedaży biletów. Cena tej dopłaty może wynosić np. 10 PLN, i będzie mogła być zróżnicowana w zależności od odległości przejazdu, jak to się dzieje na kolejach DB. Wówczas być może powrócą do polskich pociągów IC pasażerowie podróżujący na krótsze odległości, stanowiący istotną część klienteli pociągów dalekobieżnych w innych krajach.
Kwestia rezerwacji miejsca jest także rozwiązana w większości kolei europejskich w zupełnie inny spósób niż na PKP IC. Nikt nie stosuje obowiązkowej rezerwacji w pociągach obsługujących potoki pasażerskie o charakterze podstawowym. Rozwiązanie takie po prostu doprowadziłoby do sztucznego ograniczenia podaży. Rezerwacja ma charakter usługi dodatkowej. Wyjątkiem była kolej hiszpańska RENFE, która system obowiązkowej rezerwacji miejsc wciąż utrzymuje. Koleje RENFE mają marginalne znaczenie w rynku transportowym Hiszpanii – rynek kolei został przejęty przez autobusy dalekobieżne, lotnictwo i samochody osobowe.
Patrząc na rynek europejski i cenową segmentację rynku oraz problem rezerwacji miejsc, ma się wrażenie że jedynie PKP oraz koleje hiszpańskie RENFE odważyły się na ten krok w odniesieniu do najpopularniejszych segmentów oferty. Koleje w Polsce mają dość kontrowersyjny system sprzedaży. W RFN, wg stanu na październik 2009, 90 % % biletów w ruchu dalekobieżnym i 80 % biletów w ruchu regionalnym sprzedawanych jest ze znacznymi nieraz rabatami. Rozmaite typy biletów, np. bilety okresowe wprowadzane przez regionalne związki taryfowe, mają ceny tańsze niż porównywalny zakres usług w Polsce. Bez porównania bardziej atrakcyjne cenowo niż w Polsce są semestralne bilety studenckie, umożliwiające dojazdy do uczelni wyższych, ważne na całe obszary RFN.
